Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Blaðsíða 27

27
mönnuin sínum saintnka í {>vi aö reisa skorður viö
kaupstaðarskuldum; [>ví opt getur svo farið, að [>ær
verði kaupmönnum að meiri baga, lieldur en svarar
litilræði }>vi, er [>eir stundum niríla, við það að setja
dýrara [>að sem þeirlána, lielduren hitt sem [>eir selja
við verði. j>að hafa Vestfirðíngar fyrir satt, að kaup-
staðarskuldir þeirra séu nokkuð minni nú, en áður,
og væri ei af vegi, að eg skýrði ljósara frá [>ví
seinna, [>ó ei verði [>ví komið við í þetta sinn.
Nú ætla eg að enda fáyrði [>essi um kaupverzlun
Vestfirðínga með töflu yfir verðlagið á aðfluttum og
íslenzkum vörum, einsog [>að hefir verið vestra, [>ar
sem hezt liefir látið, í þessi síðustu 9 ár, en áöur
er drepið á, hversu iniklu lakari verzlnnin hefir
yerið á sunnim kaupstöðunum. Ekki ern allar i\t-
lendu vörurnar t.aldar í töflunni, ekki fæ eg hehlur
að þessu sinni komið [>vi við, að taka meðaltölu
söluverðsins í ölluin fjóröúnginuin.
7. ALþVDLEG STJÓRN.
Ekki er eg í færum um að segja frá, og [>ví
síður að meta héraðsstjóniina á Vestfjörðum, eins
og vert. er. Flestir ætla, að henni niiði nokkuð á-
fram til betrunar, [>ví einsog mentun og reynsla
eykst með tímanum, eins á löggjöfin eptir [>ví að
vera hetri og betri; en svo er álitið, sem hún sé svo
margbrotin og lagahoðin á stángli í svo mörgum til-
skipumun, að alþýða veit einga tölu á og kannast
lítið við; sjálfir lögfræðíngarnir hafa sumir hverjir
ekki á liraðbergi, [>að sem lielzt á við í liverjumál-
efni, er fyri }>á kemur og gegna [>arf; þykja. nú [>eir
einir í færum um að vita livað gilda skal áð nokkru,
öllu, eða alls eingu, af enum gömlu og nýu laga-
boðum, er hafa allar lagagreinir, svo að kalla, stíl