Kirkjublaðið - 01.07.1895, Side 14

126
lifir hún ttlahn sínn; kjördóttir þeirra er Ragnheiður, bróð-
urdóttir frú Ástríðar, gipt landritara Hannesi Hafstein.
Æfistarf Sigurðar heitins var kennslan við presta-
skólann, var hann einkar skyldurækinn við það starf,
Ijós og lipur, mildur og mannúðlegur. Hann var íróður
maður, einkanlega í sögu, kirkjulegri og veraldlegri, og
var það hans mesta jmdi að ræða um þau efni. Hann
var hið mesta ijúfmenni í aliri kynningu, hógvær og
friðsamur, einlægur og fastur við sína trúarsannfæring,
en jafnframt umburðarlyudur við aðra. Lærisveinar
hans eldri og yngri minntust þakklátlega starfa hans með
legatstofnuuinni, sem áður hefir verið getið í Kbl. Nokk-
ur ritstörf ljggja eptir hann og er helzta ritið »Saman-
burður á ágreiningslærdömum katólsku og prótestantisku
kirkjunnar«, sem kom út 1859.
Hann andaðist 20. maf, á 76. aldursári, eptir þunga
og langa banalegu.
f Sjera Tómás Þorsteinsson.
Sjera Tómás heitinn, sem lengst var kenndur við
Brúarland, andaðist á Oddeyri 24. apríl, á 81. aldursári,
fæddur 7. desember 1814 í Eyvindarholti undir Eyjafjöll-
um. Hann fjekk lausn frá prestskap fyrir 8 árum síðan.
Sjera Tómás kom í Bessastaðaskóla 1834 og var útskrif-
aður þaðan 1841, tveim áruin síðan vigðist hann, sem
aðstoðarprestur, og 1848 fjekk hann Hofsþing í Skaga-
firði og var þar í full 30 ár og bjó á Brúarlandi, 1880
fjekk hann Reynistaðarkiaustur og sagði því lausu fyrir
sakir ellihnignunar 1887.
Eitt barna hans er Lárus bóksali á Seyðisfirði.
»Sjera Tómás var hóglyndur niaður, háttprúður og
vel þokkaður«.
„Sannleikur kristindómsins“.
Ti úvarnarritgjörðir eru fáar til á voru máli og verð-
ur efiaust þessari vei tekið, sem sjera Helgi heitinn Hálf-
dánarson hefir látið eptir sig og sonur hans, prestaskóla-