Kirkjublaðið - 24.12.1894, Síða 4

224
semdir lífs og sálar. Hvað getur veitt hinum sjúku meiri
gleði? hvað veitt þeim sannari jólagleði?
En hinir syrgjandi? Geta þeir einnig tekið þátt í
jólagleðinni? Þeir minnast þess þá ef til vill einna sár-
ast, að þeir hafi haft og haldið gleðileg jól með ástvin-
um sinum, sem nú eru hvergi nærri, eða ekki lengur í
tölu hinna lifandi. Þeir vildu gjarnan lifa upp aptur
horfnar gleðistundir í endurminningunni, en þeir geta
það ekki; endurminningih ýfir ef til vill að eins upp
harma þeirra. Hvernig geta þeir þá verið glaðir? Eða
getur gleöin samrýmzt sorginni? Nei, að visu getur hún
það ekki beinlínis, en hún getur orðið sorginni yfirsterk-
ari, ef trúin er nógu sterk. Hvað getur fremur huggað
og glatt hina syrgjandi en það að vita, að frelsarinn er
fæddur, frelsarinn, sem kominn er til að frelsa frá dauð-
anum, frelsarinn, sem hefir leyst hina dánu frá lífsins
mæðu og dauðans valdi, og gefið þeim gleðilega hátíð,
þar sem engin sorg og dauði er framar til, — frelsarinn,
sem einnig á sinum tíma mun leysa þá sjálfa og gefa
þeim aptur sæla samfundi á gleðinnar eilífu hátíð á himnum.
En stórsyndararnir, glæpamennirnir, sakamennirnir,
sem eru í fangelsi eða fjötrum? Geta þeir haft gleðileg
jól? Já, einnig þeir, og engir fremur en þeir. Því að
hverjum ætti að vera það kærara en þeim, að frelsarinn
er fæddur? að sá er kominn, sem vill frelsa þá og getur
frelsað þá, og er kominn einmitt til að frelsa þá? Því
að hann er kominn til að leita hins týnda og glataða og
frelsa það. Einnig í myrkrastofunni og í myrkri mann-
legs hjarta ljómar birta Drottins.
En heiðingjarnir, sem enn sitja í myrkri og dauðans
skugga? Ilvað á um þá að segja? Munu þeir geta haft
gleðilegjól? Nú þegar kristnir menn halda sína gleðihá-
tíð og fagna yfir komu frelsarans, þá sitja þeir fjarri
gleðinni, og hafa ekkert af þessum gleðiboðskap að segja,
já, hafa ekki neitt af neinum frelsara að segja. En kem-
ur þeim þetta þá ekki við? Eða eiga þeir engan frels-
ara? Eru þeir útilokaðir frá öllu frelsi um tíma og ei-
lífð? Nú meðan vjer gleðjumst í ljósi, harma þeir í
myrkri. Engin- birta Drottins uppljómar þeirra híbýli;