Lögberg - 22.12.1938, Page 10
10
LÖGrBERG, FTMTUDAOINN 22. DESEMBER 1938
/
Hlutverk kriátins
safnaðar
(Frá blaðsíðu g)
un. En ef því er ekki glatað er
aðferð Páls til hjálpar hin bezta
sem hugsast getur. Hann er þá
þjónn Guðs til að bjarga mönn-
um.
Aðferð Páls er í anda Jesú
Krists. Mörg hundruð árum
áður en hann kom í heiminn var
hann nefndur þjónn Guðs.
“Hann, hinn réttláti þjónn
minn,” segir Jesaja, “mun marga
réttláta gjöra, og hann mun bera
misgjörðir þeirra (Jes. 53:11).
Og þegar hann birtist á jörðu,
“tók hann á sig þjónsmynd og
varð mönnum líkur,” setti sig á
bekk með mönnum, lét skírast
eins og hann væri syndum hlað-
inn, vann sem fátækur daglauna-
maður, sagði sögur úr hvers-
dagslífi manna, og lifði súrt og
sætt með fátæklingum. Ölum
mönnum vildi hann, og vill á-
valt, vera alt. Þetta gjörði hann
alt aí fúsum vilja. Seinasta
dropa kvalabikarsins drakk hann
óþvingaður. “Eg legg líf mitt í
sölurnar fyrir sauðina. Enginn
KVEÐJUR
frá
Macdonald
SHOE STORE LTD.
492-4 MAIN ST.
Megið þér, ásamt ástvinum
yðar, njóta heilsu, ham-
ingju og velgengni um
jólin og á nýárinu.
“Þér eruð jafnungir
fótum yðar”
tekur það frá mér, heldur legg
eg það sjálfviljuglega í sölurn-
ar,” segir hann. Þetta gat hann
gjört af því að fylling guðdóms-
ins bjó í honum. Þetta er andi
Jesú Krists og þessi andi skap-
ar eldinn í sál Páls.
Með þessu er þá lýst þeim
anda sem kirkjan á að hafa.
Eldur þjónustuseminnar á að
brenna henni í sál. Hún flytur
mönnum anda Krists, hún vitn-
ar ,um mátt Guðs til að frelsa,
hún veit að hún er eina Biblían
sem sumir lesa. Það er hennar
líf að bjarga og hjálpa, hún tek-
ur eldinn af altari Guðs — og
gefur mpnnunum til að nema
burt óhreinleika þeirra, hún
gjörir sér alt far um að þekkja
sjúkdóminn sem hún á að lækna,
hún kynnir sér einkenni, sjónar-
mið og kjör þerra sem hún á að
þjóna, “hún lætur sér ekkert
mannlegt vera óviðkomandi, hún
er fulltrúi Jesú Krists á jörð-
unni, hún hefir lifandi áhuga á
því að leiða alla menn að fótum
Frelsarans, hún er ekki ánægð
fyr en hún hefir lært það af
meistaranum allra mesta að vera
góður kennari. Þannig á það
að vera. Kirkjan á að lifa fyrir
fólk sitt. Að dæmi Jesú Krists
á hún að ganga kring og gjöra
gott. Hún á að vera fólkinu
alt í öllu.
Eg hefi talað um hlutverk
kirkjunnar alment. Hefir ís-
lenzkur söfnuður nokkurt sér-
stakt verk að vinna? Það er
hlutverk allra kristinna safnaða
að þekkja fólk sitt og annast
um það. Með því á eg alls ekki
eingöngu við þá, .sem eru á safn-
aðarskrá heldur alla þá, sem hún
hefir mátt til að sinna á einhvern
hátt. Ef mikill hluti þess fólks er
íslenzkt, liggur í augum uppi að
leggja verður rækt við íslenzk
einkenni, af þeirri einföldu á-
stæðu að án þess er enginn veg-
ur til þess að kirkjan þjóni því
fólki eins og þarf. Að sjálf-
sögðu er það alveg eins satt, að
þegar aðrir hópar manna komast
inn á svið safnaðarsarfseminnar
verður að leggja rækt við þá og
þekkja þá. Kirkjan verður að
SENDIÐ IIATIÐA
Q
Q
Q
Q
Q
Q
Q
Q
Q
H SENDIÐ
KVEÐJUR
með
TALSÍMA
um
Jólin og Nýárið
LÁG VIKULOKA SÍM-
GJÖLD VERÐA VIÐHÖFÐ
frá 7 e. h. laugardag til 4 f. h. þriðjudag
JOLADAG OG 26. DESEMBER
NÝARSDAG OG 2. JANÚAR
KVEÐJUR MEÐ FIRÐSIMA
Q
1
Q
1
Q
Q
Q
Q
Q
n
Manitoba Telephone System
STYRKIB TAUGAR OG VEITIR
NÝJA HEIUSU
NUGA TONE styrkir taugarnar,
skerpir matarlyst, hressir upp á
meltingarfæri, stuSlar að værum
svefni og bætir heilsuna yfirleitt.
NUÖA-TONE hefir gengiS manna
á meöal i 4 5 ár, og hefir reynst
konum sem körlum sönn hjálpar-
hella. NotiS NUGA-TONE. ÞaíS
fæst t ÖHam lyfjabflSum. Kaupið
hiö hreina NUGA-TONE, því fá
meSul bera slíkan árangur.
ViS hægSaleysi notiS UGA-SOL,
bezta lyfiS, 50c.
þekkja fólk sitt til þess hún
geti verið því alt í öllu.
1 fullu samræmi við þessa
staðhæfingar eru orð, sem séra
Friðrik Bergmann viðhafði í
fyrirlestri, er hann nefndi
“Postulleg stefnuskrá” og flutti
á kirkjuþingi 24. júní, 1907:
“Eitt af því sem hverju kirkju-
félagi ætti að vera ant um að
gjöra sér nákvæma greln fyrir
er þetta: hvernig eigum vér að
haga oss svo að vér fáum áunn-
ið sem flesta. Aldrei rekur
kirkjan erindi sitt, ef hún er eigi
stöðugt um þetta að hugsa og
haga háttum eftir umheimi og á-
stæðumi. Þenna ákveðna umheim
er henni ætlað að yrkja og rækta
og gjöra að Guðsríki. Og rækt-
unaraðferð sinni verður hún að
haga eftir jarðvegi og loftslagi.
Það er lélegur bóndi, sem ekki
lætur sér lærast að taka hvort-
tveggja til greina.”
Þetta hlutverk hefir Fyrsti
lúterski söfnuður leitast við að
rækja frá byrjun vega.
Framan af árum var þetta að
vissu leyti mjög einfalt mál. Alt
fólkið sem kom til greina var
íslenzkt. Island og alt, sem ís-
lenzkt var skipaði afar mikið
rúm í hug og hjarta þeirra allra.
Menn bjuggust við því smátt og
smátt að vaxa inn í hið cana-
diska þjóðlíf, en allir skildu ís-
lenzku og hún túlkaði, bezt allra
tungumála, kristindóminn inn í
sálarlíf fólksins. Á því stigi
mát ekki kasta burt feðramál-
inu; enda vildi það svo að segja
enginn. Islenzk tunga snerti
hina fegurstu strengi sálarinnar.
íslenzk tunga og kristin trú voru
sameinaðar eins og sál og andi.
Straumar trúarinnar streymdu
eftir rafþráðum tungunnar.
Tungan átti ennfremur svo
mikla ást í hjörtum fólksins, að
því fanst það heilög skylda að
leggja alla hugsanlega rækt við
hana, einnig hjá þeim ungu, sem
ekki höfðu heyrt “himnesk
hljóð” móðurmálsins á íslandi.
Svo vel voru hinar ljúfu raddir
íslenzks máls sungnar inn í sál-
ir nokkurra þeirra, er aldrei
hafa litið Island augum, að þeim
brennur ljós í sál og eldur á
tungu islenzkrar ástar og ís-
lenzkrar hugsunar.
Ekki lokuðu menn samt aug-
unum fyrir því, að þetta hlyti
að breytast, að við værum hvorki
standmynd né stöðupollur heldur
árstraumur er vildi áfram og
yrði ekki stöðvaður. Menn
sögðu þá, að tungan mætti ekki
vera haft á nokkrum réttum
framsóknarancla, að íslenzkan
væri að réttu notuð til að flytja
boðskap kristindómsins aðeins
svo lengi sem hún væri betra
flutningsmeðal hans en nokkurt
annað mál. Skyldi nokkur hafa
efað að við þetta yrði staðið
þegar á reyndi?
Eins og allir máttu vita, kom
breytingin smátt og smátt, hæg-
fara, en samt ótvíræð. Nærri
allir íslenzkir foreldrar í Win-
nipeg byrjuðu með því að kenna
börnum sínum islenzku og eldri
börnin lærðu að tala málið og
sum að lesa og skrifa; en auð-
vitað lærðu þau ensku líka, eins
og var sjálfsagt, og er timar liðu
fram kunnu þau, nokkurnveginn
öll, betur ensku en íslenzku:
skólarnir voru enskir, leiksystkin
ensk, það sem lesið var enskt.
Þessi eldri börn komu með ensku
áhrifin inn á heimilin og gjörðu,
i mjög mörgum tilfellum, yngri
börnin því nær al-ensk.
Þegar þetta var orðið ástand-
ið, hvað átti kirkjan að gjöra?
Átti hún að haga seglum eftir
vindi, eða stríða mót straumn-
um ? Átti hún að láta börnin
leiða sig og fylgjast með þeim,
INNILUGAR JÓLA- OG NÝARS-KVEÐJUR !
Sérfræðingar viðvikjandi lyfjaforskriftum
PHONE 23455
w
PRESCRIPTIO
K.G.H AR MA
Oor. Sargenf £/Toronfo
rnnrn ▼
SPECIALISTS
R.L.HARMAN
WINNIPEG, Man.
omínton
Panfe
STOFNAÐUR 1871
Vér seljum bankaávísanir, ferÖamanna
peningaávísanir og sendum peninga
með síma eða pósti til allra landa, fyrir
lægstiu liugsanleg ómakslaun.
Vér veitum sérstaka athygli viðskifta-
reikningum þeirra viðskiftavina, er búa
utan borgar. Upplýsingar fúslega látn-
ar í té.
Vér bjóðum yður að skifta við oss og
leggja peninga yðar inn í næstu spari-
sjóð'sdeild vora.
Otibú í Winnipeg:
Main Office—Main St. and McDermot Ave.
Main S.t. and Redwood Ave.
North End Branch—Main St. near C.P.R. Station
Notre Dame Ave. and Sherbrooke St.
Portage Ave. and Kennedy St.
Portage Ave. and Sherbrooke St.
Union Stockyards, St. Boniface