Ný félagsrit - 01.01.1845, Qupperneq 114

114
AI.1T UM nlTGJÖRDlK.
og hvítu rosar (Ríkarbur 2ar — Ríkarbur 3bji), þó í
þeim sé fólginn kjarni mibaldarinnar, einsog hún var
á Englandi, og þó ab öld þessi se öllsaman ein stór-
kostleg glíma milli örlaganna og mannanna. þeim sem
þekkja vill þetta timabil ræb eg til ab lesa skáldmæli
þau eptir Shakspeare (Sjeksp/r), sem þessum stríbum
lýsa (Ricli. II. — Rich. III.). %En hvab skiptir þab
Kófóbl og þo' hlýtur eyba ab verba í sögunni, nema
þessu timabili se lýst.
Tökum eitt dæmi enn: A bls. 156 lesurn vér meb
stóru letri þessi orb: Frá Páfaveldi, og frá
k r o ssl eibá n gr u m. Nú býst hver og einn, einsog
nærri má geta, vib stórgerbri skírslu um stórgerba
vibburbi. Varla er sá neinn, sem ekki hafi heyrt
einhvern ávæníng um, hversu afdrifamiklir vibburbir
krossfarirnar og páfaveldiö hafi verib, og því búast
allir vib ab heyra um kost og löst á hvorutveggju,
og þó þeir eigi þab raunar víst, ab talsvert muni verba
fundib afe Hildibrandi, síbar Gregoríusi páfa sjöunda,
þó mart megi reyndar færa honum til ágætis og
mebmælis, þá ætlast þeir þó aptur á mót til þess, ab
heyra lángar Iofræbur yfir Lótaríus af Anagni, síbar
Innocentius páfa þribja, þessa stórkostlegu mibaldar-
hetju, sem ekki brúkabi trúna einsog mebal, til ab ná
mcb henni jarbneskum munum og auka veraldlegt
vald kirkjunnar, heldur gjörbi hana, einsog hún á ab
vera, ab því augnamibi, sem hib veraldlega ætti ab
hniga ab, og sem konúngar og keisarar ættu ao lúta,
ekki af því hann hirti ab eins um ab aubmýkja þá og
finna sjálfum ser dillab vib niburlægingu þeirra, held-
ur af því hann fann svo djúpt og kröptuglega til há-
leiti trúarinnar, og sá ab ekki var til góbs ab gjöra