Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Blaðsíða 37

litið er á, hversu örðugt hjúahahl er orftiö fyrir
fátæka.
Kirkjur oji' kirkjugaröar liafa miklum bötum
tekið víða hvar á Vestfjörftum, síftan um ahlamótin '
seinustu; [ivkir Jió mikiö ávanta, meðan svo niargar
kirkjur eru torfliús, |»ví ekki eru [»ær margar á Vest-
fjöröum, sem bygöar eru af viði eingaungu; í Barða-
straiidarsýshi eru alls tvær trekirkjur og aörar tvær
i Isafjaröarsýslu; af [»eim íjórum, .sem nú eru tald-
ar, eru tvær bygöar fyrst í fjrra; í Dalasýslu eru
fjórar trékirkjur; í Snæfellsnessýslu fimm, í Stramla-
sýslu eingin, og i Mýrasýslu munu [»ær vera næsta
fáar.
Ilörmulegt. er aii sjá messuskrúða í sumum kirk-
jum vestra; er iiokkuö af lioiium afargamlar ílikur
frá páfaöhlmn, svo [»að sem presturinn klæðist í,
[»egar mest á viö aii hafa, eru þvilíkir tötrar, að vart.
mundu smaladreingir vilja líta viii, [»ótt [»eim væru
skornar úr [»ví flíkur. Ekki má kenna prestuin og
próföstum aii öllu leyti um [>etta, [»ví kirkjurnar eru
suinar liverjar svo efnalitlar, að J»a;r eru ekki í fær-
um um aii kaupa ser skrúða; kvikfénaiiur er fár vestra
og tiundir [»ví litlar, svo lítiii l»er lieim tekjum [>eirra,
en af gjöfum hafa [»ær lítiii aii segja; enda mun
kirkjum óvíiia hafa á öld [jessari gefizt jafnmikið
og kirkjunum í Gullbríngusýslu 1; má f»ó geta kirk-
junnar í Flatey á Breiðafirði,v sem eignazt hefir —
um 20 árin seinustu — að gjöf frá sóknarprestinum
og konu hans og sóknarmönnum.tvo prýðilegahökla,
altarisdúk, brún og klæði, svo og líka 8 gyllt minn-
isspjöhl yfir heldra sóknarfólk; er allt [»etta svo
vandað og haglega tilhúið, að óvíða mun jafnfagur
skrúði hér á landi, og má fullyrða, að jietta saman-
lagt -se ei miniia en 300 ríkisdala viröi.
I) Sjá Sunnan[>ó«tin».