Alþýðublaðið - 27.09.1960, Blaðsíða 4

BR35ZKI togarinn Aston Villa
fra G-rimsby kom til Þingeyr-
ar iifyrri viku meS bilaða eim
fiípmog fékk þar viðgerð. Skip
-stjórínn og stýrimaðurinn
tiafa báðir verið meira en ald
arf’jórðung á íslandsmiðum
-Og liaí’a sínar meiningar í
, fiskveiðideilunni. Sá fyrr-
«efn<U kann að nefna i tölum
tnánaðarlegt tjón togarans við
að vsr.a fyrir utan 12 mílur,
en skrpstjórinn er miklu létt-
lynii.arí og hlær við hverja
spfirmngu. Reyndar er hann
af; afspurn talinn síhlæjandi,
alkunnur grunnslóðafiskari og
kolaveiðari góður. Þeir segj-
ast afíia utan 12 aðeins fimmt
ung af: meðalveiði áður, sér-
staklega af rauðsprettu og
’ -|)ykícvalúru, sem þeir sækjast
meíy eftir. — Ég fæ ekki séð
j .neinn tilgang í friðun þessara
fiskitegunda, segir skipstjór-
‘ inn, þær halda sig aðeins á
vissum svæðum eins og aliir
skipstjórar vita, og veiðast
ekki -mnars staðar, hversu vel
, fíem þær verða friðaðar þar.
Þsbr synda ekki út fyrir til að
láta veiða sig. Takmark ykk-
ar mtíö útfærslunn; er og hef
- ur ekki verið annað en að 'áta
ykkar togara sitj-a eina a£
þessari veiði, en útiloka okkur
frá itenni Og svo ætla þeir að
- selja fiskinn heima, bætir
“ stýrimaðurinn við.
Eussel Stonland loftskeytamaður
i — Allir sitja við sama borð.
i ... Segið það í landi, en
ekki. á sjó. Ekki okkur, sem
sáum fyrir skömmu ekki færri
en sjó íslenzka togara á hörku
fiskirxi fimm mílur undan
-Snæfellsnesi. Eitt herskig-
' anna og einir fjórir togarar
aðrir sáu líka til þeirra og
•bókuðu hjá sér nöfn og núm-
ef. Og þetta er ekkerf eins-
dæmi,
— Varðskipin geta ekki ver
ið alls staðar
... Þau eru nógu mörg til
að fylgjast með okkar ferðum
og þau ættu að geta gætt
grumnmiða meðan við erum
langt úti í hafi.
'— Hvar halda sig brezkir?
‘. . . 30—40 mílur út af og
jáfnvel utar, annars eru nú
kí'ingum 150 togarar hér hring
i-'n í kringum landið.
a— Haíið þið komið jnn fyr-
i” 12 eftir sakaruppgjöf?
... Nei, það gerir enginn
skipstjóri, því bann verður að
bera ábyrgðina af því. Fari
togari inn fyrir er skipstjórinn
strax rekinn. Herskipin sjá tU
þess. Þannig hafa fimm eða
sex sk’pstjórar verið settir af
nýlega, þótt þeir væru rétt
við línu.
— Voruð þið oft fyrir inn-
an áðui-?
... Já, oft fyrir innan þau
mörk, sem við ekki tökum
mark á.
— Fórstu þá aldrei inn fyr-
ir fjórar?
... Það gerðu svo margir.
— Hvr.ð yerður nú að ykk-
ar dómi?
. . . Allt komið undir stjórn
arvöldunum. Á meðan vopna-
hlé varir bíðum við rólegir
fyrir utan í trausti þess að
takist að leysa hnútinn Fyrjr
okkur er ekki annað að gera.
Ykkur er líka fyr; beztu að
leysa málið. Þið hafið nýlega
farið úr þremur mílum í fjór-
ar og friðað ágæt veiðisvæði,
og ef þið fáið núna sex, hvort
er það þá betra en að sitja
uppi með ykkar fjórar og eng-
ar vonir um annað en enda-
laust stríð?
— Ef brezka stjórnin segði
12?
. .. Það vona skipstjórar
hún ekki geri
—Hvað vilj’ið þið þá, 10, 8?
. . . Helzt a? öHu áfram fjór
ar, en alls ekki meira en sex
— hámark 6.
— Vitið þið ekki, að vís-
indamenn telja friðun grunn-
miða æskilega?
. -. Ykkar fræðingar telja,
það en okkar fiskimenn vita að
flatfiskurinn er aðeins innan
12, og sá verður hvorki steikt
ur né soðinn, sem þar drepst
úr hor. Og það er rangt að
vernda þurfi ungviði.
27. sept. 1960 — Alþýðublaðið
... Það er nægur fiskur í
sjónum, bætir stýrimaður við.
— Líka fyrir stóran rúss-
neskan togaraflota?
. . . Rússar veiða ekki við
ísland, bara njósna. Stýnrnaö
urinn er svo hneykslaður á
rangsleitni íslendinga, að
hann marghristir höfuðið við
frekari fortölum Og er horf-
inn,
Loftskeytamaðurinn, sem
fylgzt hefur með samtalinu,
býður okkur inn til sín. Hann
er 18 ára gamall og enginn
ofsi og vill gjarnan ræða mál-
ið x í'ólegheitum.
—Eru togarakarlar ösku-
reiðir í garð íslendinga?
... Þeir eru fyrst og fremst
óánægðir með að ykkar tog-
arar séu fyrir innan 12 á
meðan herskipin halda þeim
fyrir utan Hann fullyrðir að
frásögnin um togarana sjö sé
í’étt og vill hiklaust meina að
brezkir líti svo á að þeir ís-
lenzku ösli um allan sjó að
eigin vild. Allt þetta megi hafa
eftir sér á prenti og því til
staðfestu segist hann heita
Russell Stanland frá litlu
þorpj rétt hjá Grimsby. Ekk-
ert setur verra blóð í Bretann
en að vita af þeim íslenzku
fyrir innan, segir hann.
Almenningur í Englandi hef
ur ekki áhuga á fiskistríði við
ísland nema þá fjölskyldur
togaramanna, sem gera nú
verri kaup. Og þið megið ekki
gleyma því, að togaramenn
eiga líka í striði við brezka
kaupmenn, og ef ekki næst.
samkomulag um veiðisvæðið,
þá verður þeim þröngvað til
að kaupa ekki fiski af íslenzk
um skipum, og það kann að
skipta ykkur nokkru máli. Við
höfum það á tilfinningunni að
landar ykkar geri okkur upp
ofstopafulla þrákelkni án þess
að setja sig inn í okkar við-
horf, Með útfærslunni miss-
um við af dýrmætum fiska-
tegundum, gæði fiskjarins
rýrna, störfin verða hættu-
samari en eftirtekjurnar
minni Enskir togaramenn
verða fyrir 'kjaraskerðingu
við útfærsluna og það mótar
afstöðuna. En almenningur
skilur ekki að stríð sé nauð-
synlegt,, verðum jafnir á mið-
um oe jafnir á markaði, í því
er lausnin fólgin, Og með því
að halda sig utan 12 mílna til
12. október telja sjómenn sig
stuðla að lausn deilunnar, því
flestum mun þykja leitt, ef
þessi deila, þessi hreina della,
á eftir að spilla samvinnu ríkj'
anna og fólksins. Enginn okk
ar hikaði við að koma í land,
því að málið verður aðeins
leyst á milli stjórnarvaldanna,
en aldrei annars staðar. Því
er hins vegar ekki að neita,
að ýmsir bíða óþolinmóðir 12.
október, þótt aðrir hafi á-
hyggjur af því, ef hátt á ann-
að hundrað togarar raða sér
inn að fjórum mílum í áfram
haldandi stríði, sem enginn
sér enda á. En það er stjórn-
arvaldanna að láta ekki til
þess .koma.
Dýri.
IWWMMMMWMWWIWIWVWM
ÞJÓÐVILJINN og Tíminn
hafa haldið því fram u»d’
anfarið, að Per Draglaud,
norski hagfræðinguiiuu, er
var hér á vegum Samstarfs
nefndar launþegasamtak-
anna, liafi haft alla sína
vizku um efnahagsmálin
fra Jónasi Haralz og Jó-
hannesi Nordal. Bæði blöð-
in vita þó betur þar eð það
var tekið fram strax á
blaðamannafundum, þegar
álit Draglands var látið;
blaðamönnum í té, að Torfi
Ásgeirsson hagfræðdngujr
hefði gert tiilögurnar um
það hverja Dragland skyldi;
ræða við, enda þótt þær;
tillögur væru gerðar í
mgar
samráði við samstarfs-
nefndina.
Dragland ræddi einna
mest við Torfa Ásgeirsson
og fékk hjá honum og
Framkvæmdahankanum
mikil gögn um efnahags-
málin. M. a. fékk Dragland
skýrslu er Torfi gerði fyrir
Alþýðusambandið 1958 um
efnahagsmálin. Þá fékk
Dragland ennfremur
skýrslu er vinstri stjórnin
sendi OEEC 1958 um efna-
hagsástandið á fslandi. Þá
ræddi Dragland við ýmsa
forystumenn verkalýðs-
samtakanna, svo semHanni
bal Valdimarsson, Eggert;
Þorsteinsson, Óskar Hall-
grímsson og Snorra Jóns-
son. Ennfremur ræddi
hann við liagfræðing Fiski-
félags íslands. Þá fékk|
hann að sjálfsögðu öll
írumvörp núverándi ríkis-
stjórnar um efnahagsmáh
in frá sl. vetri. — Augljóst;
er því, að Dragland hefur!
haft nóg af hlutlausum
upplýsingum og er því ó-
þarft fyrir stjórnarand-
stöðublöðín að halda því
fram, að hann hafi ein-
göngu fengið upplýsingar
hjá eínahagsráðunautum
núverandi stjórnar. Segja
má, að Dragland hafi fyrst
og fremst haft upplýsingar
frá Torfa Ásgeirssyni, sem
oftast hefur verið sérfræð-
ingur ASÍ í ofnahagsmál-!
um svo og úr ýmsum;
plöggum vinstri stjórnar-;
innar. !