Alþýðublaðið - 25.04.1961, Qupperneq 2

4RSt]órar: Gísll J. AstþOrsson (áb./ og Benedlkt urðndal. — FuUtrtiar rlt-
■tJOmar: Sigvaldl Hjálmarsson og IndriSi G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri:
KOrgvin GuSmund n. — Simar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími
14 906. — ASsetur: AiþýSuhúsiS — Prentsmiðja AlþýðublaSsins Hverfis-
gðtu 8—10. — Askriftargjald: kr. 45,00 á mánuðl. í lausasölu kr. 3.00 eint
tRgcíand.: AlþýSuflok urinn — Framkvæmdastjóri: Sverrir Kjartansson
Byltihgin í Algier
Á SKÖMMUM TÍMA hafa tugir milljóna af hin-
•um innfæddu íbúum Afríku fengið frelsi og fuli-
veldi, og hvert lýðveldið á fæ'tur öðru hefur
tekið við af nýlendum hinna gömlu stórvelda. Á
tveim stöðum hefur þessi þróun þó mætt heiift-
arlegri andspymu, syðst og nyrzt í álfunni, í
Suður-Afríku og Algier. Á þessum landshomum
er lóftslag mun mildara en á hitabeltissvæðum
•um miðbik álfunnar. Af þeim sökum hafa hvítir
menn setzt þar að í stórum hópum og telja millj-
ónir. Hafa þeir margir hverjir búið í löndum
þessum í marga ættliði og telja sig af þeim sök-
um eiga þar sterkt tilkall.
Fyrir nokkm kom fram á alisherjarþmgi Sam
einuðu þjóðanna viðhorf yfirgnæfandi hluta
mannkynsiíns til SuðurAfríku og apartheid-stefnu
stjórnarvaldanna þar. Ekki er um sambærilega
stefnu að ræða í Algier, sem betur fer, en heift
fer þar geysileg milii hinna innfæddu Frakka og
hinna innfæddu Araba.
Til skamms tíma. var aimenningsálit í Frakk-
landi að miklu leyti á bandi Frakkanna í Norð
ur-Afríku. En það hefur, fyrir viturlega forustu
de Gaulle forseta, breytzt veruiega, og er ástæða
til að ætla, að allur þorri frönsku þjóðarinnar
líti nú raunhæfari augum á þetta vandamál, Það
þýðir ekki að ætla tveim milljónum Frakka að
ríkja og ráða yfir átta milljónum Arabá. Þar
verður að koma til jafnréttl um yfirráð atvinnu
tækja og pólitísk stjórn og fullkomin mannrétt-
indi til handá öllum.
Svo virtist til skamms tíma sem de Gaulle
væri að leiða þetta eriiða mál til friðsamlegra
lykta. Hann haífði fengið foringja Serkja tíH að
Jofa að setjast við samningaborð, en það hlaut að
þýða, að hinir síðarnefndu eygðu möguleika á
lausn, sem þeir teldu viðunandi.
Nú hafa afturhaldsöfiin meðal hinna frönsku
Norður-Afríkumanna náð yfirtökunum og þeir
hafa, með ráðum sínum í franska hernum, gert
uppreisn. Víðtæk samstaða virðíst vera í Frakk
landi gegn þessari uppreisn, og hafa öll verka-
lýðssamböndin til dæmis lýst sig andvíg henni.
Verður að vænta þess, að stjórn de Gaulles tak-
ist að ráða niðurlögum byltingarinnar og knýja
fram lausn á Algiermálinu, sem er í samræmi
við anda samtíðarinnar.
Áskrifiarsiminn er 14900
2: 25. apríl 1961 —•. Alþýðubiaðið
100 klukkustundir
KARLAKÓR Reykjavíkur
heldur fyrsta samsöng sinn af
fimm fyr.ir styrktarfélaga í
kvöld kl. 7,15 í Austurbæjar
bíói. Stjórnandi kórsins er Sig
urður Þórðarson tónskáld, ein
söngvarar Guðmundur Jónsson
og Guðmundur Guðjónsson
óperusöngvarar, en undirleik
ari er Fritz Weisshappel. Vonir
stóðu til að Stefán íslandj óp
erusöngvari, sem margoft hef
ur verið einsöngvari með kóm
um, gæti komið til landsins og
sungið með kórnum að þessu
sinni, en af því gat ekki orðið,
því að hann er bundinn við
störf við Konunglegu óperuna
í Kaupmannahöfn.
Söngskrá kórsins er að
vanda mjög fjölbreytt, og
verða flutt lög eftir innlend og
erlend tónskáld: Árna Thor
steinsson, Björgvin Guðmunds
son, Karl O. Runólfsson, Sig
valda Kaldálóns og söngstjór
ann, Sigurð Þórðarson, Grieg,
Hándel, Donizetti, Schumann
og fleiri.
í tilefni af 35 ára afmæli
kórsins hafa margir gam’lir kór
félagar æft með kórnum í vet
Sigurður Þórðarson, söngstj.
ur, og koma fram á þessum
samsöngvum. Verða því sum
lögin sungin af 100 manna kór’,
og mun þetta vera algjör nýj
ung í starfsemi karlakóra hér
á landi.
Karlakór
Reykjavíkur
35 ára
Starfsemi Karlakórs Reykja
víkur stendur með miklum
blóma. Á starfsárinu, sem nú
er að ljúka, hefur kórinn a!lg
efnt til 48 samsöngva hérlend
is og erlendis, og þá oftas; í
söngförinni til Vesturheims,
sem var ein óslitin sigurför,
eins og áður hefur komið fram.
Auk þess hefur kórinn sungið
við mörg önnur tækifæri og
inn á hljómplötur.
Til gamans má geta þess, að
láta mun nærri að kórinn hafi
staðið á söngpalli í samanlagt
100 klukkustundir á þessu
starfsári, og eru þá ekki með
taldar þær mörgu æfingar, sem
nauðsynlegar voru fyrir Vest
urferðina og fyrir samsöngva
kórsins nú.
Karlakór Reykjavikur held
ur nú fimm samsöngva, eins
og áður sagði, þann siðasta laug
ardaginn 29. april, og verða þá
nokkrir aðgöngumiðar seldir í
Austurbæjarbíói, Sá samsöng
ur hefst kl„ 16.
it Kuldaleg vorgyðja.
'Á' Táknræní um líf
okkar.
'Á' Ágæt sumardagskrá
dr. Brodda.
ýý Selurinn með gúmmí
gjörðina- og afbrota
hneigðin.
ÞAÐ VAR sólarlaust á sumar,
daginn fyrsta. Þegar ég sá vor
gyðjuna í sæti sínu á bifreið
ínni, henni var kalt, golan lék
um lokka hennar og föt og þann
ig átti hún að sitja um Ianga
hríð, datt mérlí hug, að hún væri
táknræn fyrir líf okkar og veðr
áttu í landinu. Við höldum sum
iardaginn hátíðlegan samkvæmt
almanakinu og skiftum okkur
ekkert að veðr.inu. Veturinn er
faúinn — þó að enn sé vetrarveð
ur. Sumarið er komið þó að enn
sé sumarveður langt undan.
VIÐ VIÐURKENNUM nefni
lega ekki staðreyndir, en lifum
samkvæmt von okkar. Þetta er
mergurinn málsins. Ekki er ég
a n nes
h o r n i n u
að leggja til að við bíðum eftir
sumarveðri og frestum sumar
komunni þangað til veðrið hlýn
ar. Og að líkindum er það harla
gott. Þannig höfum við verið í
öllu okkar lífi. En það er meira
en varhugavert að taka alltaf for
skot á sæluna. Litla stúlkan var
vitanlega glænepjuleg í kuldan
um og ekki síður meyjarnar við
fótskör hennar, sem áttu fullt í
fangi með að halda fötum sínum
í skefjum. Og svo syngjum við:
„Vorið er komið og grundirnar
gróa1’, þó að enn sé ekki komið
vor í veður og enn þeki snærinn
landið næstum því frá fjöru til
fjalls.
ÉG VIL b.era fram þakkir mín
ar til dr. Brodda Jóhannessonar
fyrir dagskrárþáttinn í útvarp
inu á sumardaginn fyrsta. Þetta
var listavel samantekin dagskrá
og veitti ekki af að hlýja okkur
•hið innra eftir kulda dagsins.
Broddi er tvímælalaust einn af
okkar beztu útvarpsmönnum. Ég
man ekki til að honum hafi
nokkru sinni .mistekist. Honum
ætti að fela fleiri dagskrárstörf
í útvarpinu.
i þætti sínum síðasta vetrarkvöld,
vera mjög óánægðir með félags
líf sitt og deyfðina og drungann,
sem ríkir í Háskólanum. Allir
virtust þeir hafa mikinn áhuga
á því að gera umbætur, en ráðin
voru ekki mikils virði og virt:
ist manni einna helzt skorta á
hugmyndaflug um verkefni og
hugsjónir. Vitanlega ættu að
vera sterkir straumar í Háskól
anum og þeir að berast þaðan út
til þjóðarinnar.
ÞANNIG er þetta ekki því mið
ur Straumarnir virðast miklu
fremur koma frá vinnuklæddu
fólki á sjó og landi. Það væri
sannarlega verkefni fyrir stúd
entana að rannska það hvað*
veldur þessu, því að Háskólinn,
er háborg íslenzkra mennta og
við höfum reist hana og berum
hana uppi til Þess að auka mennt
un þjóðarinnar, þekkingu, víð
sýni, vísindi og göfgi.
!
Framh. á 12. síðu.
Herbergi
óskast til ieigu sem fyrst. Til
boð nierkt nr. 10 sendist til
afgreiðslu Alþýðublaðsins.
STÚDENTARNIR virtust í