Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1867, Side 15

15
Faðir vor fyrir áheyrendum sínum, sagði liann með
táríaugunum og mjög klökkur: »Á þessari stuttu bæn
»er óendanlegur blær og eilífðar bragur, og þessi fáu
»orð hefðu verið nóg sönnun fyrir Iírists guðlegu send-
»ingu, þótthann hefði ekki annað talað». Meðan Stef-
fens hélt þessa ræðu, var hátíðleg þögn í kennslusaln-
um og þegar ræðu hans var lokið gengu alllr þaðan
mjög klökkir.
VEIIS
úr Jóladagsræðu.
Af heimi skattskript heimtuð er;
en livað skal drottinn! gjalda þér?
Er annað til en eymd og sekt?
Er annað til en synd og nekt?
þín grunnlaus elska sjálf það sá,
þú sendir frelsið jörðu á
að fyrra bragði að bjóða oss grið,
og boða lífið, náð og frið!
Ó guð minn góði, eg gjarna vil
þó gjalda’ liið litla sem er til:
mitt þakklátt hjarta, hreina sál
minn huga, vilja, raust og mál.
Svo lengi sem eg lifi hér
eg lofa skatt að gjalda þér
í lofgjörð fyrir lánið blítt,
í lofgjörð fyrir bölið strítt.
í lofgjörð fyrir livert lífs míns ár,