Kirkjublaðið - 01.01.1892, Síða 7

7
því, en þó muni gremjan yfir því, að slíkt lag heyrist í
Guðs húsi, gjörspilla öllum sönnum guðræknisanda. Hann
minnir á að ætlazt sje tii þess, að þegar þessi veraldlegu lög
sje sungin við sálrna, heima eða í kirkju, skuli menn gjör-
samlega gleyma sambandi því, sein þau eru í við hina
veraldlegu texta sína; en sönglagið hafi meira vald yfir
hugsunum og tilfinningum mannsins en svo, að þannig
verði leyst og að alls engu gjörð samböndin, sem einu sinni
eru á komin milii þess og þeirra; eigi að síður haidi
menn að hneykslislaust sje og reynist, að syngja eitt og
sama lagið annan daginn á gaman- og gáska-fundum eða
í ýmsum solli, en hinn daginn í Drottins húsi. Hann
minnir á sanna sögu um forsöngvarann danska, sem
valdi veraldlegt uppáhaldslag sitt til sálms, er hann átti
að syngja, en þegar hann byrjaði sönginn, er veraldlega
kvæðið svo ríkt f huga hans, að hann byrjar kvæðið í
stað sálmsins. Hann segir einnig frá því, að í Kaup-
mannahöfn sjálfri hafi fyrir skömmu forsöngvari nokkur
haft við sálm lag við mjög dónalega götustráka-vísu, en
að presturinn hafi svikalaust sett ofan í við hann á eptir,
og beðið hann að gjöra svo vel, og valda hvorki þessu
nje áþekku hneyksli framvegis.
Jeg vona að öðru leyti, að enginn skilji svo það,
sem hjer hefur sagt verið, að jafnframt hinu ljelega og
óhæfilega hafi ekki einnig á þessari öld bætzt kirkjunum
mörg sannarlega góð og sálmsleg lög, bæði þau, sem
komin voru í gleymsku, og önnur lög ný, mjög svo un-
aðsleg og þess megnug, að glæða líf trúar, vonar og
kærleika. Mörg slík lög eru i sálmasöngsbókum hins á-
hugasama eljumanns, organista Jónasar Helgasonar, sem
sannarlega hefur ekkivantað viljann til umbóta ákirkju-
söng vorum. Flest eru þau dönsk (eða þýzk), tekin úr
hinum danska kirkjusöng. En einnig" víðar en í Dan-
mörku eru um hönd höfð unaðsleg sálmalög, gömul og
ný, t. d. í hinum enskutalandi kristnu söfnuðum, sem telja
^nndi mega mikinn ávinning að eiga í kirkjum vorum
við viðeigandi sálma1.
1) Þab er eitt aðaleinkermi enskra sálma yíir höfuð, að þeir eru
mjög svo einfaldir, innilegirog hjartanlegir,— trúarinnar sálmar,—