Kirkjublaðið - 01.09.1891, Blaðsíða 12

44
fyrir hendi, en halda samskotum fram af alefli. Fyrir
aldamótin kemst stofnunin eflaust á. — Fyrst í stað hugs-
ar kirkjufjelagið eigi til að koma á fót kennslustofnun,
er svarar til háskóla eða æðri embættaskóla, heldur
»akademíi«, sem svo nefnist, er hjer um bil mun svara
til lærðaskólans hjá oss, líklega með styttra námi en
á honum, en með nægilegu námi til þess að útskrifaðir
menn þaðan geti gengið á háskóla í Ameríku. Vitanlega
þarf samhliða þessum íslenzka skóla kirkjufjelagsins að
koma upp íslenzkt bókasafn í Winnipeg, svo fjölskrúðugt
sem verða má.
Prestaskorturinn er áfram mjög tilfínnanlegur, og eru
þeir vestra nú hættir að reyna að fá presta hjeðan að
heiman, af því hvað lítinn árangur það hefur borið. Ein-
hverjir íslenzkir námsmenn munu ætla að gefa sig að
guðfræðisnámi vestra, en aðalvonin er þó á hinni fyrir-
huguðu skólastofnun, þegar hún »verður að virkilegleika«.
Söfnuðir kirkjufjelagsins eru dreifðir um ógurlega stórt
svæði í Kanada og Bandafylkjunum, enda vestur i Utah
i Mormónafylkinu eru fáeinir lúterstrúarmenn íslenzkir í
sambandi við kirkjufjelagið, sem styrkir þar trúarboða,
óvígðan mann, Runólf Runólfsson, bóndason úr Vest-
manneyjum.
Víðast í söfnuðunum munu kirkjur vera komnar upp,
eptir ársskýrslu forseta hafa 6 kirkjur verið i smíðum
árið sem leið, allar vitanlega byggðar fyrir gjafir safnað-
anna. Prestarnir 4 hjeldu sinn fyrirlesturinn hver, með-
an kirkjuþingið stóð. Fyrirlestur sjera Jóns Bjarnasonar
heitir: »Það sem verst er í heimi«. Sjera Fr. J. Bergmann
talaði um »lífsskoðanir«. Sjera N. Steingr. Þorláksson um
»guðdóm Drottins vors Jesú Krists« og sjera Hafsteinn
Pjetursson um »eilífa ófarsæld«. Allir fyrirlestrarnir
munu væntanlegir á prenti í einu lagi hjer í Reykjavík.
Starfið er mikið sem andlegu leiðtogar kirkjufjelags-
ins vinna og að mörgu leyti eigi Ijett, þeir gætu tekið
sjer í munn orð Páls postula að verkahringurinn er mikill
og mótstöðumenn einnig margir (1. Kor. XVI, 9.)
■3S&