Alþýðublaðið - 05.01.1961, Qupperneq 4

■ í DAL FARÓANNA í
1 Egyptalandi fer nú fram
uppgröftur, sem fornleifa-
íræðingar fylgjast með af
uíiiklum áhuga. Þessi frægi en
eyðilegi dalur liggur um 600
knómetra fyrir sunnan Kairó.
Fyrir meira en þrjú þúsund
árurn létu um 60 egypzkir kon
ungar gera sér þar grafhýsi,
sem ryrir um hundrað árum
var tahð að allar væru tómar,
því grafræningjar hefðu hirt
allt fémætt úr þeim fyrir
löngu, og þar því engra leynd-
ardóma lengur að leita.
Öllum til undrunar urðu þó
merkilegir fundir í gröfunum
við og við. Óhemju athygli
vakti fundur Englendingsins
Howard Charter á þriðja
tug þessarar aldar, er hann
fann gröf Tut-ench-Amun,
þar sem feykimiklir fjársjóð-
ir og dýrgripir fundust. Áður
hafði árangurslaust verið leit-
uð slíkra fjársjóða í fjölda
unnara konungsgrafa, en þær
leyndust allar hafa verið
rændar fyrir hundruðum eða
jafnvel þúsundum ára._______
Meöal þessara rændu grafa
er gröf Sethos I, sem sumir
álíta að í geymist einhvers-
staðar ófundnir dýrgripir. —
Þessar konungagrafir eru
nefnilega réttnefndari graf-
hallir, því þær eru venjulega
með fjölda ganga og her-
bergja, sem flest voru gerð í
þeim tilgangi að blekkja ræn
ingja, sem leita vildu þeirra
gífurlegu fjársjóða, sem lagð-
ir voru í grafirnar með faraó-
unum, Þess vegna var mjög
mikið gert til að fela hina
raunverulegu gröf og margs
konar blekkingar notaðar í
þeim tilgangi, falskir gangar
og grafhýsi byggð o. s. frv.
'Sethós I. var jarðsettur árið
1290 fyrir Kristsburð, með
gífurlegri viðhöfn. Á þessum
tímum voru menn hættir að
grafa konungana í pýramíd-
um, en farnir að ,,jarða“ þá í
neðanjarðarhýsum, sem graf-
in voru inn í fjöllin við dal
konunganna. Þarna var fjöldi
þeirra jarðaður með tilhlýði-
legri viðhöfn ásamt dýrmæt-
um fjársjóðum. Konungarnir
óttuðust ekkei't meira en graf-
ræningja, því þeir álitu að
það gerði líf sálarinnar hin-
um megin grafar að engu, ef
múmían væri eyðilögð. Rán
auðæfanna þýddi að hinn
látni konungur gat ekki leng-
ur lifað þannig að hæfði stöðu
hans.
Konungar forna ríkisins og
miðríkisins höfðu árangurs-
laust reist pýramda yfir graf-
ir sínar. Ræningjarnir brutust
í gegnum pýramídana og inn
í grafirnar og fjárhirzlurnar,
sem fylgdu þeim. Faraóar
nýja ríkisins (1580—1085
fyrir Krist) höfnuðu því öll-
um þeim ytra glæsileika, sem
pýramídunum fylgdi, vegna
sjúklegs ótta við grafræn-
ingja, og tóku upp þann sig að
láta grafa sið í neðanjarðar-
hvelfingum fjarri manna-
byggðum.
Thutmosis I. hóf þennan
sið og valdi sér dalverpi \dð
Kurna fyi'ir gröf sína. „Eng-
inn sér til okkar, enginn heyr-
ir til okkar“ skráði bygginga-
meistari hans á veggi graf-
hýsisins. ,áÉg einn vaki yfir
greftri þessa grafhýsis hans
hátignar11. Það sá heldur eng-
inn né heyrði þegar eftirmað-
ur Thutmosisar fyrsta lét
drepa þrælana, sem unnu við
útgröftinn. Síðan var sléttað
yfir múrað op grafargangsins
með eyðimerkursandi og öll-
um ummerkjum eytt.
Þannig átti að láta þessar
grafir falla í algera greymsku,
en tll frekara öryggis voru
verðir við skarðið sem lá inn
í konungadalinn og til þess
voru valdir menn úr þorpinu
Kuma, sem var ekki langt
undan og lá við rætur fjall-
anna.
En við einu gátu konung-
arnir ekki séð, vörðunum var
hægt að múta, og þess vegna
áttu sér stað í konundadaln-
um draugalegar og ævintýra-
legar ránsferðir, því lífið var
í hættu ef upp komst.
Þegar þessi stórfenglegi
,,kirkjugarður“ var „uppgötv-
aður“ á síðustu öld hafði ver-
ið brotizt inn í nær ailar graf-
imar og þær tæmdar af öllu
fémætu. Að þessu komst
Achmet nokkur Rasul, sem
vann þama við uppgröft hjá
Italanum Belzoni, er gröf
Sethos I. var opnuð. Rasul
þessi var af frægustu graf-
ræningjaætt Egyptalands. í
gröf Sethos sá Rasul samt
meira en Belzoni en sagði ítal
anum ekki frá því, að hann
hafi fundið gang sem lá dýpra
niður en ekki var hægt að sjá
hvert.
Þetta var ekki eina leyndar
mál Rasul-fjölskyldunnar. —
Fyrir 85 árum fann Achmet
hellisgröf, þar sem múmíur
41 faraóa lágu. Tækist honum
að halda fundinum leyndum,
hafði hann öruggar lífstíðar
tekjur handa sér og fjölskyldu
sinni, nieð því að seíja ferða-
mönnum í smáum skömmt-
um gullgripi og gimsteina frá
múmíunum. Þetta komst upp
ALI ABDEL RASUL (í
miðju) telur sig vita leynd
ardóminn um fjárhirzlurn
ar í gröf Sethos I. Hér er
hann að skýra vinum sín-
um frá áætlun sinni. í bak
sýn eru risastyttur Remes
ar, sem standa á ökrum
sem Níl hefur flætt yfir.
(Mynd að ofan).
Scthos I. faraó var jarð-
aður 1290 fyrir Krists-
burð. ítalinn Belzoni upp-
götvaði þessa stærstu gröf
faraóanna fyrir 85 árum
en fann enga fjársjóði.
Hafði hann ckki fundið
fjárhirzlurnar eða var bú-
ið að ræna gröfina? Arahi
nokkur úr nágrenninu tcl-
ur sig nú geta fundið þær
Þetta er veggmynd úr hei'-
bergi í grafhýsinu.. (Mynd
til hliðar).
Gullið, sem fannst í gröf
Tut-ench-Amun, vakti
geysilega athygli um allan
heim þegar það fannst fyr
ir 37 árum. Þá fannst í
fyrsta sinn gröf í Konunga
dalnum í Egyptalandi sem
ekki hafði verið rænd. —
Howard Carter, sá sem
stóð fyrir greftrinum, var
furðu lostinn yfir þeim
auðæfum, sem láu í graf-
hýsi þessa átján ára gamla
konungs. Þegar slík auð-
æfi lágu í gröf unglings.
hversu mikið ætti þá ekki
að liggja í gröfum þeirra
faraóa, scm frægir urðu?
(Mynd með framhaldi).
Framhald á 13. síðu-
5. janúar 1960 — Alþýðublaðið