Alþýðublaðið - 09.07.1960, Page 8

..Allur í sportinu
við okkur hér. Á hverju
eigum við að byrja, —
keppninni?
— Já, þetta var . . að
mig minnir 1957. Við
komum þarna fram nokkr-
ir strákar fýrst í jakka-
fötum og svo í skýlum. —
Þetta áttu að vera éða svo
var mér sagt, eingöngu
fimleikapiltar, sem tækju
þátt í þessu, og við vorum
þarna fjórir úr fimleikun-
um, — en hinir voru marg-
ir hverjir teknir af handa-
hófi. Eg er ekki viss um,
að maður hefði farið í
þetta, hefði maður vitað
það fyrir.
Og verðlaunin, — hver
voru þau?
— Ferð til Englands og
uppihald þar í viku. Eigin-
lega var til ætlazt, að ég
tæki þátt í mr. Universe-
keppninni (Herra alheims),
sem þar fór fram á þessum
tíma, — en úr því varð
ekki. Mér leizt ekkert á
þá risa, sem þarna voru
saman komnir. Þeir voru
allir jötnalegir að hæð og
breidd og búnir að æfa sig
í aflraunum allt frá fimm-
tán til sextán ára aldri.
— Varstu samt viðstadd-
ur þessa keppni.
— Nei, ég bara spókaði
mig f London þessa viku.
— Þú hefur eitthvað æft
þig í aflraunum, er það
ekki?
— Jú, ég hef fengizt tals
vert við lýftingar, og
laskerfið hef ég æft í rúm
tvö ár. Eg hef náð allsæmi
legum árangri að mér
finnst, — ef miðað er við
mína. Eg hef jafn-
um 100 kílóum, en
er ég aðeins 65
hef ég pressað og
allgott, þar er það
okkuð gott að geta
pressað jafnt þyngd sinni.
Hverju þakkarðu
þennan góða árangur?
— Þolinmæði tvímæla-
laust. Það tekur allt tíma,
ef maður vill ná einhverj-
um árangri, og gallinn við
marga stráka, sem byrja á
einhverju svona er, að þeir
gefast strax upp, begar
þeir sjá ekki árangur eftir
fyrstu vikurnar.
— Hvað æfirðu lengi á
dag?
— Það er nú ætlazt til,
að maður taki svona 10
mínútur í þetta — en ég
æfi mig alltaf lengur.
— Hverju lyftirðu?
— Eg er með venjuleg
lyftingartæki.
— Varstu nokkuð í
hnefaleikum, meðan þeir
voru og hétu hér á landi?
— Já, ég keppti í hnefa-
leikum einu sinni og hlaut
önnur verðlaun.
— í hvaða flokki varst
þú?
— Eg var í fjaðurviktar-
flokki.
— Hver eru annars á-
hugamál þín?
— Fimleikar fyrst og
fremst. Það tekur allan á-
huga minn og tíma.
— Og ertu í einhverjum
fimleikaflokki?
— Já, ég hef sýnt með
fimleikaflokki Ármanns.
— En knattspyrna?
— Eg leik í Val.
— Bakherja, innherja —
eða hvað það nú heitir ..
-— Ég spila hægri kant.
— Þú ert í mörgu. ..
— Já, gallinn við mig
er, að ég er í alltof mörgu.
sem ég kynntist
víkurvelli, þegai
þar.
— Nokkur öm
mál?
— Nei, ég er a
inu.
— Þú hlýtur a
brigðu lífi. Rey
né drekkur?
— Nei, hvoru
— Hvað ætlastu fyrir í
framtíðinni?
— Eg vildi gjarnan kom
ast út til Bandaríkjanna
og leggja stund á leikfimi
og lyftingar. Hef raunar
verið þar áður um tíma í
boði bandarísks manns,
ómögulegt að sta
— Ferð á fætu
arupprás og gr
ingartækin?
— Eg fer yfirl
ur um áttaleyti
mig dálít-ið, áður
i vinnuna.
óskum þeim alls góðs
gengis í framtíðinni.
Við vonum, að les-
endur hafi haft eitt-
hvað gaman af þess-
um viðtölum.
NU er svo að segja
Iokið að grafast fyrir
um örlög allra okkar
fegurðardrottninga.
Eins og við sögðum
um daginn, ætlum
við að reyna að ná
tali af Sigríði Geirs-
dóttur, fegurðardrott
ningu íslands árið
1960, en hún er ekki
hérlendis um þessar
mundir. Viðtalið verð
ur því að bíða þar til
hún kemur heim.
Við þökkum öllum
Okkur er ekki kunn
ugt um nema einn
karlmann, sem krýnd
ur hefur verið titl-
inum HERRA ÍS-
LAND — eða Fegurð
arkóngur fslands. —
Hér er um að ræða
HELGA VIÐAR ÓL-
AFSSON, sem hlaut
fyrstu verðlaun í feg-
urðarsamkeppni karla
árið 1957.
Við fórum þess á
leit við Helga að fá
að eiga við hann við-
tal í Opnunni, og tók
hann því vel. —
— Þannig var það:
— Komdu sæll, Helgi,
þeim, sem tóku for- og þakka þér fyrir að þú
vitni okkar hlýlega og skyldir vilja koma og tala
8 9. júlí 1960 — Alþýðublaðið