Kirkjublaðið - 01.08.1893, Blaðsíða 3

13Í
henni, eða leitast við að ónýta hann, til þess nieð því
nð fella sjálfa bygginguna í rústir. Þetta hefir og því
betur tekizt, sem hinn takmarkaði mannsandi ekki gat
gjört byggingar sínar ófcllanlegar; hinn heiðni manns-
andi, sem ekki þekti aðrar uppsprettur til þess að ausa
mátt sinn úr, en djúp sjálfs sln, hlaut að byggja á sandi.
Hin einasta hugsana-bygging, sem þetta ekki verður
sagt um er hin kristna trú eða kristindómurinn. Krist-
indómurinn er ekki ávöxtur hins takmarkaða og veika
mannsanda, hann er annars og æðri uppruna og eðlis,
guðdómlegs eðlis, byggður á opinberun.
Voldugri bygging reis aldrei frá grunni í andans
heimi og mun aldrei rísa. Stórflóð og stormviðri hafa
ráðist á þessa byggingu, en byggingin hefir enn ekki
hagg ast og — Guði sje lof! — vjer erum þess fullvissir,
að fyr muni himinn og jörð undir lok líka, en einn steinn
í grunni þessarar byggingar haggast. — Aldrei hafa
hugsana-byggingar mannsandans mætt slíkum árásum, slík-
um óvinum og kristindómsbyggingin; mannsandinn hefir
neytt allra krapta sinna til þess að íella hana í rústir,
en því fer svo fjarri að það hafi tekizt, að segja rná, að
hver ný árás hafi orðið nýr steinn í þetta veglega must-
eri. Aðferð óvinanna hefir jafnan verið sú hin sama, að
ráðast á grundvöllinn, til þess með grundvellinum að
steypa sjálfri byggingunni, en sá grundvöllur, sem þessi
bygging hvílir á er miraculum þ. e. lcraptaverlc.
Kraptaverk! Ekkert orð er hvumleiðara hinum ó-
endurfædda mannsanda en þetta orð, því hjer finnur
hann það, sem hann ekki getur krufið, eða skilið, en það
er einmitt einkenni liins óendurfædda mannsanda, að
hann heimtar að geta skilið allt, komizt fyrir um orsak-
ir alls, já leyst hinar leyndustu gátur mannlífsins, og allt
Það, sem hann ekki fær skilið dæmir hann ómögulogt og
tilveruiaust, og allt, sem byggist á slíku, hefir að hans
aliti ekkert gildi. Ovinir kristindómsins hafa frá elztu
tímum sjeð -— og það með rjettu —, að kraptaverkin eru
grundvöllurinn undir kristindóminum og því reynt allt,
er þeir gátu, til þess að sýna og sanna, að þau væru
hugarburður einn, lýgi, hjátrú, fóstur ómenntaðs anda.