Alþýðublaðið - 03.12.1961, Qupperneq 15

„Syl, við höfum jætt þetta
allt fyrir löngu,“ sagði
Grant. „Af hverju ertu svona
þrjózkur? Við Hal getum
gefið bar,ninu allt.“
„Jessie er dótt'r Phils.“
„Honum er alveg sama um
hana. Stundum sér hann
han,a ekki svo dögum skipt-
ir.“
„Mig langar ekki td að
ræða þetta frekar, Syl.“ —
Grant virtist þreytulegur.
Eleanor kom upp á stiga-
pallinn og Sylvia Howard
hætti við að segja það, sem
hafði verið komið fram á var
ir hennar. í stað þess kink-
aði hún kolli og sagði: „Góða
nótt. Ég sæki þá Jessie á
morgun.“
„Hvernig líður „Húshónd-
anum“?“ spurði Eleanor, sem
gekk við hlið Grants.
„Honum leið vel í dag“,
svaraði hann. „Howard lækn
ir er ánægður með hann-“
Þegar þau komu að dyrun
um leit Grant við og spurði:
„Minntist Phif nokkuð á hve
nær hann kæmi upip?“
„Phil fór út. Iíann minnt-
ist eitthvað á að hann ætti
eftir að hitta mann.“
„Svona seint!“ sagði Grant
og skildi Eleanor eftir eina
hjá frú Jennings.
Frú Jennings gaf skýrslu
sína og gekk svo um og tók
til dót sitt. Eleanor fannst að
hún væri viljand; að draga
ibrottför sína eins lengi og
her»ni var unnt. Grant talaði
við frænda sinn, bauð góða
nótt og fór. Frú Jennings tos
aði Eleanor með sér út fyrir
dyrnar og hallaði dyrunum
aftur.
„Þér hefðuð átt að vera
komnar fyrir þrem tímum,“
sagði frú Jennings eftir að
hún hafði gengið úr skugga
um að enginn hejrrði til
þeirra. „Ég hélt að herra Tyl
er myndi aldrei róazt. Vissuð
þér að hera og frú Howard
vilja ættleiða sonardóttur
herra Tyler? Þ.au eru gott
fólk og nóg eiga þau af pen-
ingunum. Ég held að herra
Tyler sé svo sem sama, a- m/
k. skildist mér það á honum.
Það v.ar Grant, sem þaggaði
niður í frú Howard. Hún
vildi að herra Tyler fengi
Phil til að samþykkja það.
Að hugsa sér annað etns! Að
ónáða herra Tyler með þessu
nú.na! . . . En hann komst
samt ekki úr jafnvægj við að
heyra þetta!“
„Heldur hvað?“ spurði El-
eanor kæruleysislega. Hún
hat.aði kjaftasögur.
„Howard læknir.“
„Howard læknir?“ Nú
vaknað: áhugi Eleanor. Hafði
læknirinn sagt herra Tyler
hve veikt hjarta hans var?
„Læknirinn bað hann kurt
eislega að taka að sér for-
mennsku fyrir söfnunar-
nefnd barnasjúkrahússins.“
„Ég hefði haldið að Ho-
ward læknir vissi betur en
að ónáða sjúkan mann með
öðru eins.“
„Herra Tyler neitaði ákaft
þuátt fyrir ,allar fortölur Ho
wards læknis. Um tíma hélt
ég að læknirinn hefði betur,
því herra Tyler sagðist
mundu gera það. En svo
bætti ha,nn við „með mínum
skilmálum“. Ég vildi ég vissi
hverjir þeir eru. Howard
læknir hætti bara ,að tala um
þetta eftir það. Ég held ein-
hvern veginn að þetta komi
Grant eitíhvað við.“
„Hvernig gæti það verið?“
„Það veit ég ekki.“ Frú
Jennings ygldi sig. „Ég
heyrðj bara brot af samræð-
unum, því Howard læknir
var alltaf að senda mig eftir
ein:hverju.“
Það fór ekki hjó því að-sú
hugsun hvarflaði að Eleanor
að töluvert hefði frúnni samt
tekizt að heyra.
,,Er þetta ekki síðastaf ár
Grants á sjúkrahúsinu?“
„Jú.“
,.Þá kemur þetta eitthvað
við næstu stöðu hans.“ j
„Þetta hvað?“
„Skilmálarnir fyrir þvf'að
herra Tyler taki að sér for-
mennskuna."
e
,wprwiir»í^tí^
máli. . .. Ég vil láta nudda á
mér bakið.“
Eleanor nuddaði bak hans
og bjó um rúm hans og
gleymdi þvi að liðið var fram
yfir venjulegan heimsóknar-
tíma Jessie.
„Hvað er klijkkan?“ spurði
herra Tyler.
„Fimm minútur y.fir hálf-
sjö.“
Eleanor leit á herra Tyler.
Hann var hugsandi á svip og
hún gat ekki varizt þeirri til
hugsun að óvenjulegar hugs
anir dyldust að baki blárra
augna hans. Skrjáf heyrðist
fyrir utan dyrnar.
„Ég býst við að þetta sé
Jessie,“ sagði Eleanor og
gekk til dyra.
„Ég ætla að hvíla mig,“
sagði herra Tyler og sneri
baki að dyrunum.
Eleanor opnaði dyrnar og
kom beint í flasið á Mamie,
sem var að koma með aldin
safa „hús!bóndans“.
„Sefur hann?“ hvíslaði Ma-
mie.
„Nei, hann er að hvíla sig.
þegar þau Eleanor voru einI
niðri.
„Afbrýðissemin st:<ngur
ihann,“ svaraði Eleanor.
Grant lyfti spyrjandi j
augnabrúnunum.
„Jessie ,lét sem hún sæi
hann ekki í morgun af því
að frú Howard kom að sækja
hana.“
„Hver fjárinn!" sagði
Grant ánægjulega.
Jessie birtist í forsalnum |
og hopbaði til Grants og Ele 1
anor. :
„Ég á að sjá fíla, tígris-1
dýr, birni, kanínur 0g ljón.“ j
sagði hún, „og ég má borða ;
í regnhlífarhúsinu og fara í [
hringekjuna og ■..“
„Hættu nú, vinan,“ sagði
Grant hlæjandi og tók Jessie j
í faðm sér.
Sylvia Howard kom bros- |
andi t’l þeirra. Hún var í fal
legri kremUtri dragt
skreytlri svörtu minkaskinni.
Jessie barðist um í faðmi
Grants. Þegar hann sleppti
ihenni, hlóp hún til Sylviu og
greip utan um hana.

Veljið
NÚTÍMA
saumavél með
frjálsum armi
Frjálsi armur nn auðveldar
yður stórum sauma, þar sem
ella er erfitt að komast að,
t. d. Við að sauma í ermar,
bæta tirengjabuxur o. fl.
AJoins HUSQVARNA vélar
með frjálsum armi hafa þessa
undraverðu kosti.
Skyttu sem ekki flæk’.r.
^ HraðaskipLngu.
^ Langan, grannan, frjálsan
°T
Flytjara, sem getur venð
hiutlaus.
ÁST HJÚKRUNAR-
KONUNNAR St
Husqvarna Rofary
Saumavél með frjálsum armi
fyrir venjulegan saum.
Verð kr. 5990,00.
Löngu eftir að frú Jenn-
ings var farin, hugsaði Elga-
nor um orð hennar. Þó henni
væri illa við kjaftasögur fór
ekki hjá því að hún óskaði
þess að frú Jennings hefði
heyrt meira.
Herra Tyler leið vel úm
nóttina. Hann vaknaði hálf-
tíma áður en von var á Jess
ie í morgunheimsókn.
„Ég geri ekki ráð fyrir að
hægt sé að koma í veg fyrir
að Jessie komi hingað inn?“
sagði ha,nn hálfreiðilega.
„Ég get sagt henni að gera
það ekki,“ sagðj Eleanor
en raddblær hennar sýndi
meira en orðin.
„Þér hljótið að líta á mig
e:ns og hvert annað
skrýmsli.“
„Þér eruð ekki eini maður
inn, sem þolir ekki börn“.
Herra Tyler beið unz hon-
um tókr> að líta ií augu henn
ar, þá sagði hann: „Þér kunn
ið ekki að láta yður standa á
sama um það, sem yður kem
ur ekk; við.“
„Mér þykir leitt að verða
að viðurkenna að þá list hef
ég ekki ennþá lært.“
„Jessie er gott barn.“ Þetta
kom andvarpandi.
,,Ég skal kalla á Mamie og
segja henni að Jessie borði í
sínu herbergi,“ sagði Elea-
nor.
„Það skiptir svo sem engu
Hann svaf vel { nótt.“ Elea-
nor hækkaði viljand; róm-
inn og spurði: „Hvar er Jes-
sie? Ég saknaði hennar í
morgun “
„Ég kræddi hana snemma,
því frú Howard ætlar að
sækja hana klukka,n hálf-
átta. Stelpuskinnið er yfir
sig hrifin yfir að fá að heim
sækja hana í dag. Hún hefur
gott af því. . .. Get ég fært
þér eitthvað?11
„Nei þakka þér fyrir.“
EIeanor gekk aftur að
„Jessie! Frú Howard verð
ur óhrein!“ sagði Mamie
skelfingu lostin. „Þú ert út-
ötuð í sultu!“
Nýkomið
Ódýr saumavél með frjálsum
armi og sjálfv rk að nokkru
leyt.
VerS kr. 7770,00.
i um inu.
„Þér getið vaknað núna,“
sagði hún. „Jessie kemur
ekki. Frú Howard ætlar að
ihafa hana í dag.“
,,Gott,“ tautaði hann og
leyfði Eleanor að gefa sér
aldinsafann.
Gegnum gættina heyrðu
þau æsta rödd Jessie, sem
var að tala við Mamie.
„Mamie hefði nú getað
leyft henni að bjóða góðan
daginn,“ sagði herra Tyler.
„Börn venjast ekki of
snemma á kurteisi.“
Herra Tyler var önugri en
venjulega allan daginn. Jafn
vel Grant sá hve geðillur
hann var þegar hann leit i,nn
áður en hann fór til vinnu
sinnar.
„Hvað gengur ,að „Hús-
bóndanum“?“ spurði hann
PYREX
búsáhöld úr eldföstu gleri.
Fjölbreytt litaúrval.

'jLZ
OIYKJAVIH
Allir þurfa að spara. Ódýrast
j hjá okkur. Berið saman verðið
i Verzlunin er við Miklatorg.
Miklatorgi við hliðina á ísborg.
Husqvarna áulomatic
Automatisk saumavél með
frjálsum armi saumar beinan
saum og zig-zag, auk fjölda
mynstra.
Verð kr. 9630,00.
Kennsla fvlgir með í kaupun-
um.
Söluumboð víða um land ð.
Gunnar ásQsirsson h.f.
Suðurlandsbraut 16, Hvík.
Sími 35200.
Q
i
't
— 3. des. 1961
Alþýðublaðið