Lögberg - 15.12.1927, Qupperneq 1

40 . ARGANGUR
WINNIPEG, MAN.. FIMTUDAGINN 15. DESEMBER 1927
NÚMER 50
Helztu heims-fréttir
Canada.
Um miðja vikuna sem leið og
aíðari hluta hennar, voru ákafir
kuldar í Manitoba og annarsstað-
*r í Vestur-Canada. 1 Winnipeg
varð kuldinn um 30 stig, en víða
vestur undan töluvert meiri. Frétt
frá Calgary 8. þ.m., segir að í
suðurhluta Albertafylkis hafi þá
rétt nýlega verið vonzku bylur
með miklu frosti og að einir átta
raenn hafi orðið úti þar á ýms-
um stöðum. , jjjj£
• • •
Einhverjir menn í Peace River
héraðinu hafa látið sér detta i hug
að stofna nýtt fylki þar norð'ur
frá og ætlast þeir til að tekin sé
væn sneið norðan af Alberta og
eins af British Columbia, til að
mynda þetta nýja fylki. Er þessi
hugmynd sjálfsagt þannig til orð-
in af fólkinu, sem á þessu svæði
býr, þykir fylkisstjórnirnar gefa
sér litlar gætur, og að framkvæmd-
ir og framfarir séu þar of hægfara.
Mr. Brownlee stjórnarformaður í
Alberta tekur þessu mjög fjarri og
sjálfsagt má búast við hinu sama
frá stjórninni í British Columbia.
Einhverntíma ekki fyrir mjög
löngu var veriö að stynga upp á
því að sameina Sléttufylkin í eitt
fylki, til að spara stjórnarkostnað-
inn, en þeir sýnast ekki horfa í
kostnaðinn þarna norður frá.
* * *.
Þeir menn, sem þá atvinnu
stunda, að byggja úr múrsteini,
hafa nú, eins og vanalega, lítið að
gera í Winnipeg. Eru þeir nú í
þann veginn að byrja að búa sjálf-
ir til múrstein og er álitið að það
fyrirtæki geti orðið til þess að gefa
mörgum af þessum möltjnum at-
vinnu yfir vetrarmánuðina.
* * •
Fylkisþingið í Saskátchewan
kemur saman ekki síðar en 28.
janúar, kannske dálítið fyr.
* * *
Landstjórinn, Lord Willingdon,
og frú hans og fylgilið, hefir að
undanförnu verið í Washington,
D, C. Forsetinn og aðrir höfð-
ingjar Bandaríkjanna hafa tekið
honum ágætlega.
Bandaríkin.
Ríkiskona ein í Chicago varð
fyrir því óhappi, að missa vinstra
eyrað í bílslysi. Henni þótti leið-
inlegt, að bera þetta líkamslýti,
sem von var, og vildi kaupa eyra
af einhverri annari konu og láta
giæða það á sig, 0g vildi hún
borga fyrir það $2,500. Þegar
þetta varð hljóðbært, þótti kven-
fólkinu verðið álitlegt og komu
stúlkurnar til hennar — eða lög-
ruanns hennar öllu heldur — og
vildu selja henni sitt eigið vinstra
eyra fyrir þetta verð. Urðu svo
mikil brögð að þessu, að konunni
þótti nóg um og hætti við alt
saman, vegna umtalsins og blaða-
fréttanna, og sagði lögmanni sín-
um að eiga eþkert meira við þessi
eyrnakaup, eða ekki í bráðina að
rainsta kosti. Sjálf fór hún burt
úr borginni.
* * *
Coolidge forseti hefir nú í ann-
að sinn lýst yfir því, að hann verði
ekki í kjöri við forsetakosningarn-
ar 1928. Segir hann, að enginn
skuli halda, að hann breytt fyrir-
ætlan sinni í þessu efni síðan í
sumar, eða muni gera það. Ýms-
ir eru nú þegar tilnefndir, sem
líkleg forsetaefni, svo sem Sen-
ator Willis frá Ohio, sem tjáir sig
fúsan til að vera í kjöri, einnig
Hoover, Lowden og Curtis.
Manitobaþingið.
Af því er ekki margt að segja,
enn sem komið er, annað en það,
sem vínsölumálinu viðkemur. Á
mánudagskveldið, hinn 5. þ. m.,
lagði dómsmálaráðherrann, Hon.
Wr. J. Major, fyrir þingið, frum-
varp til hinna nýju laga um sölu
áfengis í Manitobafylki. Er það
lagabálkur mikill, sem skiljanlegt
verður meðal annars af því, að
nái frumvarp þetta fram að
ganga, þá eru þar með fjórtán
eldri vínsölulög úr gildi numin, og
þrenn önnur umbætt. Má af þessu
sjá, að Manitobafylki hefir sízt
skort lög um sölu áfengra drykkja.
Þetta . nýja lagafrumvarp fer
fram á margar breytingar frá þvi
sem verið hefir, og skulu hér
taldar þær helztu:
ölgerðarhúsum er bannað að
selja bjór beint til kaupenda, þótt
þeir hafi leyfi til áfengiskaupa.
Allir verða að panta sinn bjór hjá
vinsölunefndinni, en hún sendir
pantanirnar til ölgerðarhúsanna.
Bjórstofur verða settar á stofn,
þar sem bjór verður seldur í
glasatali. Hótelin að eins fá leyfi
til að hafa bjórstofur, 0g verða
þau að fullnægja vissum skilyrð-
um og hafa meðmæli vínsölu-
nefndarinnar. Fyrir kvenfólk
verða að vera sérstakar bjórstof-
ur.
Ekki má selja bjór fyrir hærra
verð, en 10 cents glasið, eða 20
cents flöskúna.
Bjórstofurnar verða opnar i
borgunum frá kl. 10 á morgnana
til kl. 11 á kveldin, en annars-
staðar frá kl. 10 á morgnana til
kl. 10 á kveldin.
Þau hótel, sem ölgerðarmenn
eiga, eða hafa nokkur ráð yfir, fá
ekki leyfi til að selja bjór.
Hermanna klúbbarnir fá leyfi
til að selja bjór, og nokkrir fleiri
klúbbar.
Bæjarstjórnirnar sjái um að
lögunum sé fylgt, í samráði við
lögreglunefnd, þar sem hún er
nokkur.
Engar bjórsölustofur verða sett-
ar á stofn í 23 kjördæmum, sem í
sumar greiddu atkvæði móti því,
að rýmkað yrði um áfengissöluna,
fyr en kjósendur í þessum kjör-
dæmum segja til með atkvæðum
sínm að þeir vilji hafa bjórstof-
urnar. Heldur verða vínsölubúðir
ekki settar á stofn í þessum kjör-
dæmum í sex mánuði eftir að lög-
in öðlast gildi og ekki heldur þá,
ef meiri hluti kjósendanna greiðir
atkvæði á móti þeim.
Bjórsöluleyfin ,skulu stíluð
bæði til mannsins, sem leyfið fær
og til staðarins, þar sem bjórinn
er seldur.
Karlmenn einir geta fengið þá
atvinnu, að veita bjór, bæði körl-
um og konum, og verða þeir að
vera að minsta kosti 21 árs að
aldri.
Fyrsta brot gegn lögunum, get-
ur varðað fangelsisvist og sektum
og fyrir annað brot verður sá, er
brýtur, að vera dæmdur til fang-
elsisvistar.
Eins og menn skilja, er þetta
að eins frumvarp til laga, og það
getur vel verið, að það taki tölu-
verðum breytingum, áður en það
\erður afgreitt sem lög, og víst
er um það nú þegar, að sumir
þingmennirnir eru því mótfallnir
í ýmsum atriðum. Mætir það
vafalaust mikilli mótspyrnu frá
þingmönnum og ýmsum öðrum.
Hátíðaljóð 1930.
FB. 15. nóv. 1927.
Undirbúningsnefnd alþingishá-
tíðar 1930 tilkynnir:
Einn þáttur hátíðarhaldanna á
Þingvöllum á að vera söngur og
flutningur hátíðarljóða (kantötu),
er ort sé til minningar um 1000
ára afmæli Alþingis. Nú er skor-
að á þau íslenzk skáld, er freista
vilja að yrkja slík ljóð, að senda
þau til hátíðarnefndarinnar fyrir
1. nóvember 1928. 'Svo er til ætl-
ast, að íslenzkum tónskáldum
verði síðan boðið að semja lög við
þann ljóðaflokk, sem beztur verð-
ur dæmdur. Því verður m. a. lögð
áhersla á, að ljóðin séu sönghæf,
auðvitað að undanskildum fram-
sagnarþætti (recitativ). Að öðru
leyti verður hver höfundur að vera
Sjálfráður um lengd og skipan
ljóðanna.
Kvæðin skulu send vélrituð 0g
nafnlaus, en merkt einkunn. Nafn
höfundar skal fylgja í lokuðu um-
slagi, er merkt sé sömu einkunn
sem kvæðið.
Fyrir þann Ijóðaflokk, sem kos-
inn verður til söngs við aðalhátíð-
ina, mun hátíðarnefndin leggja til
við næsta Alþingi, að greidd verði
tvö þúsund króna verðl., en fimm
hundruð og þrjú hundruð krónur
fyrir tvo flokkana, sem næst þykja
komast, enda ráði hátíðarnefndin
yfir öllum hinum verðlaunuðu
flokkum fram yfir hátíðina, til
söngs, flutnings og prentunar, og
er höfundum sjálfum ekki heim-
ilt að birta þá fyr en hún er um
garð gengin.
Utanáskrift nefndarinnar er:
Silfurbrúðkaups-kvæði

JÓHANN prestur BJARNASON.
18. nóvember 1927.
Lætur úr hlaði ljóð á blaði
Leitar að húsum risnu fúsum.
Þangað, er merkur manndóms klerkur
Mannlifs akur ræktar spakur;
Þangað, er brúður og þegninn prúður
Þjónslíf nema öðrum fremur;
Þangað, sem iðjan er að biðja,
Og auka trú hjá sveitarbúum,
Hafinn yfir hróp þú lifir
Hetja í lund á öllum fundum.
Firtur táli, en fastur í máli,
Forn í háttum. Vígður þáttum
Ávalt treysti andi hraustur,
Eigi var hik á þínu Stryki. —
Drottins orð þeim andans forði, —
í öllu var Kristur hjá þér fyrstur.
Trq og efi er eiga í þrefi,
Andi og hold er þrátta um völdin;
Er þylja fræði, en fremja æði
Frónskir menn í orða sennum:
“Orð Guðs ríkja; eigi að víkja!”
Andi og tunga Jóhanns sungu;
Jafnt þeim háu og hinum lágu
Hiklaus svör þau greiddi af vörum.
í siðabót.
í silfurskærum segulhring
þess sigurboði fer í kring
með fagnaðshót.
Þið, brúðhjón kær! þeim ornið yl
við instu þrár,
er ítök numin á hér til
við ótal hjartna strengjaspil,
og visað hefir vegaskil,
sem viti hár.
Á fjórðungsaldar óskastund,
vér ykkur færum þakkarmund.
Farsæl ár!
Magnús Sigurðsson.
Kveðið í
SILFURBRCÐKAUPSVEIZLU
Til séra Jóhanns Bjarnasonar og frú Helgu
Bjarnason, 18. nóv. 1927.
Eg sendi yður þexta litla ljóð,
En lagið er geymt í tímans sjóð.
í minninganna og muna glóð
Það meitlaðist eins og letur.
Eg kyntist því fyrst á feðraslóð
Um Frónsumars nætursetur.
Hreinn sem mjöllin, hár sem fjöllin,
v Hugur þinn á ættjörð minnir. —
Þróttar-djarfur, dyggur í starfi, —
Drenglund sönn, er brást ei mönnum. —
Tápið forna æ mun orna
Anda þínum og skap þitt brýna.
Hósti og stuna’ ei heyrast munu
Heitar er glæður skelfa bræður.
Um fjórðung aldar ei verða taldar
Ykkar dygðir né kærleiks trygðir;
Kirkjustjórn né kærleiks fórnir,
Kristinn siður og andans friður.
— Lif því heill! í ungri elli,
Aldurinn sízt þig gerði kaldan. —
Fjórðung aldar enn svo haldir
Ástum svanna, — Guðs og manna.
Jónas A. Sigurðsson.
En ljóðið eg fann á Furðuströnd,
Við friðsæl og blómrík æskulönd.
Það örfaði tíðum hug og hönd
í hættum og stríði dagsins,
Og hafið það sigldi með seglin þönd
En sætti eigi veðurlagsins.
Og hæfir ei deginum hörpuspil
Með hljóma, er sjálfir finna til,
Því hér er um fjórðungs aldar yl
Og ást og samúð að tala,
Um ást, er greindi sín orðaskil,
Og yl hinna frónsku dala.
Því vinir rétta’ yður hlýja hönd,
Er hallar degi að vesturströnd,
En dagur er hár við himinrönd
Og hlýtt er um sali bjarta.
Og framtíð mun rækta sér fegurst lönd
Af fossafli mannlegs hjarta.
SILFURBRÚÐKAUPSKVÆÐI,
ort af Magnúsi Sigurðssyni, á Storð í Fram-
nesbygð í Nýja fslandi, og lesið af séra Rún-
ólfi Marteinssyni í silfurbrúðkaupi séra Jó-
hanns Bjarnasonar og Helgu konu hans í
Árborg, þ. 18. nóv. 1927. — Sömuleiðis las séra
Rúnólfur og kvæði séra Jónasar A. Sigurðs-
sonar, er, sökum lasleika, ekki gat verið við-
staddur.
Hins glaða Lúters geta má
við gleðimót.
Hann kreddum leysti klerka frá,
þeir kvongast skyldu, bauð hann þá,
það sannhelgasta’ er sagan á
Áranna liðnu er ávalt minst
Sem alls þess sælasta fyrst og hinzt,
Þau brend voru’ á skjöld vorn yzt og insta,
Sem aflvaki fegri daga.
Samtíðin því í framtíð finst
Sem fögur og göfug saga.
Því ljúft er að minnast hins liðna’ í dag,
Og létt er að syngja’ yðar brúðkaupslag.
Hvert hljómfall sé árblær á yðar hag
Frá uppheimsins tæru lindum.
Og dans skal haldinn við hörpuslag
Unz húmar á fjalla tindum.
S. E. Björnsson.
Undirbúningsnefnd alþingishátíð-
ar, 1930,
Skrifstofu Alþingis,
Reykjavík.
Frá Islandi.
Reykjavík, 4. nóv.
Gulltoppur hefir selt sex hund-
ruð fimtíu og átta kit fyrir 871
sterlingspund. Hávarður ísfirð-
ingur sjö hundruð tuttugu og
fim kit fyrir 1234 sterl. pd., og
Njörður níu hundruð sjötíu og
sjö kit fyrir 1167 sterlingspund.
Belgaum hefir selt afgang fyrir
301 stpd., en alls fyrir 2118 sterl.
pd., og að auki bátfisk fyrir 64
stefl. pund.—Vísir.
Nýjar templarastúkur hafa ver-
ið stofnaðar nú síðustu daga: —
Sunnudaginn 23. okt. stofnaði
stórtemplar Sig. Jónsson stúkuna
Brúin, á Selfossi. Stúkan hefir
uú 24 meðlimi. 1— Sunnudaginn
30. okt. stofnaði Pétur Zóphónias-
son stúkuna Hlíðin, í Fljótshlíð,
og hefir sú stúka 20 Félaga. —
M'ánudaginn 31. okt. stofnaði
%tórtemplar. Sig Jónsson stúku í
Hafnarfirði; heitir hún röskva og
hefir um 40 félaga. — Fimtudag-
inn 3. nóv. var stofnuð ný stúka
á Isafirði, er Vaka heitir, stofn-
andi Páll H. Gíslason kaupmaður.
—Vísir.
Blaðið Politiken hefir nýlega
birt samtal, er Skúli Skúlason
blaðamaður hefir átt við forsæt-
Í3iáðherra íslands. Segir þar, að
búast megi við að verðfesting ís-
lenzku krónunnar verði tekin til
athugunar á næstunni, þar eð
ráðherra sé þeirrar skoðunar, að
það sé almenn eign innan stjórn-
arflokksins, að gjaldeyririnn verði
verðfestur á grundvelli þess geng-
is, er verið hefir á ísl. gjaldeyri
sl. 2 ár (þ. e. 81—82 aurar.) Ráð-
herrann gerir ráð fyrir, eins og
nú sé ástatt, að eigi líði á lðngu
áður en landsverzlunin með stein-
olíu, verði lögð niður,—að minsta
kosti í bráðina. Stjórnin hefir
eigi í hyggju, að stofna aftur til
einkasölu á tóbaki, að minsta kosti
eigi á Alþingi því er nú fer í
hönd. Um utanríkismálin farast
ráðherranum þannig orð, að
minsta ríki Norðurálfunnar geri
sér framtíðarvonir um frið og
réttlæti. Síðasta Alþingi hafi gert
ráðstafanir til gerðardómssamn-
inga við frændþjóðirnar norrænu
og engin ástæða sé til að ætla,
að það verði torsótt mál.
Fyrsta ferð Es. “Brúarfoss” til
Englands með nýtt dilkakjöt,
tókst ágæta vel, 0g verði áfram-
hald á þessu, lítur út fyrir að op-
in sé leið til að ná nýjum og góð-
um markaði fyrir fyrsta-flokks
sauða- og dilkakjöt, ef meðferðin
og umbúðirnar reynast framveg-
is jafngóðar. Mun þetta hafa víð-
tækar afleiðingar fyrir landbún-
aðinn á fslandi, >— eftir tilk. frá
sendiherra Dana í Rvík.—Vísir
Reykjavík, 7. nóv.
Látinn er 4. nóv. í Alland-
heilsuhæli í Austurríki Hrafnkell
Einarsson, sonur fjrrrum skrif-
stofustjóra Einars Þorkelssonar.
Hann var fæddur 13. ágúst 1905,
varð stúdent 1923 og fór þá til
Þýzkalands, lagði stund á hag-
fræði tvö ár í Kiel, en fór eftir
það til Austurríkis og hélt áfram
námi. Hann hafði ráðgert að
ljúka námi á næsta vori og ætlaði
jafnframt að verja doktorsritgerð
um fiskiveiðar íslendinga. í
marz í fyrra bjóst hann til heim-
ferðar, en í skilnaðarsamsæti, er
nokkrir vinir hans héldu honum,
kendi hann skyndilega lungna-
bólgu, sem síðar snerist í aðra
sjúkdóma, — síðast brjósthimnu-
bólgu, er varð banamein hans. —
Hann var hinn mesti efnismaður
og er að slíkum mönnum mikil
eftirsjá.—Vísir.
Seyðisfirði, 6, nóv.
í gærdag sökk norskt skip, Jarl-
stein, norðan við Langanes, með
síldarmjölsfarm á útleið. Hafði
sprungið lestarskilrúm og skipið
veltst á hliðina. Hull-botnvörpung-
ur, Syrian, á vesturleið, kom að
og bjargaði skipshöfninni. Fyrsti
vélstjóri druknaði. Botnvörpung-
urinn kom hingað í morgun með
skipshöfnina, ellefu menn, og lík
vélstjórans.—Hænir. ' I
11. nóvember.
Ungur maður, Karl Stefánsson,
frá Búðum í Fáskrúðsfirði, varð
bráðkvaddur á ferð, nálægt bæn-
um Eyri í Reyðarfirði.
Tvítugur piltur, Magnús Guð-
n.undsson, frá Minnidölum íMjóa-
firði, var á gangi fram með sjó,
er snjóhengja brast, svo hann
hrapaði í sjóinn og druknaði.
Stöðugt gæftaleysi á öllu Aust-
urlandi, þess vegna aflalaust.
Annars aflaðist vel, sérstaklega á
Fáskrúðsfirði, á meðan gæftir
héldust.
Farmurinn í “Jarlstein” var síld
en ekki síldarmjöl. Eitthvað úr
skipinu hefir rekið í Skoruvík á
Langanesi.>—Hænir.
Reykjavík, 16. nóv.
Prestskosningar.
1 gær voru talin atkvæði í skrif-
stofu b'iskups úr þrem prestaköll-
um, og fóru þær svo, að
Á Akureyri var kjörinn lögmætri
kosningu séra Friðrik J. Rafnar,
prestur á Útskálum, með 761 at-
kv. Séra Sveinbjörn Högnason
hlaut 397 atkv., séra Ingólfur
Þorvaldsson 57, séra Sigurður
Einarsson 47 atkvæði, 2 seðlar
auðir, 6 ógildir. — Á Staðarhrauni
var kosinn lögmætri kosningu séra
Þorsteinn Ástráðsson, prestur á
Prestsbakka, með 72 atkv. gegn 8.—
Til Saurbæjarþinga var kosinn
cand. theol. Sigurður Z. Gíslason,
með 68 lögmætum atkv., en auk
þess hlaut hann 66 atþvæði merkt
Woodrow Wilson.
Eftlr Worrell Kirkwood.
Þeir hæddu drauma þessa mikla manns,—
ei megnar slíkt að hefta frjálsan anda,
né buga bjarta sál.
Er fatast sýn mun sigurtraustið hans
vorn seiða hug og þjóðir leysa úr vanda
og flytja frelsismál.
Af ótta sál hans aldrei kendi til,
né efa þeim, er hugsýn margra villir
og felur sannleiks sól.
Hann vígðist ungur sumri og sólar-yl,—
varS sjálfur blys, er framtíð alla gyHir,
en öfund bjó hans ból.
Til eigin dýrðar aldrei steig hann spor,
en andinn frjáls til himinlinda sótti
sinn djarfa draumlífs eld.
Hann leit í öllu guðlegt gróðrar vor,—
í geislafylgd með sigurvissu þrótti,
stóð hreinn við hinsta kveld.
Og Guð um allar aldir heldur vörð,
þótt öfundsmenn i bræði sinni reiði
að spámanns hjarta hjör.
Hvert hyggjuflug, sem fegrar vora jörð,
er fræ að nýjum, rótarstyrkum meiði,
í sókn og sigurför.
Frá leiði kappans óm að eyrum ber,—
í undirvitund fólksins strengir hrærast
við dagljóst draumagull.
Til starfs skal kvaddur dáðadrengur hver.
Sjá daginn mikla hátt á loftið færast
og signa sólarfull.
Einar P. Jónsson.
“já”, en 9 mótatkvæði voru greidd
og eitt var ógilt. Vegna þessara
kjörgalla, er kosningin ekki lög-
mæt.—Vísir.
Járnbrautarmálið.
Klemens Jónsson fyrverandi
ráðherra og formaður “Titan”-
félagsins hér á landi, hefir verið er-
lendis að undanförnu til þess að
ráðgast um, við forstjóra fyrir-
tækisins ytra um virkjun fossanna
i Þjórsá, hina fyrirhuguðu járn-
braut héðan frá Reykjavík og
þangað austur, og hvernig fossa-
félagið “Titan” hygst að hagnýta
sér heimild sórleyfislaganna frá
seinasta þingi. ]
Er Kemens Jónsson nú nýkom-
inn heim aftur úr því ferðalagi og
hefir Morgunblaðið haft tal af
honum og spurt hann um fyrirætl-
anir “Titans” og hvort nokkuð
muni verða úr framkvæmdum hjá
félaginu á næstunni.
— Eg tel fullar líkur á þvi, seg-
ir Klemens, að byrjað verði á jám-
brautinni þegar á næsta vori.
— En er þá fé fengið til fyrir-
tækisins ?
— Eg býst við því, — en það er
að segja, féð fáum við ekki fyr en
sérleyfið er veitt, en þá er það til.
Eg hefi umboð frá félagsstjórn-
inni til þess að sækja um sérleyfi
fyrir félagsins hönd, samkvæmt
sérleyfislögunum, og eg þykist viss
um, að þegar er leyfið er fengið
muni fást nóg fé til fyrirtækisins.
Eg sendi nú rikisstjórninni beiðni
um slikt sérleyfi og býst eg við þvi,
að þar sem mikill meiri hluti Al-
þingis samþykti heimildarlögin, þá
m,uni stjórnin fús á að veita sér-
leyfið. Þetta er henni þeim mun
fremur innan handar, þar sem
þetta verður að teljast ópdólitískt
mál, vegna þess að þingmenn af
öllum flokkum studdu það. Það
er líka mitt álit, og margra annara,
að þetta megi ekki verða pólitiskt
mál. Það er nauðsynja og fram-
farafyrirtæki, er snertir mjög höf-
uÖstaðinn, og alt Suðurlandsundir-
lendið, og því varðandi mjög hag
alls landsins.
Sem sagt, fáist sérleyfiÖ með
þeim skilylrSum, er lögín áskilja
og heimila, má búast við skjótum
framkvæmdum og mikilli atvinnu
fyrir íslenzka verkamenn.
—Mbl.
Reykjavík, 13. nóv.
Aflabrögð eru sæmileg í Kefla-
vík um þessar mundir. — Til
fiskiveiða ganga þaðan nú ekki
nema smábátar að vísu, en hafa
aflað allvel. Mestur hluti aflans
er seldur hingað til Reykjavíkur.
Húsbyggingar eru með meira
móti í Keflavík þetta haust. Eru
fjögur hús þar í byggingu um
þessar mundir, og nokkur búin.
Bræðslufélag Keflavíkur er að
láta byggja lifrarbræðslustöð, er
útbúin á að vera með nýjustu
tækjum og vélum. Komið hefir til
mála, að síðar verði aukið við vél-
arnar og þarna unninn áburður
úr fiskiúrgangi.
Á afmœlisdegi 1927.
Eg horfi til baka á burt liðin ár,
með bending að síðasta degi,
og kveð þeirra atvik, með unað og tár,
á æfinnar hraðfleyga vegi;
eg kveð þeirra hugljúfa, himneska vor
og hásumardaginn með fúllorðins spor.
Eg lít yfir veginn, en verkið er smátt,
og veikur hinn andlegi gróðinn.
Já, lífið er snautt, eg á lítið og fátt,
að leggja í eilífðar-sjóðinn.
Og haustið er komið með þverrandi þrótt
og þögula bending að síðustu nótt.
Hvort fá eðá mörg verða æfinnar ár
til enda, eg fæ ekki talið,
því mildur og alvaldur himininn hár
það hefir oss mönnunum falið,
En þakka og nota hvern frest, sem að fæst,
og fylgja því rétta, er takmarkið hæst.
Hvað kendi mér reynslan og stundanna stríð?
Að styrkur þess góða er hæstur,
og hver sem á blómin frá bernskunnar tíð,
er brunninum vizkunnar næstur.
Hið stærsta er minst, ef að stefnan er röng,
og starfið án launa í daganna þröng.
Þá hauströðull daganna sígur í sjó,
frá söknuðd’ og veraldar glaumi,
ó, drottinn! þá sendu mér fögnuð og fró
úr friðsælum æskunnar draumi.
Já, lífgaðu blómin frá liðinni stund
og láttu þau vígja minn síðasta blund.
M. Markússon.