Kirkjublaðið - 01.08.1893, Blaðsíða 6

134
síður ástœða til að furða sig á slíku, þar sem sambandið
milli hins sýnilega og ósýnilega heims er á dagskrá, sem
hið sama einingarleysi á sjer stað þegar rætt er um efni,
er að eins snerta hinn sýnilega heim. Og sjálf skoðun-
in, að kraptaverkin stríði á móti sönnunum vísindanna,
er svo fjarri því að vera skoðun allra vísindamanna, að
nefna mætti fjölda slikra manna bæði í fortíð og nútíð,
sem engum dettur í hug að efast um, að borið hafi og
beri með rjettu vísindamannsnafnið, er í auðmýkt hafa
játað kristna trú og trúað á hið yfirnáttúrlega í kristin-
dóminum. — Það er því þriðja mótbára vantrúarinnar:
að kraptaverkin stríði á móti sögunni, sem vjer viljum
virða nákvæmlegar fyrir oss. Meira.
Tíu boðorð Guðs og drottinleg bæn.
Langur tími leið frá því, að Gfuð ljet Móses birta
Israelslýð boðorðin á Sínaifjalli og rita þau á tvö stein-
spjöld, þangað til Drottinn vor Jesú Kristur kenndi læri-
sveinum sínum að biðja: »Faðir vor«.
En ef vjer lesum hvorttveggja með athygli, þá mun-
um vjer finna, að það er náið samband milli þeirra; því
drottinleg bæn gefur oss leiðbeiningu til þess að skilja
boðorðin, gefur þeim yfirgripsmeiri þýðitigu, en vjer ann-
ars verðum varir við, að 1 þeim liggi og hjálpar
hinu trúaða Guðs barni, er það biður þessa bæn af ein-
lægu hjarta og löngun eptir bænheyrslu, til þess að halda
boðorðin. Vjer viljum með fám orðum leitast við að
benda á þetta með því sem hjer fer á eptir.
Fyrsta boðorð: »Þú sJcalt eigi aðra guði hafa«. Þú
skalt eigi aðra guði hafa, en hinn lifanda Guð, hinn al-
máttuga skapara, viðhaldara og stjórnara allra hluta. Þú
átt að forðast að gjöra nokkuð, sem honum mislíkar, en
ástunda að gjöra honum allt til þóknunar, hafa mesta
yndi af að hugsa um hann og langa mest af öllu til þess
að verða honum innlífaður, vænta af honum einum hjálp-
ar í allri þörf þinni og huggunar í allri sorg, það er hin
sanna guðhræðsla. Samskonar hugarfar hefir skaparinn
lagt niður í barnshjartað til foreldra sinna, á meðan það