Lögberg - 22.12.1938, Blaðsíða 2

2
LÖGrBERGr, FIMTUDAGINN 22, DESEMBER 1938
Viglundur A. Davíðsson
Fœddur 10. nóv. 1884
Vestur-íslendingar hafa átt og
eiga marga dugandi menn og
framtakssama sín á meÖal;
marga, sem hafa rutt sér glæsi-
lega braut til vegs og virÖinga,
auös og álits.
Víglundúr A. Davíðsson
Hér er um einn slikan mann
aÖ ræða; en hann var að ýmsu
leyti alveg einstakur í sinni röð;
skal á það drepið lauslega síÖ-
ar.
Víglundur A. Davíðsson var
fæddur io. nóvemiber árið 1884
í Reykjavík á íslandi. For-
eldrar hans voru þau Andrés
Daviðsson, sem stundaði lengi
smáskamtalækningar, fyrst í
Reykjavík og síðar hér vestra,
og Steinunn Jónsdóttir kona
hans frá Búðum. »
Faðir Andrésar var sonur
Daviðs bónda að Giljá í Vatns-
dal, síðar að Káradalstungu og
Kötlustöðum, Davíðssonar hrepp-
stjóra og fræðimanns að Marð-
arnúpi í Húnavatnssýslu.
Víglundur var 16. maður frá
Þorsteini lögmanni Eyjólfssyni,
sem dó 1404; var hann einn
hinn allra merkustu manna, er
sagan getur um á Islandi á þeim
tíma. Hann átti heiima i Urðum
í Svarfaðardal og síðar á Víði-
mýri. Var hann einn þeirra
fjögurra manna, sem um það
leyti höfðu alt Island á leigu
með sköttum og skyldum. Hann
var skipaður lögmaður yfir alt
land um fjögra ára bil og fjölda
mörg ár yfir Norður- og Vesttij:-
umdæmin. Auk þess var hann
um langt skeið hirðstjóri yfir
íslandi. Mætti ætla að maður
með öll þessi völd og konungs-
hylli hefði verið illvígur og of-
beldissamur. En svo var þó
ekki. Honum er þannig lýst að
hann hafi verið vel metinn mað-
ur og einn af göfugustu höfð-
ingjum lands síns á þeim tima.
Heima á íslandi halda menn
við stöðugri og óslitinni þekk-
ingu á ættum símim; það ætti
að vera eitt af þjóðræknisstörf-
um okkar Vestmanna að halda
því á lofti af hvaða stofni við
erum sprottin. Hér er litið upp
til þeirra manna af enskum upp-
runa, sem talið geta sig til aðals-
ætta. Hvi skyldi það þá ekki
vera oss metnaðarefni að vera
af Norðurlandakonungum komn-
ir, sem í raun og sannleika voru
merkari menn en konungar
flestra annara landa.
Dáirm 21. okt. 1938
Um það er stundum efast,
þegar talað er um íslendinga, að
þeir séu af konungum komnir.
Jafnvel sumir Islendingar sjálf-
ir efast um það. Þar er þó
sannarlega ekkert um að villast.
Kemur það greinilega fram í ætt
þess manns, sem hér er um að
ræða. Víglundur var 23. mað-
ur frá Sæmundi presti fróða,
sem allir kannast við; en Loptur
sonur Sæmundar átti Þóru dótt-
ur Magnúsar konungs berfætta í
Noregi; Magnús var sonur Ólafs
konungs kyrra, Haraldssonar
harðráða; eru því allir þessir
konungar ættfeður Víglundar.
Sonur Ijopts Sæmundssonar
og Þóru konungsdóttur var Jón
Loptsson í Qdda, einn hinna
allra merkustu og vinsælustu
manna á Islandi í sinni tíð.
Móðir Víglundar var Steinunn
dóttir Jóns Vigfússonar frá
Búðum og Katrínar Gisladóttur
konu hans, en systir konu Þórð-
ar alþingismanns á Rauðkolls-
stöðum.
Víglundur fluttist vestur um
haf árið 1903, nítján ára gam-
all. Vann hann fyrst daglauna-
vinnu og lærði málningu. Kom
það brátt í ljós að hann var.
framsækinn, ráðdeildarsamur og
þeim hæfileikum gæddur, sem að
beztu haldi koma í baráttu lífs-
ins.
Árið 191^ byrjaði hann á
húsabyggingum á eiginn reikn-
ing, og bygði allmörg hús í Win-
nipeg. Kom það i ljós að hér
var um sjálfstæðan hug að ræða,
en ekki hitt að feta að öllu leyti
í fótspor annara; voru hús hans
f jölbreyttari og meira í þau bor-
ið en venjulegt var á þeim tim-
um. Eru þau enn til sýnis og
berá þess glöggan vott að hér er
með engar öfgar farið.
I félagi við hann var Metú-
salem Thorarinson, er síðar
kvæntist systur hans; unnu þeir
svo vel saiman að fá munu dæmi
til. Þeir bygðu síðar í félagi
fjölbýlishús (Blocks) ; þar á
meðal: Mount Royal 1926 og
Astoria 1927; eru það hinar
myndarlegustu og vönduðustu
byggingar. Árið 1929 bygði
Víglundur einn saman stórhýsið
New Castle.
Félagsskapur og samvinna
manna strandar oft á því að
hvor um sig vill mestu ráða, og
þykist einkis þurfa frá hinum.
I félagsskap þeirra Víglundar og
Metúsalgms var því ekki þannig
Viglundur A. Davíðsson
fæddur 10. nóvember 1884
Dáinn 21. október, 1938
Hví skyldi góðan grátaf
Gott er a/f mega láta
hugann um leiðir líða
Uðinna, hjartra tiða.
Sérhverja hyrði harstu
brosandi — Lengi varstu
kennari þjóðar þinnar
þreksins og starfseminnar.
Sporin þín fáir feta;
fæstir, sem snúið geta
sorgum í sigurvinning.—
Sólbjört er slíkra minning.
Sig. Júl. Jóhannesson.
farið: Þeir voru frábærlega
samhentir félagar; lagði annar
til þá hæfileika, sem hinn átti
minna af, og notaðist þannig
fullkomlega alt, sem báðir áttu
yfir að ráða.
Víglundi var gefið það jafn-
vægi, sami fáum hlotnast; hann
sameinaði það að vera hagsýnn
gróðamaður og hitt að láta ekki
vinstri höndina vita af því þegar
hin hægri var útrétt í líknar-
skyni. Þegar um annaðhvort var
að ræða: að hjálpa einstökum
mönnum, er liðs þurftu eða
stuðnings góðra og nýtra mála,
þá stóð sjaldan á honum.
Víglundur Davíðsson var hið
mesta ljúfmenni í umgengni og
prúður í allri framgöngu; hann
var laus við alt tildur og yfir-
skin. Hann veitti jafnan fylgi
sitt Iúthersku kirkjunni, en var
víðsýnn og frjálslyndur i skoð-
unum.
Það er í sannleika eftirtekta-
vert hvetsu miklu þessi maður
kom í framkvæmd þegar tillit
er tekið til þess að hann var
lengst af æfinnar heilsubilaður.
Hann slasaðist og meiddist svo
mikið að honum var ekki hugað
líf; bar hann þessa meiðslis al-
varlegar menjar til dauðadags.
Minti hann að því leyti á Frank-
lin Roosevelt, að hann gegndi
köllun sinni, en daufheyrðist við
öllum þeim röddum, sem löttu
eða kvörtuðu.
Viglundur kvæntist aldrei.
Móðir hans stjórnaði heimili
hans alllengi meðan henni entist
heilsa til, en hún var alvarlega
veik og þungt haldin um langt
skeið. Er það bezta sönnun fyr-
ir drenglyndi Víglundar"hversu
góður og nærgætinn hann
reyndist henni þás Þeir, sem
bezt þektu til — og eg var einn
þeirra — hafa oft vitnað í það
ástúðlega samband, sem þar átti
sér stað milli móður og sonar.
Það er nálega einstakt í sinni
röð nú á dögum.
Annað atriði 'langar imig til
þess að nefna í , sambandi við
Víglund. I fornum sögum er
oft getið um órjúfandi vináttu
°S trygð milli manna. Einhverj-
ir tveir menn höfðu svarið hvor
öðrum takmarkalausa hollustu.
Þessir menn voru kallaðir fóst-
bræður.
Eg hefi áður minst hinnar
góðu samvinnu milli þeirra
tengdabærðranna, Viglundar og
Metúsalems. En Víglundur átti
einnig annan vin, sem Árni heit-
ir ÓlafsSon; voru þeir svo sam-
rýmdir að hvorugur mátti af
öðrum sjá: þar var í raun og
sannleika risið upp gamla fóst-
bræðralagið” í sinni fegurstu og
fullkomnustu fnynd. Þetta er
sjaldgæft nú á dögum og sann-
arlega þess virði að því sé haldið
á lofti. Þess konar vinátta er
bjartur sólskinsblettur í heiði
á milli hinna mörgu dökku
skýja, sem nú hylja svo að segja
allan vorn andlega eða sálræna
himinn.
Víglundur lætur eftir sig aldr-
aðan föður. Hann átti bróður,
sem Trausti hét, látinn fyrir
nokkru. Systur hans heita: Sig-
ríður Katrín Sigurrós, gift
Metúsalem Thorarinssyni námu-
eiganda og Guðrún, gift Hans
Sveinssyni fóstursyni séra Fr.
Friðrikssonar í Reykjavík á ís-
landi.
Sig. Júl. Jóhannesson.
Frakkar í Austur-Asíu
Tímaritið “Oriental Affairs,”
sem er eitt af mikilvægustu rit-
um, er korna út i Austur-Asíu,
birti fyrir skömmu grein um
frönsk áhrifasvæði i Kína. Þar
segir svo:
í hinu erfiða ástandi hafa
Frakkar gætt hagsmuna sinna á
þann hátt„ að það hefir vakið
aðdáun allra. Menn mega ekki
gleyma því, að ekkert. ríki hefir
óskoruð réttindi á alþjóðasvæð-
inu í Shanghai og ekkert riki
getur því á afgerandi hátt bægt
her Japana frá þessu svæði.
Frakkland, eins og önnur
lönd, hefir beðið tjón af nú-
verandi styrjöld. Hagsskýrslur
tollstöðvanna sýna bezt, hve
verzluninni við Kína hefir hrak-
að. Menn hafa orðið að hverfa
frá mikilvægum framkvæmdum,
og á styrjaldarsvæðinu hafa
franskar eignir eyðilagst og
franskir iþegnar hafa beðið bana,
einkum ýmsir trúboðar, sem eins
og vanalega hafa sýnt mikla
fórnfýsi. Samt er óhætt að
fullyrða, að Frakklandi hafi tek-
ist bezt að sjá sér farborða þótt
aðstaða þess hafi á engan hátt
verið góð.
Kona ein í enska bænum
Chester hélt nýlega hátíðlegt
silfurbrúðkaup sitt — í annað
sinn á æfinni. Hún misti mann
sinn af fyrra hjónabandi eftir
27 ára sambúð. Konan er nú
73 ára gömul.—
Tilvaldar Jólagjafir
Það er ekki auðvelt að hugsa sér kærkomnari jóla-
gjafir en þa>r, sem nú eru á boðstólum hjá Thomson
& Pope; þar fást nú meðal annars þessar víðfrægn
ROMKO SLIPPERS og OPERA SLIPPERS
sem nú seljast á einungis $2.95
Auk J>ess ailar aðrar tegundir af fyrsta flokks
karlmanna skófatnaði.
AAAA
Thomson & Pope
The Man’s Shop
8791/. PORTAGrE AVE., WTNNIPEG
PIANOS
Bygð til að endast mannsæfi
HEINTZMAN
NORDHEIMER
WEBER
GERHARD
Allar hugsanlegar gerðir af pianos,
afarfögur Baby Grands eða smæíri
tegundir frá 36 þumlunga hæð og
meira til sýnis í Piano-búð vorri við
fáheyrilega lágu verði.
Yðar gamla piano tekið upp í J)að
nýja á fullu markaðsverði.
Afganginn má borga á 3 árum, sé
þess óskað.
Fyrirtaks Góð
BRÚKUÐ PIANOS
Ekki aðéins “endurgerð” heldur
og sérfræðilega enduryngd pianos
til sölu með' skíifaðri ábyrgð upp
til 10 ára.
Skrifið eftir fullkominni verðskrá
BORGIÐ NÚ UPP GÖMLU
FJÖLSKYLDU SKULDINA
J. J. H. McLEAN Ítp°'
329 PORTAGE AVE. WINNIPEG
“The Home of the Heintzman”