Alþýðublaðið - 26.04.1961, Side 4

Hjörleifur Hjörleifsson
óublðóió
UNDANFARIÐ heíur kennt
nokkurs misskilnings vegna
hins nýja kerfis rafveitunnar
á innheimtu reikninga.
Blaðið hefur innt Hjörleif
Hjörleifsson skrifstofustjóra
eftir þessu, sem sagði:
„Það er eðlilegt að ifólk átti
sig ekki strax á nýja innheimtu
kerfinu, því búið er að hafa
sama lag á innheimtunni um
40 ára skeið. Áður var lesið af
og innheimt mánaðarlega, en
nú er aðeins lesið af ársfjórð
ungslega, en fólki sendir reikn
ingar mánaðarlega og eru
tveir af þrem áætlaðir eftir
rafmagnsneyzhi siðasta árs
fjórðungs en þriðji reikningur
inn er gerður samkvæmt af
lestri þriggja siðustu mánaða
og gefur til kvnna 'þá upphæð
sem ógreidd er".
„Kemur það oft fyrir að
fólki séu áætlaðír of háir reikn
ingar?“
,.Auðvitað getur það oft kom
ið íyrir að áætiuð notkun reyn
ist ekki rétt, en telji fólk iþað
þá er hverjum og einum frjálst
að greiða gjaldið seinna 'þegar
reikningurinn kemur fyrir alla
þrjá mánuðina. í reynáinni
reynist það svo að þeim fjölg
ar sem kjósa heldur að borga
á-sfjórðungslega. í>að er mjög
lítið um það hér að reíikning
arnir séu áætlaðir of háir. Fyr
ir getur komið að menn eig:
eitthvað inni eftir að greitt hef
ur verið fyrir þá tvo mánuði
sem áætlaðir eru, en 'það hefur
reynzt sjaldnar en búast mætti
við.
Þetta kerfi sem við notum
núna hefur lengi verið notað
í Svíþjóð og á öðrum Norður
landanna og reynzt vel. í Sví
þjóð var rannsakað 1959 hjá
hve mörgum notendum væri
áætlað of hátt gjald og reynd
ist það að jafnaði 3—3 V2 % not
enda. Hér hjá okkur voru í
fyrra hins vegar aðeins 1,66?!
notenda sem áætlað hafði ver
ið of hátt hjá og má það teljast
rnjög lítið.
Við höfum heldur aldrei orð-
ið þess varir, að fólk kvartaði
undan að eiga eitthvað smáveg
is inni hjá okkur, enda gengur^
sú umframgreiðsla inn á reikn
inginn og kemur fram eftir af
lestur í iok hvers ársfjórðungs.
Það er þ\i enginn látinn borga
meira en honúm ber 'þótt ör
fáir menn kunni að eiga hjá raf
veitunni nokkrar krónur í einn |
eða tvo mánuði
Vilji menn greiða reikninga !
s'na ársfjórðungslega og það
gera þegar 35% rafmagnsnot
enda í bænum, þá er mönnum
bað frjálst, auk þess sem það
kemur rafveitunni vel Þróun
in virðist stefna í þá átt að
þeim fjölgi sem það gera. Bezt
væri að allir gerðu það. Það
myndi spara rafveitunni nokk
uð á áðra milljón króna í inn
heimtukostnað"
„Verður ekki mikill sparnað
ur af nýja kerfinu?“
„Sú breyting sem nú hefur
verið gerð, sparar okkur ár
lega um 800 þús. kr. í manna
haldi og vélavinnu. Innheimt
an er sízt lakari nú en fyrir
breytinguna og hefur gengið
ágætlega.“
„iEf menn vilja komast hjá
að greiða nokkúð fyrirfram,
geta menn þá ekki lesið af mæi
um s.'num sjálfir og reiknað út
hve mikið.þeir eiga að borga?“
„Jú, það er fyrirhafnarlítið.
Ekki þarf annað en að skrá
hjá sér þá tölu sem var á mæl
inum við síðasta lestur og
draga hana frá -þeirri tölu sem
er á mælinum við lok mánaðar
ins. Útkoman sýnir þá þann
fjölda kílóvattstunda sem not
andanum ber að greiða fyrir.
Kilóvattstundirnar á svo að
margfalda með viðkomandi
taxta, sem menn geta fengið
upplýsingar um hjá okkur, og
geta menn þannig reiknað ná
kvæmlega út hvað þeim ber
að greiða“.
„Ýmsir . hafa spurt hver
vegna áætlunarreikningarnir
eru ekki sendir heim til not
enda í pósti eins og t. -d. síma
reikningar og notend'ur greiði
síðan sjáifir reikninga sína á
inr.heintuskrifstofu rafmagns
veitunnar“.
,,Þvi er fljótsvarað. Það
kostar jafnmikið að senda þá
í pósti og það kostar að senda
menn með þá heim til notenda
svo síðarnefndi kosturinn hef
ur fremur verið valinn. Liggja
tvær ástæður til þess. í fyrsta
lagi spörum við fólki ómakið
vlð að þurfa að fara til inn
heimtuskrifstofunnar og í öðru
lagi fæst helmingur reikning
anna borgaður strax á þennan
hátt.“
„Hvers vegna eru menn send
ir til að lesa á mæiana og þeir
látnir skrá tölur inn á spjöld
þau sem reiknivélar bæjarins
búa til reikningana eftir? Þvi
eru aflestrarmennirnir ekki
látnir færa beint inn á spjöld
in?“
„Fyrir átta árum, þegar nú
verandi aflestrarkerfi var tek
ið upp, voru aflestrarnir marík
aðir beint inn á sþjöldin sem
vélar lásu svo úr. Þegar við
höfðum notað þetta kerfi í eitt
ár, var fenginn hingað erlend
ur sérfræðingur til að athuga
ef finna mætti upp hagkvæm
ara fyrirkomulag. Hið eina sem
honum fannst að betur mætti
fara, var að aflestrartölurnar
væru færðar beint í bækur og
síðan færðar inn á spjöldin með
því að handgata þau. Var þetta
aðallega gert vegna þess að
minni skekkjur urðu í færsl
um með þessum hætti. Svo er
það hentugra að hafa aflestr
ana í samhengi fyrir hvern
mæli, t d. yfir árið. Á þennan
hátt er hægt að nota aflestrar
bókina sem viðskiptareikning“,
„Og að lokum?“
„Ég býst við að fólki muni
falla núverandi kerfi betur þeg
ár það hefur áttað sig á því til
fulls. Það sparar rafveitunni
einnig urn 800 þús kr. á ári
og notendum er því beinn hagn
aður af því“.
HVER VILL, að konan hans
geti stokkið yfir hest, hangið
öfugt í köðlum, þangað til
leikfimLskennarinn hefur talið
upp að'tíu, og fórnarlambiö
er orðið blárautt í framan, —
hangið í rám og vmgsað fótun
um eða hífa sig upp ó hand
leggjunum á tveim köðlum?
Fyrr á tímum — og kannski
allt til þessa dags, — þótti að
all hverrar konu að hafa falleg
ar, mjúkegar hreyfingar; kon
urnar í Kina átfu meira að
segja að vera svo finlegar,
að ekki þótti hlýða, að þær
gengju úti við, — þær gerðu
ekki annað en læðast um hús
og garða á sínum örsmáu,
reyrðu fótum. — Austurlenzk
ar konur, sem mörgum þykja
taka kynsystrum sínum í vestr
irvu fram um fínleika og kven
legan yudisþokka, eru sagðar
læðast um eins og skuggar, —
hneigja höfuð sín eins og blóm
— og guð einn veit, hvaða sam
líkingar skáldin hafa notað um
þessar gyðjumlíku verur.
Norrænar stúlkur eru aö eðl
isfari stærrj og ef til vill þrek
meiri en austurlenzk „blóm“5
— þær nota skó númer 37, —.
38, — 39 eða jafnvel fjörutíu,
eins og Greta Garbo —? og eng
inn fær gert við því. En með
leikfimiskennslu i skólunum
á að miða að þvi að gera stúlk
ur kvenlegri, mýkri og léttari
í hreyfingum í stað þess að
lögð er áherzla á, að þær getí
gert einhverjar erfiðar æfingar
— sem sjálfsagt eiga að miða
að því að stæla líkamann, en
ná svo oft ekki tilgangl sínum,
þar eða þær eru of þungar fyr
ir mikinn hluta nemeivda.
Margir tala um það, að Í3
lenzkar stúlkur kunni ekki að
ganga, — þær beri sig iUa og
skellist áfram — Þessar stúlk
ur hafa samt margar hverjar
æfingu í að hanga öfugt í köðl
um.
Venjulega sést það á stúik
um á götunni, hvort þær eru
góðar í íþróttum eða ekki. —■
Ungar Lþróttakonur eru, oftar
en hitt a. m. k., beinvaxnar
og bera sig vel, — enda mun.
leikfimi eða íþróttakennsla £
deildum Iþróttafélagarwia með
öðru og mýkra sniði en leik
fimikennsla í skólum.
íþróttastúlkurnar í skóluri
um eru ekki heldur einum né
neinum til skammar. Þær fá
26. apríj 1961 — Alþýðublaðið
Framn. á 14. síðu.