Kirkjublaðið - 01.10.1891, Qupperneq 11

69
Vjer látum þess getið, að einn af oss, sira 0. V. G-ísla-
son, hefur á ferðum sínum í sumar leitað samskota í þessu
skyni, meðal samíerðamanna sinna, einkum sjómanna frá
Faxaflóa, og hafa þannig safnazt 35 kr. 71 e. Hinar
góðu og almennu undirtektir þessara manna, er með 5
aura til 2 kr. framlögum sínum hafa myndað þennan sjóðs-
stofn, gefa oss vonir um, að margir muni vilja gjöra
slíkt hið sama, enda er af þessu auðsætt, að þótt hver
einstakur leggi fram að eins fáa aura, getur þegar sam-
an kemur myndast talsverð upphæð. Skerfur ekkjunnar,
einn eyrir fátæklingsins, gefinn af kærleika í þessu skyni,
er ekki minni gjöf en króna efnamannsins og ekld sið-
ur velþóknanleg honum, sem lítur á lijartað og gefur
ávöxtinn.
Síra Jóhann Þorkelsson, dómkirkjuprestur í Reykja-
vík, veitir móttöku hinum væntanlegu samskotum, gegn
kvittun í Kirkjublaðinu, og munum vjer á sínum tíma,
gjera grein fyrir, hvernig fjenu verður ráðstafað.
Reykjavík bO. sept. 1891.
0. V. GÍSLASON. JÓHANN ÞOBKELSSON. JENS PÁLSSON.
-------------
Samtal.
Prestur að norðan skrifar ritstjóranum:
»Einhverntíma lief jeg í hyggju ab senda blaðinu nokkrar linur,
en nú býst jeg vib ai) svo margir haíi skriíaö, aö ekki sje rúm,
því aö blaöiö er nokkuð lítib og prentað með stórum og ódrjúgum
stýl«.
»Kæri frændi!
Óhætt heföi yöur verið aö senda blaðinu línu, þegar þjer skriíið,
seint í ágúst, var varla neitt farið að koma lengra að, nú er það
fyrst að byrja og eflaust kemur það meira, og þá um leið vandinn
fyrir mig að velja og hafna, sem hinir háttvirtu höfundar verða
að virða mjer á bezta veg, því að satt er það, að blaðið er lítið,
en það segi jeg yður og öðrum, að aukist svo kaupendafjöldi, að
blaðið fari að gera betur en borga kostnaðinn — og eru heldur
horfur á því — mun jeg láta það koma fram í stækkun blaðsins.
Hitt kannast jeg síður við, að þessi nýi og góði prentstýll á blað-
inu sje svo ódrjúgur, berið þjer það saman við önnur blöð eða rit
í sama broti nýútkomin. Óþarflega stórt bil við greinaskipti hef-
ur verið„á fýrstu blöðunum*.