Ný félagsrit - 01.01.1845, Qupperneq 142

142
ALIT UM RITGJÖRDIR.
sverta Pílatus, frekar enn rétt er eptir gníispjallasög-
unum, og þab er ineö öllu rángt, ab kalla hann 4ttil-
finníngarlausan”, einsog höf. gjörir (bls. 33), eíia aí>
segja hann haíi gjört gis ab sannleika og réttvisi”
(hls. 27); ekki liggur heldur eins niikib illt í spurn-
íngu Pílatusar: thva& er sannleikiirf’ einsog höf.
(bl. 71) vill leggja í hana; ekki eru heldur rétt skilin
orb hans: (tþab eg skrifabi þab hefi eg skrifab”, er
höf. heldur (bls. 77) ab hann hafi þar hælzt um meb-
ferb sína á Jesú. Vér tökuin ekki þetta til af því, ab
vér viljuin halda meb Pilatus, því þo'tt honum, sem
heibnuin manni, megi inart til málsbo'ta færa, þá fo'rst
honum þo' næsta illa; heldur af því vér viljum láta
segja satt, og þab er heldur ekki til neins, eptir átján
aldir, ab gjöra sér far mn ab áfella hann, sem Krist-
ur sjálfur inælti þd fremur afsökunarorb. Ekki er
höf. heldur heppinn í ab lýsa Pétri postula, er hann
kallar hann „huglítinn” (bls. 44), því hann var miklu
fremur'ofurhugi, en hviklyudi var þab, er olli hrösun
hans.
Höf. mælir svo í forinálanum, sem hann sé hrædd-
ur itm ab ræbur sínar verbi til ama, ebur byggi út úr
húsum ebur hjörtum manna ræbum um saina efni eptir
abra menn. Ver þornm ab fullyrba, ab höf. þarf ekki
slíkt ab o'ttast, og verbum undireins ab minna bann á,
ab hér bcyddir þegar á sjálfstrausti því, er ræburnar
svo víba annarstabar meb sér bera, og mebfram á svo
mikinn þátt í skeytíngarleysi því og hirbuleysi, er þær
eru samdar meb. því er þab einnig oftraust hjá höí,
er hann ætlar þær geti tlsamþýbst mikilhæfari og
fullkomnari verkum merkari inanna”, ab vér fáum oss
ekki til orba ab þeim geti orbib þar vært, sein ttVí-