Hirðir - 02.06.1860, Blaðsíða 3

67
arfirbinum, en aí) síbuátu var honum eigi orbib vært; og er mælt,
ab koua hans hafi einnig fengib ab kenna á því vifc kirkjur, er abrar
konur öniubust vib herini, og reynt var jafnvel til ab koina cesing-
uni milli fóiksins á heiuiilinu. þetta þrengdi ab þorsteini bónda,
sem voniegt var; þar sem hann þá stób cinu uppi í sveitinni, og
hafbi lengi varizt árásum niburskurbarílokksins. Svo sem til þókn-
unar vib þennan mann fyrir þab, ab hann ljet þó undan á endan-
um, hefur einn Borgfirbingurinn sagt svo frá hjer í Reykjavík, ab
hann hafi mátt til ab skera, því ab fje hans haíi allt verib klábugt,
og var því bœtt vib, ab hann hefbi ab eins haft 20 klábarollur, en
mabur þessi átti, eptir sem vjer vitumbezt, um 40 fjár allæknab, og
svo voru lömb hans væn, ab sum af þeim voru seld hjer í Mos-
íellssveit og Reykjavík fyrir 3 rdd. hvert.
Hinir áköfustu ab fylgja fram niburskurbinum í Borgarfirbinum
er sagt ab hafi verib Jóhann á Breibabólstöbum, Jón í Deildar-
tungu, Magnús á Vilmundarstöbum, Jón í Stafholtsey, Rögnvaldur
á Gullberastöbum, Jón Guðmundssan á Iláafelli, og Gisli Gislason
á Sarpi. Vib bóndann Asmund á Gilstreymi var haft þab ráb, til
ab fá hann til, ab eyba fjárstofni sínum, ab hóta honuin útbyggingu
af jörbinni, ef hann skæri eigi nibur. þab er mælt, ab Gísli á Sarpi
hafi gengib vel fram, enda var hann og uppalinn til fóta Gamalíeis,
þar sem hann í fyrra sumar hafbi verib kaupamabur fyrir norban
hjá lækni Jósef Skaptasyni.
Svo er mælt, ab hinir rjetttrúubu niburskurbarmenn í Borgarfirbi
ætli ab skera í annab og þribja sinn, ef meb þarf, til ab sýna meb
því, ab niburskurbarlærdómurinn sje þeirra eina sanna trúarjátning
í þessu máli, og ab þeir, líkt og Tyrkir, geti lýst því yfir, ab þeirra
niburskurbar- Mahómet sje hinn eini sanni spámabur.
Samkvæmt áskorun herra skjalavarbar Jóns Sigurðssonar, ábur
hann fór lijeban af landi, ljet stiptamtmabur í haust eb var taka
einhverja prófsmynd yfir nokkrum niburskurbarmönnum í Borgar-
fjarbarsýslu, og var Bogi Thorarensen, sýslumabur Mýramanna, kjör-
inn til þess; en hann heíur, eins og kunnugt er, verib einhver hinn
œstasti niburskurbarmabur sjálfur, enda urbu málalokin abþvískapi.
Vjer viljum rába stiptamtmanni til, ab hætta slíkum og þvílíkum
„prófum"; því ab niburskurbarmennirnir geta sannarlega hlegib nógu
dátt, þótt eigi sjeu gjörbar gildrur til, ab gefa þeim hlátursefni.
Oss finnst, ab stiptamtib megi vera búib ab sjá, ab þab ríbur eigi
vib einteyming meb þessa niburskurbarmenn, og þeir eru svo marg-
9—10*