Alþýðublaðið - 27.09.1960, Blaðsíða 12
EDDIS VED IKKE, HVOR NÆR ",DIREKT0REN« ER
JEÖ 0VERH4LER DEM
NU - SÁ KAN JE6 NÁ
EN FÆR6E F0R DEM...
V DET ER FOREL0B/6 NOK
AT DE VED, AT DET ER DERES
0P6AVE - RESTEN KáN DE TALE
MED 'TRUPPENS DIREKT0R OM,
NÁR V/ ER/ K0SENHAVN
lífsdrykkur.
í þúsundir ára hafa
mennirnir reynt að
íinna upp lyf til
að lengja lífið. Ara
biskur gullgerðarmaður
kallaði það „el iksir“ það
sem hafði verið unnið úr,
eða duft úr „steinum vitr
inganna.“ Seinna meir
vildi' evrópískur gullgerð-
armaður blanda þennan el
iksir með aUs konar eitri
svo sem eins og arsenik,
ammoniaki, brennisteini,
saltpétri, glersalti, o. s. frv.
Þetta átti að taka i'nn 2var
sinnum, fyrst til að drepa
hina gömlu manneskju, og
síðan að skapa hana að
nýju. -
LMm
— Eg geyspaði ekkert
meðan þú varst að tala við
frú Kristínu. Eg var bara
að reyna að komast að með
að segja nokkur orð.
EN LIV/S- ELlKSiR.
I ártuairtóer'har mennesker pravet at
de eV rnideei' tll torfeéngelse af Uvet. Rra-
biske alkymister kaldtedet „el iksir'Cegl.
.stenen") - et udcirag eUer. pulver aj „de
vises sten". - Senere europshsker.átky-
mister ville blande denne „ei iksir"med
'bSndfc qijte som arsenik, ammcniak
KRULLI
LEMMY
DE ER KLAR OVF.P., AT MINE
ORDREP SKAL LYSTRES ?
SELVFM6EU6 - HVEM SKAL
SÁ MYRDES, 06 HVORFOR ?
Lemmy og Lola ræðast við um hið
væntanlega starf, sem Lemmy ú að
ynna af höndum. -Lol'a: Þú gour þér
það ljóst, að skipunum mínum verður
að hlýða. Lemmy: Auðvitað, hvern á
svo að myrða, og hvers vegn;a? — Lola:
Fyrst um sinn er það nægilegt, að þú
vitir, að þetta er þitt viðfangsefni, Þú
getur svo talað um það sem eftir er
við „forstjóra“ flokksins, þegar við er-
um komin t*I Kaupmannahafnar. Lem-
my hefur ekki hugmynd um, hve ná-
Iægt „forstjórinn“ er, Maður, sem ek-
ur rétt á eftir bílnum, sem flokkurinn
er í, hugsar með sjálfum sér: Eg ek
fram úr þeim núna. — Þá get ég náfi
ferju á undan þeim.
6SANNARNIR Pabbi, síminn
mmwwwwwwmwwwMwmtwwwwMMww>
— Þú segir mér upp
starfi, en þú gleymir því
víst, að það var ég, sem
bjó þig til.
— Eg vona að þú hafir
ekkert á móti þessu. Þetta
er eina leiðin tU að fá frið
fyrir honum.
HEILABRJÓTUR:
Þrír menn voru einir í bát
úti á hafi, þegar skyndi-
lega var hleypt af skoti' í
landi_ Til allrar hamingju
hitti skotið þá ekki. — A
heyrði skotið. B sá púður-
reykinn, en C hafði ekki
séð annað en þegar kúlan
kom í hafið. Nú er spurn-
ingin. Hver þeirra þriggja
vissl fyrst að skotinu
hafði verið hleypt af?
Lausn á 14. síðu.
12 27- sept. 1960 — Alþýðublaðið