Ameríka - 26.03.1874, Blaðsíða 11

43
og 456 b. rógur. Þess ber og að geta, að allar korn-
tegundir eru þar hvað þyngri en víðast annarstaðar í Can-
ada og norðarhluta Bandaríkjanna, og er það þakkað hin-
um djópa og sjcrlega feita jarðvegi.
F i s k i v e i ð a r.
Fiskiveiðarnar við strendur N.-Brunswick eru betri
og meiri en á nokkrum öðrum stað f Ameríku, og svo
grunnt, að dýpstu fiskimið eru í landsýu þó landið sje
fiaít, er það mest þ o r s k u r er menn leggja stund á að
veiða og verka á ýmsan hátt, svo og s ý 1 d og m a r k-
ríll og fl. Svo að segja allar ár og vötn er þar og
full af s i 1 u n g i og 1 a x i og er veiði sú stunduð með
kunnáttu og mikilli heppni.
Fjarskamikið af allskonar fiskitegundum er flutt það-
an á alla helztu markaði í Bandaríkjunum. Vestindíunum og
Suður-Atneríku. Arið 1870 voru fiskivörur seldar frá Canada
fylkjunum fyrir 17 milljónir dollars. Svo þykja fiskiveiðarn-
ar meðfratn strönduin Canada landa áríðandi fyrir Bandarík-
in, að Bandamenn hafa með samningum við Breta, reynt að
ná hlutdeild í þeim, enda eru það nú frá 8—1100 fiskiskip
stærri og minni úr Bandaríkjunum, sem þangað fara ár-
lega til fiskiveiða, en flest þó austur fyrir New-Foundland
á hin afarmiklu grunnmið þar.
Eigi vitum vjer til að h á k a 11 a v e i ð i sje stund-
uð í N.-Brunswick, nje frá öðrum stöðum í Atneríku, en
þó ætlum vjer sönnu næst, að hákall gangi bæði suður
með New-Foundlandi að austan og inn í St. Lawrence-
flóann (sem er haf mikið) og það jafnvel all nærri strönd-
um N.-Brunswick, og höfum vjer til marks um þetta, að
2 ferðamenn hafa það eptir fiskimönnum bæði í N.-Br,-
wick, og N.-Foundland, að þeir telja það þann eina ó-
kost við þorskveiðina, að veiðarfæri þeirra sjeu mjög skelt
af einhverjum fiski, er þeir halda helzt að muni vera
fiskur sá, er þeir nefna: „Hai£í, en þetta komi iðulegast
fyrir um vor og öndverð sumur.
Málmategundir.
í N-Bwick er yfirfljótanleg nægb af kolurn, en v!ða eru