Kirkjublaðið - 01.08.1893, Blaðsíða 7
135'
er óspillt af heimínum, en Jesús vill hefja þetta með-
fædda hugarfar, undir eins og sjóndeildarhringur barns-
ins víkkar, hærra upp, og þess vegna hefir hann í bæn
sinni kennt oss að ávarpa Gfuð þannig: »Faðir vor, þú
sem ert á himnum«. Þannig lyptir hann barnshjartanu
frá hinu sýnilega foreldri upp yfir hinn sýnilega sjón-
deildarhring í hæðirnar til föður vor allra, sem allt fað-
erni er nefnt eptir, og gjörir oss, sem er svo gjarnt á að
hafa holdið og heiminn fyrir vorn guð, með því ljettara
fyrir, sem sönn Guðs hörn að óttast, elska og treysta Guði
fram yfir alla hluti.
Annað hoðorð: »Þú skalt eigi leggja nafn Guðs
þíns við hjegóma«. Hinn sanni guðsótti vekur vandlæt-
ingu i hjartanu fyrir hátign og heilagleika Guðs, sem
bannar manni að hugsa, tala eða gjöra nokkuð, sem óvirð-
ir hans nafn, en býður honum aptur á móti að fram-
ganga í heiminum í hreinskilni og grandvarleik Guðs.
Jesús kennir oss að biðja um það í 1. bæninni: »Faðir
vor, helgist þitt nafn«. Hin barnslega lotning fyrir Guðs
heilaga nafni, sem þessi bæn vekur hjá oss, lætur oss
jafnan finna þörfina á þvi, við hvert tækifæri, sem fyrir
kemur í lífi voru, að biðja vorn himneska föður í allri
þörf, lofa hann fyrir allar hans dásemdir og þakka hon-
um allar hans velgjörðir til vor.
Þriðja hoðorð: »Halda skaltu hvildardaginn heilag-
an«. Guðhræddur maður leitar ekki að eins líkama sín-
um hvíldar á helgidegi Drottins, frá sinum daglegu störf-
um og umsvifum, heldur leitar hann einnig sálu sinni
endurnæringar og uppfræðslu í Guðs heilaga orði. Það
er mjög eðlilcgt, að kristnir menn haidi heilagan 1. dag-
inn í vikunni, ekki að eins i minningu um, að Jesús Krist-
ur reis upp frá dauðum á þeim degi, heldur einnig til
þess að byrja með því að leita blessunar Drottins fyrir
hin daglegu störfin á hverri viku, eins og Jesús býður
°ss. »Leitið fyrst Guðs ríkis og hans rjettlætis, þá mun og
allt þetta veitast vður« (Matt. 6,33). Vjer eigum að leita Guðs
rtkis, bæði á helgum dögum og endrarnær og þess vegna
kennir Jesús oss að biðja i 2. bæninni: Faðir vor, «til
komi þitt ríki«, því vjer getum engrar sannrar farsældar