Ný félagsrit - 01.01.1845, Blaðsíða 81

IV.
BREF UM ALþÍNG.
1.
Etki kynjar mig þaí), þo' þú lýsir litlu trausti á al-
Jjíngi í bréfi J)ínu; þab er orbin J)jó&vcnja hjá oss
Islendi'nguni, ab byrja fyrst nieb tortryggni, og fer
J)ati ab vonuin, því vér höfum svo opt rekib oss á, aí>
traustiö hefir oröif) endasleppt, og þaö er alkunnugt
aö inotgángur gjörir niarga menn tortryggna. En eigi
aö síöur ættiini ver þo' aö læra smámsanian aö leggja
af þennan galla, allrahelzt þegar um Jijóömál er aft
gjöra, og venja oss á aö hyrja allt í glööu trausli á
guöi og sjálfum oss, þvi' þeim einum hjargar guö sem
hjargar sér sjálfur. þab má nærri geta, aö ekki muni
veröa, ef til vill, auöhlaupiö aö, aö fá frain komiö því
sein okkur háÖuui, og mörgum meö okkur, Jiykir
mestu varöa til framfara lands vors og J)jóöarinnar:
Jiaö er allhúiö, aö seigt veröi aö ná frjálsri kjörgengi,
hvaö J)á heldur frjálsara kosníngarrétti; eöa aö fá
svo fjölmennt þíng, aö J)aö megi J)íng heita. þaö kann
aö vera lángt aö híöa þángaötil nokkrum Islendíngi
verÖi trúaö fyrir aö vera konúngsfulltrúi, hvort sem
þaö væri vegna þess, aö þeir þætti ekki nógu kunn-
ugir stjórnarregliiniim, eöa ekki menn til aö fylgja
.þeim fram; því ekki leiöi eg mér þaö í grun, sem þú
segir, aö J)aö sé vegna þess, aö stjórnin niuni ekki
6