Ný félagsrit - 01.01.1845, Page 174
174
HÆSTARETTAIIDOMAR.
þeir Magnús og Hróbjartur hvor me& öbr-
um 1 rbd. 4 nik. í S. og T., og til Erlendar
Hallgríinssonar 3 rbd. 1 mk. í S. og T. Svo
gjaldi þeirogásama hátt allan Iöglegan
kostnab þessarar málssóknar, og þarámebal
máIsfœrs 1 uIaun þau, sein í hin uin undan-
gengnu dómum ákveöin eru. I málsfærslu-
laun til jústizrábs Schachs fyrir hæsta-
rétti borgi enir ákærfcu hvor meb öhrum
20 rbd. í s i 1 f r i.”
Af dómi þessuin má ráiba, aS hæstiréttur muni
hafa veriö samdóma forselanum í landsyfírréttinuin
um, ab ena ákærím ekki bæri ab áfella fyrir annab
enn sau&aþjóínahinn.
Enn her þess ab geta, af> þá er málih var dæmt í
hérafei, höffiu mefidómsmenn ekki verib tilkvaddir, en
þótt sækjandi helfii krafízt dóms yfir enum ákærfm
eptir 4íiu grein tilskip: 20. Febr. 1789; inun þaf) liafa
komif) til af því, af> undirdómaranum, eins og sjá má
af dómi hans, hefir ekki þótt tébgrein eiga vif> afbrotif).
Landsyfirrétturinn vék samt fyrir þá sök inálinu
heimíhéraf), og er þaf) kom fyrir yfirrétt í annabsinn,
dremdi hann undirdóinarann til afi borga kostnaf þann,
er útaf því reis, af> málif) haffi verif dæmt á ný í
hérafi. þárámóti þótti ekki hæstarétti nndirdómaran-
tim hafa þannig yfirsézt, af> hann ætti af> standa þenn-
an koslnaf, eins og sjá má af sjálfri dóinsálykt-
aninni.