Alþýðublaðið - 08.04.1962, Blaðsíða 15
'Clark létti. Hann var ham-
ingjusamur. Mörgum árum sið-
ar slcrifaði iiann grein til að
hylla Arthur Hopkins og þar
sagði hann að hann liefði aldrei
leikið á Broadway ef hann.hefði
lent í höndum leikstjóra sem
ekki var jafn skilningsgóður og
mikill mannþekkjari og hann.
Sumir gagnrýnendurnir héldu
því fram að „Vélrænt“ væri
byggt upp á hneykslismálinu
Ryth Sndyder — Judd Gray
morðinu. Sophie Treadwall, höf
undur leikritsins neitaði þessu
en hclt því fram að takmark
hennar hefði verið að sýna bar
átttu liins mannlega gegn hinu
ómannlega á vélaöldinni. Smátt
og smátt dó áhuginn fyrir leik
ritinu út. Það var aðeins sýnt
í tíu vikur.
Clark var ,,á lausum lcili“ og
hann fékk ekkert að gera. Jos-
ephi heimsótti hann um vetur-
inn og lagði fast að honum að-
koma atfur til Kaliforníu en
Clark var sannfærður um að
hann ætti enga framtíð fyrir sér
í kvikmyndum og að hann yrði
að komast að á leiksviðum í New
York ef hann ætti að eiga sér
einhverja framtíð sem leikari.
Þau voru að fjarlægjast hvort
annað og þau fundu það bæði.
Josephine fór aftur til Kali?
forníu. í marz 1929 sótti hún
um skilnað í kyrrþey.
' Vorið 1930 lék Clark á móti
Alice Brady í „Ást, heiður og
svilc“, þar sem Alice lék femme
fatale sem heimsækir kirkju-
garð og , hittir þar vofur þeirra
þriggja manna sem mest áhrif
höfðu á líf hennar: unga mann
inn, sem hún sveik, feia mill-
jónamæringinn, sem hún gifst-
ist og elskhugan/, — sem Clark
lék.Ní leiksiok lítur Tlice elsk-
huga dóttur sinnar, laglegan bíl
stjóra liýru auga.
Gagnrýnandi „Tirnes" skpif-
aði: „Clark Gable kemur vei
fyrir scm elskhuginn* en hann
komst einnig að þeirri niður-
stöðu „að hlutur leiktjaldamál-
arans væri beztur allra á sýn-
ingunni".
Þetta leikrit fékk í fjórar vilc
ur og nú áleit Clark að væri úti
um sig sera ieikara.
Fullnaðarskilnaður þeirra Jos
ephine var veittur 30. marz
1930. Þáu skildu sem vinir.
Clark var henni allta'f þalcklát
ur fyrir kennslu hennar og skiln
ing.
Á meðan Clark lék í „Ást, heið .
ur og svik“ fókk hann bréf frá
Macloon og Albertson sem ætl-
uðu að setja „Síðasta mílan“ á
svið og þeir buð Clark hlutverk
Mears morðingjans.
Clark fór að sjá „Síðustu míl
una“ sem þá var verið að leika
fyrir fullu húsi í New York og
hann hreifst mjög af Spencer
Tracy sem lék morðingjann
Mears, dauðadæma manninn í
klefa fimm, manninn sem ráð-
gerir að brjótast út úr fangels-
inu.
Clark leist vel á það sem hann
sá og hann fór með næstu lest
til Kaliforníu. Ria uppörvaði
hann til ferðarinnar.
Hann komst að því að and
rúmsloft Hollywood háfði
breytzt.
Talið hafði rutt sér til rúms
í kvilcmyndunum. Áhugi almenn
ings fyrir þöglu kvikmynd.unum
hafði dvínað. Forystumenn kvik
myndaveranna voru áhyggjíifuli
ir vegna þessarar þróunar og
samninga sinni við þöglu stjörn
urnar.
Tæknilega séð voru talsmynd
ir enn á frumstigi. Áhorfendur
hólgu að pipandi röddum fyrr-
verandi skurðgoða svo sem John
Gilberts og William Haines.
Kvikmyndaframleiðendur leit-
uðu leikara sem höfðu góða rödd.
Leikskólar sem kenndu framsögn
stóðu í blóma. Josephina Dillon
hafði nóg að gera.
í Los Angeles blómguðust leik
húsin. Þrettán leikhús léku fyrir
fullu húsi áhorfenda og meðal
leikara voru beztu leikarar New
York. Njósnarar kvikmyndaver-
anna voru á hverri írumsýningu.
Leikur Clarks í „Síðustu mil
unni“ var mikill sigur fyrir hann.
Þessi leikari sem aö'eins hafði
fengið lítil hlutverk á sviði og
í kvikmyndum snéri nú til baka
og sýndi hvað hann gat. Hann lék
hlutverk sitt sem fanga sem bíður
rafmagnsstólsins með kunnáttu
og hæfileikum og miklu þreki.
Þegar frumsýningu iauk kom
Lionel Barrymore sem þá var
bæði leikstjóri og leikari hjá
Metro-Goldwin-Mayer að tjalda
balci til Clarks. Hann var mjög
hrifinn yfir leik hans. „Ég held
að þú ættir að fara í kvikmyndir",
sagði hann. „Ég vil láta taka af
þér kvikmynd til reynslu."
En daginn sem átti að reynslu-
mynda Clark var Lionel eklci við
staddur. Af einhverjum einkenni
legum ástæðum (ef til vill vegna
lcraftalegs vaxtar Clarks og
dökks hárs hans) var ákveðið að
mála hann sem „innfæddan" og
hann var látinn leika í Suður-
hafseyjamynd.
Það fór alltaf hrollur um Clark
þegar hann lýsti þessum atburði
síðar. „Þeir máluðu mig allan
með dökkri leðju,“ sagði hann
“og vöfðu utan um mig lendar
klæði og stungu rauðu blómi bak
við annað eyrað á mér. Ég var
ekkert nema olnbogar og hné
og mér fannst ég líkastur asna.
Ég hagaði mér eftir því.“
Þegar reynslumyndin var sýnd
fyrir áhrifamenn kvikmyndavers
ins hrópuðu þeir „nei“ hver í [
lcapp við annan. Þeir sögðu Lion
el að skjólstæðingur hans hefði
enga hæfileika í kvikmynd og að
þeir hefðu ekki áhuga íyrir hon
um.
Ruth Collier umboðsmaður leik
ara og félagi hennar Minna Wall
is sáu reynslumyndina og Ruth
talaði við Clark og bauðst til að
gerast umboðsmaður hans. Clark
þakkaði henni fyrir en var van-
trúaður á árangurinn. Ruth skip
aði Minnu til að sjá um mál
Clarks.
Minna, sem var systir Hal Wall
is kvikmyndaframleiðenda fór
með Clark út til Pathe þar sem
E. Derr var að taka kúrekamynd.
„Ég var spurður að því hvort
ég kynni að sitja hest,“ sagði
Clark. „Ég hafði aldrei komið á
hestbak á ævinni en ég laug blá
kaldur og svaraði játandi."
Seinna þennan sama dag
hringdi Minna til hans til að
segja honum að hann hefði fengið
samning sem kúreki fyrir sjö
hundruð og fimmtíu dali á viku.
„Hve mikinn tíma hef ég,“
spurði Clark. „Ég þarf að læra
að ríða.“
Minna stundi og fór með hann
á búgarð í San Fernando daln
um þar sem hann fékk tveggja
tíma kennslustund á dag.
„Ég var svo stirður og aumur
fyrstu dagana að ég var að því að
kominn að gefast upp,“ segir
Clark, „en ég hélt það samt út.
Fimm vikum seinna þegar kvik
myndin var teþinn var ég svo
góður reiðmaður að enginn sá
annað en ég hefði sagt satt þeg
ar ég svaraði játandi.“
í þessari kvikmynd lék Clark
aðaihlutverk í einum þætti, þv
sem náma er sprengd í loft upp.
Undirbúningur var góður en
samt mistókst eitthvað og einn
maður lést í sprengingunni og
nokkrir særðust. Steinregn
þeytti Clark um koll en hann
meiddist ekki. En þessi reyivsl?
Ævisaga CLARK GABLE
....... eftir Jeaik Carceau l
hafði mikil áhrif á hann og Nú birtist Ria Langham á sjón
Minna sem vissi að hann hafði arsviðinu. Hún ætlaði að dveljast *
ekki traust á sjalfum ser og eina
lyfið var að útvega honum annað
starf, lagði af stað með hann til
Warner Brothers. Þar fékk hann
smáhlutverk í „Næturhjúkrunar
kona“ sem Barbara Stanwyck og
Ben Lyon léku aðalhlutverkin/1
Clark lék þar einn hrottann enn,
grimmann bílstjóra sem sveltir
tvö börn til bana. Einhverra á-
stæðna vegna var „Næturhjúkr
unarkonan" ekki sýnd fyrr en
ári síðar svo Clark komst ekki á
hvíta tjaldið í bráð.
Meðan hann var hjá Warner
útvegaði Minna honum lítið hlut
verk í „Litla Cæsar“ Darryl Zan
uck sem vann þá hjá Warner lét
taka af Clark reynslumynd úr
„Síðustu mílunni". Hann sýndi
Jack Warner myndina. Herra
Warner segir frá því enn þann
dag í dag hvernig hann rak Clark
á brott. „Hvað ætli sé hægt að
gera við náunga með svona eyru“
segist hann hafa sagt.
Þetta voru mikil vonbrigði fyr
ir Clark. Hann hafði gert sér svo
góðar vonir eftir að svo vel hafði
tekizt til með leik hans í „Siðustu
mílunni." Honum fannst að sér
liefði enn mistekist.
í Kaliforníu um veturinn. Clark t
gladdist yfir að hitta hana aftur. )
Enn einu sinni fann hann þ'-o-k
aða og fagra konu til að uppörva /
sig ráðleggja sér og skilja sig, /
Hann leitaði til hennar í einmana /
leik sínum og öryggisleysi. Þau ,
urðu óaðskiljanleg. . ,
Minna lét ekki vonbrigðin j
vegna reynslumyndarinnar hjá /
Warner á sig fá heldur lagði hún
leið sína til RKO og þar fékk
hún samning handa Clark. Á
meðan hún stóð í samninga-i
makki við RKO sá Lionel Barry
more svo um að reynslumynd
yrði enn tekin af Clark hjá Metro
Goldwyn-Mayer.
Og í þetta skipti tók Lionel
stjórnina í sínar liendur, æfði at -
riðið með Clark og sá sjálfur um
myndatökuna. Hann sá svo um
að Clark fengi föt sem fóru hon
um vel/ og hann skipaði kvik-
mvndaandlitsfarðaranum að
líma eyru Clarks upp að höfð-' ,
inu með plástri. Hann sagði í
myndatökumanninum að gæta ;
þess vel, að ljósin féllu þannig,
að Clark sæist sem bezt.
Tennur Clarks voru ójafnar
og ófagrar.
Hreinsum vel
Hreinsum fljótt '
Hreinsum allan fatnað
Sækjum — Sendum
Efnalaugin LINDIN HE.
Iíafnarstræti 18 Skúlagötu 51
Sími 18820. Sími 18825. V
t
------------------------------------,5
----------------------:-------------tf
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 8. apríl 1962 |,5
H.F. Rafíækjaverksmiðjan Hafnarfirði.
Símar: 50022 — 50023.
Reykjavík: Vesturver, Sími 10322.
125 lítra, frystihólf þvert yfir skápinn.
Fást nú með greiðsluskilmálúm við hvers manns hæfi.
Verð kr. 8.425.00.
KÆLISKAP AR: