Hirðir - 02.06.1860, Síða 9

73
a?, þafe sje eittl.vert hfe fallegasta og þriílegasta, er þeir nokkru sinn.
„ „8Si f sjélfu, fje» „igf ™ti« »f *»
•Mrft lUtaJkl„„«t «J« *PÍ"i"S O”1"* *' 1*nS'1"nr' ',nS" '
|,e,. í ýmsum efuum, eins ,r»m vjer „s sam.totl.t „m »g M|, '
framt af eigin reynslu og tilraunum, eigi einung.s ab la'kna me?.
kláíisjnkar kindur m.í því ab gefa því inn gla^t og brenn,
stein, heldur og, ab þab optsinnis sje hin öruggasta lakn.nga-afc erb
en þó svo, ab tóbaksíbnrbur sje vibhafbur jafr.framt, og bobun í
„alzisKa bableginu.n á eptir; enda er þab nœsta ebU'egt;, M
gi/au&ersaltib hreinsar vökva l.kamans, og eybir unum «
hlutum þeirra. Vjer viljun. ab eins geta þess, ab þegar fjen r
gefib inn, verbur glaubersaltib ab vera eptir þv. m.k.b sem k.nd.n
er sterkbyggb til ; hyggjum vjer, ab nóg sje ab gefa fu or inn‘ ‘
6-7 lób glaubers-Ms, og gemling 4—ð lób, og ac e.ns e. =
kind meira, sem er því hraustari og sterkari fyrir, og skal blanda þa
sanian vib svo sem fjórbungi lóbs brennisteins. Eng.n cr hætta ab
gefa ám glaubersalt, þótt vib fóstri hafi tekib ; en þá mun þo ol.ult-
ara, einku.n fyrri hluta mebgöngutímans, ab gefa þeim n,,n"a 1 Be“n
en gefa þeim þab heldur optar; gefa l.verri á svo sem 2 lob glau -
ersalts og Va lóbs af muldum brennisteini, og gefa l.cnn. þennan
Skamt svo sem fjóru... sinnu.u, og lfcta tvo daga lfba a nullum.
En samt verbur betra ab gefa kindinni inn ab s.bustu glau ser.-,a
svo mikib, ab hún fái búkhlaup af. Hvoratveggja þessa abferb ho -
um vjer sjálf.r reynt vib klábsjúkar kindur, og hafa k.ndurnar al-
læknazt vib ; en jafnframt l.öfum vjer í klábablett.na bor.b toba
seybi eba önnur íburbarlyf. En enda þótt ab kltóinn lækn.st a
fullu og öllu meb þessari abferb, viljum vjer þó rába öllum t. , a
baba fjeb á endanum, en þab má þá gjöra, þegar mönnum er hœg-
ast um. Eins og vjer verburn ab telja þab víst, ab læknmgarnar
verbi þá öruggastar og óbrigbulastar, ab vib sjeu l.afíar inngjafir
qlaubersalti og brennisteini, eins og þegar er sagt, eins verbum vjer
o«r ab telja babib naubsynlegt og gagnlegt; því ab bæbi er þ<> , a^
Eabib eitt tekur yf.r gjörvallan líkama skepnunnar, og líka hre.nsas
vib þab hörundib, svo ab öllum þeim pörtum vökva líkamans, ,sem
út þurfa ab komast, veitir hœgri útkon.an, og vib þab haldast all.r
vökvar líkamans ómeingabri og heilnæmari, og skepnan verbur vi
þab hraustari og þrifabetri. _
En þab er eigi einungis vib klábasýkina ab vjer viljum ra a