Kirkjublaðið - 02.03.1896, Qupperneq 12

60
kostar eigi svo mikla peninga, en jeg vil spyrja læknana
hvað þeir vilji meta ræsting vorra aumu, óhollu hreysa,
sem er grátlegt að bræður vorir og systur þurta að
búa í. Og alla vil jeg spyrja:
Er verkið sem þeir vinna ekki gott?
Er það oíborgað með fæði þeirra og klæði?
Hverjir hafa hingað til gefið sig í slíkt?
Eru nokkrir, konur eða karlar, líklegir i bráð að
takast slikt á hendur?
Hvað mundi einhver slik líknarstarfsemi kosta hið
opinbera?
Má ekki hjer, sem tíðast verður þó að gjöra við
flesta góða menn, gleyma lýtunum, þar sem svo stórmik-
ið gott er að festa sjónir á? —
Jeg stend undrandi gagnvart þessu »tákni«, að menn
með slíku markraiði sem herinn skuli mæta jafnhörðu að-
kasti.
Jeg sárhryggi3t að heyra vitra menn og vandaða
tala. um hin eða þessi kúgunarráð til að flæma þessa
menn burtu.
Og þó tæki það yflr allt, ef til skyldi vera undir
sólunni sú fátækrastjórn, sera amaðist við slfkutn mönnum.
Bara, góðir liálsar, að lita líka á rjetthverfuna!
* *
*
Mjer verður kannske borið á brýn, aðjeg gleymi aðal
spurningunni: Hefir herinn nokkuð að gjöra til vorslands?
Jeg þykist að mestu hafa svarað þeirri spurningu
með húsvitjunarsögunni hjer að framan, en sje einhverj-
um einlægni og alvara með að leysa þá spurningu fyrir
sig og aðra, þá heimsæki hann bara ein 10—20 örbirgð-
arheimili hjer í bænum, eða hjer við Faxaflóa og víðar
og víðar, og svarið er um leið gefið.
Hafi Hjálpræðisherinn með öllum sínum vanköntum
sæll komið til þessa lands, allramest fyrir það, að hann
er lifandi minning þess, að Guðs ríki er þó fyrst og
fremst sjálfsafneitandi líf á kærleiksvegi Krists, ofar orða-
svælunni og öllum vatnaskilum tvístraðra trúfiokka.
En þe3s óska jeg að skilnaði, að herinn verði sem
allra skemmst einn um hituna i þessu líknarstarfi, sem