Hirðir - 02.06.1860, Blaðsíða 14

78
varib þjer yfcur, licrra E. Asmundsson! því ef þjer talií) í Vesturheimi
eins og þjer talib í Norbra 31. marz þ. á., þá hafií) þjer ^arlaverib
nokkra daga í Bandafylkjunum, fyr en þjer komizt í „dárakistuna".
A liinn bóginn sjáum vjer þab á „Norbra", aÖ þab er eigi ein-
ungis þessi E. Asmnndsson, heldur og sjálfur eigandinn, sein allt af
eru ab œsa fólk gegn fjárlœkningunuin, og er eigi von ab vel fari,
meban lýburinn þannig ab ósekju allt af er œstur gegn þeim, af
þeim, sem menntabir látast vera, og of injög köliuiu vjer stjórnina
liggja á libi sínu, á meban hún lætur slíka menn vaba uppi eins
og illhveli, og skamma þá út, er vilja frelsa eignir hennar og lands-
ins. þessi skrælingjaháttur, sem nú hefur átt sjer stab í þessu máli,
er svo frábær, ab vjer þekkjum ekkert slíkt, nær eba fjær. Oss
virbist þab óþarfi fyrir Norblendinga, ab vera ab gjöra latínska eba
íslenzka kviblinga til ævarandi minningar um abfarir þeirra ; þeim
ætti ab voru áliti ab nœgja þessi Ulfeldts varba niburskurbarins, sein
er svo há, ab hún sjest um haf utan, og mun naumast úr minni
libin, svo fljótt sem óskandi væri, og heibur og sómi ættjarbar vorrar
útkrefur. Vjer óskum þessuin norblenzka ,.demants-sjóla á rökstvli“
einkis ills, en vjer ætlum, ab heibur hans muni í raun og veru lítib
aukinn vib slíka kviblinga, sem standa í „Norbra" 31. marz þetta ár,
bls. 22 —23. Vjer höfuui líka fengib kvibling um þennan mikla mann,
og þótthann væri bæbi sannari og skáldlegri en þessi, þá þótti oss
varla hlýba, ab taka hann í bíab vort; hann var orktur af lækninga-
manni, og heldur bitur. En látum nú svo vera, ab herra Norbra
þóknist ab taka kviblinga í blab iitt, svo marga sem hann vill, fyrst
hann er sjálfur skáld, en þess getum vjer þó vænt af honum, ab hann
sje eigi ab taka skröksögur inn í þab umdreplsláðann, erhann svo kallar.
Vjer vitum þab raunar, ab hann á marga vini hjer á Suburlandi,
og ab hjer eru inenn, sem hafa ánœgju af, ab bera í hann ýms ó-
sannindi um lækningarnar. þab eru þessir sömu menn, sem meb
fláræbi og undirferli hafa veiib ab gjöra allt sitt til, ab eyba lækn-
ingunum hjer sybra. Ekkert er þeim ver til gjört, en þeir heyri,
ab fjeb læknist, og því eru þeir allt af ab Ijúga upp einhverjuin
klábasögum, og ab klábiun eigi ab vera ab gjósa upp hjer og hvar.
þab eru þessir menn, sem verba svo glabir, ef þeir geta sneílab upp,
þótt eigi sje nema gómstóran skelblett á einhverjum gemsanum, sein
enginn mabur hirti um eba liti eptir fyrir norban eba vestan, en
lijer er hanu taliun merki upp á drepklábann, sem aldrei verbi lækn-
abur til fulls. En þab sýnir, hversu annt eiganda Norbra er um