Alþýðublaðið - 15.09.1961, Qupperneq 7

UM SÍÐUSTU helgi efndu
nokkrir áhugamenn um ferða-
lög tif könnunar á nýrri öku-
leið í óbyggðum. Var ekið inn
í Hvanngii á Fjallabakr.vegi,
en síðan þaðan suður að Ems-
truá syðri, sem skilur afréttar-
lönd, Jivolhreppinga og Eyfell
inga, Ernstrur og Almenniriga.
Leiðin úr Hvanngili að
Emstruá syðr hefur ekki áðilr
verið farin á bílum í förinni
voru 26 manns á þremur bil-
um. Fararstjóri var Jóhannes
Kolbeinsson, en bílstjórar Gísli
Eiríksson, Guðjón Jónsson og
Ásgeir Jónson. Gaðjón og Ás-
geir voru á jeppum, eh Gísli á
hinumnýja og glæsilega fjalia-
bíl sínum, sem hann festi kaup
á snemma á þessu ári. Er hann
einhver traustasti og fuUkomn
asti fjallabíll landsins.
Ekið var inn í Hvanngii á
laugardag og gist þar í tjöld-
um um nóttina. Er ieiðin þang
að allgreiðfær, enda nýrudd að
kalla. Á sunnudagsmorgun var
haldið suður á bóginn, alla leið
MMMUVWmUWMMMWMMM
Varizf
vind-
r
sængur >
VINDSÆNGUR eru mik-
ið notaðar á baðsíröndum
Evrópu, bæði á meginland-
inu og Bretlandseyjum. Á
hvprju sumri rekur nokkra
baðgesti á h'af út á vind-
sængum og enda flestar sl’k
ar. ferðir með dauðadaga.
Féiag eitt á Bretlandseyj-
um hefur nú hafið baráttu
fyrir því, að bannað verði
að nota vindsængur á strönd
um Englands vegna hinna
mörgu, sem árlega týna lifi
sínu af þessum sökmn. —
Ýmsar verkstniðjur, sem
framleiða vindsængur háfa
nú með þeim leiðbeiningar.
þar sem varað er við því að
nota þær á sjávarströndum.
Sportvörukaupmönnum á
baðströndum hefur einnig
verið bent á að brýna fyrir
fólk að fara varlega í þess-
um efnum, þó sérstaklega
unglngum, en það eru aðal-
lega þeir, sem týnst hafa á
þennan hátt.
MMMMHMWMMMMMHUMW
að Emstruá syöri. Á þeirri leið
er þrjú vatnsfó’li yfir að fara:
Kaldaklofskvísl, Bláfjailakvísi
og Emstruá nyrðri, sem er
þeirra mest og verst yfirferð-
ar. Annars er leiðin tiltöiulega
greiðfær bílum, mestmegnis
sandar og melöldur. Brött og
strýtumynduð fell eru þarna
meðfram leiðinni, býsna girni-
leg fjallaprílurum á að líta:
Stóra-Súla, Hattfell, Mófell og
Stórkonufell.
Emstruá syðri er ailmikið og
straumþungt vatnsfail, feliur
hún víðast hvar í þröngum
gljúfrum. Hefur hún til
skamms tíma aðallega verið
farin á jökli, enda talin iilfaér
mönnum og skepnum á annan
hátt. Á síðustu árum hefur jö.k.
uilinn hins vegar e5?ðst og
stytzt þarna að miklum mun,
og feliur hún nú á eyrum fram
undan jökulsporðinum. Virðist
ekki ólíklegt að finna megi
þar bílfært vað, en ekkert skal
þó fuilyrt um það. Hins vegar
. þyrfti vegýtu t'l lagfæringar
skriðunni niður að ánni, sem
er snarbrött, íil þess að hún
yrði ökufær. Með nokkurri iag
færingu á leiðjnni er hugsanleg
ur möguleiki á bílfærum vegi'
af Fjallabaksleið um Emstrur
og Almenninga alla leið niður
í Þórsmörk. Annars gæti einn
ig komið til greirta að sytja
göngubrú á Emstruána. Allt er
þetta svæði girnilegt íyrir
ferðamenn og fjallg ingumenn,
og gaman væd að f.i sæíuhús
einhversstaðar á þessum slóð-
um, t. d. í Hvanngili eða Gras-
haga.
Þess má geta, að hílstiórarn-
ir í þessari ferð, og ekki síður
fararstjórinn, hafa aliir komið
við sögú áður í könnun á nýj-
um ökuleiðum í óbvggfíum
landsins Asge’t var t. d. for-
göngumaðu- cg þátttakandi á-
samt nokkrum öðrum áhuga-
mönnum (..M'nnsta ferðafé-
lagið“) í fyrstu ferð á bílum
um Fjallabaksleið syðri, sem
farin var árð 1948, sömuleiðis
um Vonarskarð árið 1950, og
Gísli og Guðjó’i fóru á bifreið-
um í Hvannalindir sumarið
1958 og hafði það ekki
verið áður gert. Þá hefur Jó-
hannes Kolbeinsson haft for-
göngu um fjölmargar könnun-
arferðir í óbyggðum og verið
fararstjóri, enda áh.ugasamur
og farsæll ferðamaður.
Veður var hið bezta um
helgina þarna austur um ó-
byggðirnar, sérstaklega þó á
sunnudaginn, og ferðin öl] hin
áiiægjuiegasta.
G.G.
De Gaulle I hættu
MAÐURINN, sem reyndi að
ráða de Gaulle Frakklandsfor-
seta af dögum fyrir helgina
segir í játningu sinni, að Raoul
Salan, hershöfðinginn, sem
dæmdur. hefur verið til dauða,
sé yfirmaður neðanjarðarhreyf
inarinnar, sem ,ileyniherssam-
tökin“, (OAS) hafa skipulagt
í Frakklandi.
Eins og frá hefur verið skýrt
heitir tilræðismaðurinn Mart-
ial de Villemondy, 35 ára að
aidri og fyrrum þulur við Sai-
Martial de VILLEMONDY
gon útvarpið í Indókína. Einn
hinna samseku heitir Domini-
que de la Prade, en tilkynnt
var að þrír aðrir hefðu tekið
þátt í tilræðinu Samt telja
kunnugir, að fleiri hafi tekið
þátt í því, en þeif fimm, sem
hafa verið nefndir.
Fer huldu
h ö f ð i .
Þetta er í fyrsta sinn að tal-
að hefur verið um það opin-
berlega að Raoul Salan sé yf-
irmaður Leynihersins. Síðan
hann var dæmdur til dauða
fyrir þátttöku í byltingartil-
rauninni í Alsír í apríl hefur
hann farið huldu höfði
í öngþveitinu, sem fylgt hef-
ur í kjölfar banatilræðisins við
de Gaulle, hefði það heppnast,
hefðu hin velskipulögðu leyni
samtök getað fært sér það í nyt,
komið á fasistískri stjórn í
Frakklandi jafnframt því, sem
Salan hershöfðingi hefði tryggt
sig í sessi í Alsír og myndað
þar stjórn, en hann var áður
yfirhershöfðingi þar og hefði
getað notið stuðnings Alsírbúa
af evrópskum ættum, sem eru
um milljón talsins.
Ekki
ú t d a u 11.
Óttast er að fullyrðingar
stjórnarinnar um að forystu
Leynihersins hafi verið komið
fyrir kattarnef séu ekki á rök-
um reistar og að starfsemi hans
haldi óhindrað áfram þrátt fyr-
ir handtöku hershöfðingjanna
Vanuxem og Crevecoeur.
Furðu hefur, vakið hversu
vel tilræðið var skipulagt otí
hefur þetta gefið ttlefni
til nokkurra spurninga:
1. Hvernig vissu tilræðismenn
að forsetinn ákvað á síð-
ustu stundu að dvelja að
sveitasetri sínu um helg-
ina?
2. Hvernig vissu þeir ná-
kvæmlega hvenær bíll for-
setans færi fram hjá mal-
arhrúgunni við vegkantinn,
þar sem sprengiefninu var
komið fyrir.
3. Voru nánir samstarfsmenn
forsetans, útvaldir lög-
reglumenn og lífverðir for-
setans í vitorði með tilræð-
ismönnunum?
4. Hvers vegna liefur lögregl-
an yfirleitt skirrzt við að
handtaka andstæðinga de
GauIIes?
Þótt grunur hefði legið lengi
á hershöfðingjunum Vanuxem
og Crevecoeur, voru þeir ekki
handteknir fyrr en tilræðið
hafði farið út um þúfur. Sama
máli gegnir um fjárhirði
Leynihersins, kaupsýslumann-
inn Maurice Gingembre, sem
var handtekinn í flugvél á leið
frá París til Alsír á föstudag.
Gingembre hafði lengi verið á
skrám lögreglunnar.
iVe 1
skipulagt.
Skipulagning tilræðisins ber
vott um mikinn dugnað og
góða skipulagningu og sú stað-
reynd, að sprengingin mistókst
má að mikiu leyti kenna ó-
heppni Engin skýring hefur
fengizt á því, að tilræðsmað-
urinn gerðist svo djarfur að
halda aftur til staðarins með
bílinn fulian af heimagerðum
sprengiútbúnaði.
M a s s u
í M e t z .
Núna um helgina bárust
fregnir af fyrrverandi sam-
starfsmanni Salans, leiðtoga
OAS leynihersins, sem nú er
horfinn. Með þessum samstarfs
manni er átt við engan annan
en Jacques Massu hershöfð-
ingja Hijótt liefur verið um
hann í lengri tíma og í 19 mán-
uði hefur hann ekki fengið að
gegna embætti í hernum. En
nú um helgina var hann gerð-
ur að herstjóra í Metz, sem er
á landamærum Þýzkalands og
Frakklands. í setuliðinu í Metz
eru margir fallhlifahermenn,
sem sendir hafa verið heim frá
Alsír.
■ Massu er 53 árá og honum
iikaði meinilla .við. að vera
kominn á ellilaun Til að leið-
ast ekki lífið, lék hann tennis,
hljóp eða gekk nokkra vega-
lengd á degi hverjum til þe:s
að halda sér í ,,formi“ og la»
reyfara, en sagt er að það sé
hans eina andlega iðja.
S æ t t i r
tstkast,
Massu komst aftur í náð hjá
de Gaulle með því að láta ekk-
ert á sér kræla meðan á bylt-
ingu hershöfðingjanna stóð í
vor. Á hátíð, sem haldin var
til þess að minnast frelsunar
Frakklands sættust þeir Massu
og de Gaulle heilum sáttum og
áttu langar og vingjarnlegar
viðræður Reyndar hefur
Massu verið Gaullisti síðan
1940 og ávallt borið mikla virð-
ingu fyrir de Gaulle.
^ Veknr
g a g n r ý n i .
Skipun Massus í embætti her
stjóra í Metz mun eflaust
vekja gagnrýni. Jafnaðarmenn,
undir forystu Guy Mollets: eru
sjálfsagt ekkert hrifnir af því,
að fallhlífaliðshershöfðingi sé
herstjóri í Metz Þegar rætt
var um það í vetur, að skipa
Massu í embætti herstjóra í
Lille, mætti það svo harðri
gagnrýni vinstri manna, að
hætt var við allt saman. —
Lille er líka höfuðvígi jafnað -
armannaforingjans Mollet.
Raoul SALAN
Aðvörun....
Framhald af 4. síðu.
blæða með skurði e'a hjarta-
stungu
EKKERT DÝR MÁ DEYDA
MEÐ HÁLSSKURDI, M.ÆNU-
STUNGU NÉ HJARTA-
STUNGU, HVORKI Vl»
HEIMASLÁTRUN EÐA I
SLÁTURHÚSI.
Hross, nautgripi og svín skal
deyða með skotvopni, sauðfé
og geldfé annaðhvort með skot
vopni eða helgrimu.
Að marggefnu tilefni skal
vakin á þvi athygli að brynna
þarf og gefa íóður þeim slát-
urdýrum, sem geyma verður á
sláturstað yfir nótt eða helgi".
Alþýðublaðið — 15. sept. 1961