Alþýðublaðið - 05.07.1962, Side 5

Við förum niður að höfninni og
lítum inn í verziunina, sem búiff
er að setja upp niffur við' Lofts-
bryggju. Þar fæst. allt, sem út-
lendingar þarfnast, allt frá póst-
kortum upp í kýrhúðir og silfur
muni, — en búðarmennirnir segja
aff mest seljist af póstkortunum.
Caronia sé aldrei gott „buissnesss-
kip“. í rauninni sé þaff Iægri milli
stéttin, sem ferffist meff því, —
og svoleiðis fólk sjái í hvern eyri.
Þaff sé eitthvaff annað aff hugsa
til Gripsholms, sem komi að
morgni. — Þaff er nú skip, sem
segir sex, segja þeir þarna við
Loftsbryggju, — og viff ákveffum
aff snúa frá Iægri-millistéttínni og
bíffa eftir gráhærffa aristokratíinu
á Gripsholm.
Síldar-
Ljósmyndarinn
ÞAÐ var talsvert um að vera
í verzlun Ferffaskrifstofu ríkisins
f gærdag, þegar skemmtiferffafólk-
ið af bandaríska lúxusskipinu Caro
nia var komiff í land. Afgreiðslu
stúlkurnar höfðu meir en nóg að
gera, og það var næstum því synd
aff ónáða þær með spurningum, en
Sólveig Eggertz sagðist vera ný-
búin aff selja einni konu fyrir
1700 krónur, og frú Elísabet Vtfaage
var aff sýna hvíthærffri ferffakonu
klippt sauðskinn. Sú livitha-rða
spurði frú Elísabetu, hvort hún
myndi ekki eftir sér, og eftir ofur-
litla umshugsun kannaðist frú El-
ísabet viff andlitið.
Kristín Þorfinnsdóttir var að
affstoffa ferðafólkiff, sem gerffi
meira af því aff skoða en kaupa, og
skyndil. birtist Hrafnhildur Tove
Kjarval (dóttir Sveins Kjarval) á
ísleznkum búningi. Þaff var sann-
arlega allt á ferð og flugi í búðinni.
Útlendingarnir hringsnérust innan
um skinnin og lopapeysurnar og
vissu ekki sitt rjúkandi ráð, og
allir voru aff spyrja og Iiugsa sitt
ráff.
Viff spurffum Elísabetu, hvort
| mikið hefði veriff keypt, — en
j hún sagði aff enn sem komiff væri
Iiefffi ekki veriff mikil sala í tiltölu
Ivið þann mannfjölda, sem sifellt
: var í búðinni, — og svo héidu þær
áfram að greiffa úr spurningum
j gestanna, — en viff fórum út í
i Melaskóla, þar sem hópnr ferða-
fólksins var aff horfa á gltinu og
þjóðdansa.
Viff hittum fyrst tvær eldri dóm-
ur, sem sögffu, Oh, dear ló elskan),
are you a reporter! (ertu fréttamaff
ur!) How wonderful! (En hvaff
þaff er unaffslegt!) Svo (ali þær
hver upp í munninn á annarri og
segja, hvaff þaff hafi veriff dásant-
legt aff sjá þetta hús, þar sem
blakti fáni og þar, sem gamal þing
iff var stofnaff! — Hvað kallið þiff
þetta hús? spyrja konurnar. Við
segjum, aff þingiff hafi kannski ver
ið stofnaff þar! — en þær muni
eiga viff alþingishúsiff. Svo spyrj-
um viff þær af rælni, hvort þær
séu ekki frá Bandaríkjunum, —
en í rauninni er þaff auffheyrt.
Glíman hefst og skemmtiferða-
fólkið situr í tvöföldúm hring í
leikfimissalnum í Melaskólanum.
Viff förum upp á svalir og liorf-
um niffur á hópinn, þar voru mörg
grá hár. Allir voru gamlir, grá-
liærðir, og meirihlutinn voru kon-
ur. Þaff var skrýtiff aff horfa á
þennan stóra hóp sprækra gamal-
menna, sem voru loksins komin
hingað norffur eftir til aff skemmta
sér. Ef.til vill hafa þau sparaff ár-
um saman til aff geta farið þessa
ferð. VerSlunarmennirnír segja, aff
þaff sé ekki ríkt fólk, sem ferffast
meff Caronia. Þaff sé fólk, sem hef-
ur sparaff. Og gömlu konurnar eru
alltaf með myndavélarnar á lofti.
Þær smella myndum af glímu-
köppunum og klappa, þegar þeir
fella hvorn annan á klofbragði eða
hælkrók.
Þarna uppi á svölunum hittum
við Kristján ljósmyndara, þó eii»n
ungan mann. Hann segist vera Ijós-
myndari á skipinu, ásamt tveim
öffrum. Hann spyr um atvinnu-
mögulcika á íslandi, því að hann
segist vera orðinn leiffur á bví
að sigla meff þessu gamla fólki.
Hann segir: — Þú lærir tíl aff
vera ljósmyndari og taka myndir
af fallegum hlutum, svo ferffu út
á skip til aff sigla um öll heimsins
höf, — en ljósmyndafyrirsæturn-
ar þar eru alltof gamlar.
— Eru farþegarnir allaf svona
gamlir?
v — Já, þegar þú er ungur eyðirffu
öllum tíma þínum í aff vinna fyrir
þér og spara saman til ellinnar.
Þegar þú ert orffinn gamall áttu
peningana, — en þá ertu orðinn of
gamall til aff fara.
— Hefurffu unniff lengi á Caron-
ia?
— í átján mánuffi, og þetta verff
ur siffasta ferffin mín. Mig Iangar
á land.
— Hefurð'u farið víffa?
— Já, ég hef fariff til Suffur-
landa og austur til Indlands. Ég
hef séff þaff af heiminum, sem mig
langar til aff sjá. Núna fer ég heim
til Englands, ef ég fæ ekki vinnu
hér! — Mér líst vel á mig hérna.
fréttir
! Blaðinu barst í gær eftirfarandi
frétt írá Fiskifélagi íslands:
Afli var ekki mikill s. 1. sólar-
ring. Af Strandgrunnssvæðinu var
vitað um afla 22 skipa samtals
10.900 mál og tunnur. Veður var
þar gott en þungbúið.
Leitarskipin höfðu fundið
nokkra síld á allstóru svæði A. af
Kolbeinsey. Nokkur skip munu
hafa fengið þar afla, en einungis
eitt hafði tilkynnt um komu sína
til Siglufjarðar með 300 tunnur.
Síldin er talin stór og falleg. Veð-
ur var gott, en slæmt skyggni.
Áframhaldandi bræla er eysti’a.
Samt var vitað um 8 skip, sem feng
ið höfðu samtals um 3000 mál 16
til 18 mílur út af Glettingi. Ægir
var á þeim slóðum.
Sjáum til! Þarna var ung stúlka
meff dökkt hár og grænbrún augu..
Við tökum hana tali. — Það kemur
í ljós, aff hún er söngkona um boi-ð
og heitir Barbara Maier. Barbara
er frá New York og, aff eigin sögn
talsvert sjóuff í sönglistinni. Hún
hefur sungiff á Ieikhúsunum á
Boradway, í söngleikjum og í óp-
efum og okkar á milli sagt, segist
hún ala þann draum í brjósti aff
hún komist á söngpall í Metropolit
anóperunni, áffur en yfir Iýkur.
Barbara hefur ferffast víða og
sungiff bæði vestan hafs og aust-
an, og hún segir, aff sér sé alveg
sama, hvort undirleikararnir séu
gulir, rauffir, svartir, hvítir, brún-
ir, effa bláir. Hún hefur mest eft-
irlæti á Puccini af öllum tónskáld-
um heims, — en svo syngur hún
lög úr My fair Lady og VVest Side
Story, ef svo vill verkast.
— Gamla fólkið er ágætis áheyr
endur, segir Barbara og Iítur út
fyrir aff vita hvaff hún syngur.
Holdskarpur maffur gefur sig á
tal við okkur og tekur þaff skýrt
fram, aff hann sé Englendignur.
Viff spyrjum, hvernig ferð'in Iiafi
verði. — Svariff var: Þessir Ame-
ríkanar eru óþolandi! — Svo
spurffi hann, hvort viff hefoum
komiff til Englands og hvort okk-
ur hefði ekki'geffjast vel að Eng-
lendingum----Viff sögffum að ensk
ir tollþjónar væru óþolandi cg
kvöddum hann meff kurt og pí.
FRA SILDARLEITINNI
Á SIGLUFIRÐI:
Svanur.RE 300
Þorbjörn GK 550
Faxaborg 400
Eldey 900
Pétur Jónsson 300
Björg NK 400
Hafþór RE 1000
Fagriklettur 550
Runólfur 700
Bergvík 500
Sigurfari BA 600
Rán ÍS 400
Tjaldur SH 400
Hafrún ÍS 900
Jón Finnsson II. 250
Skírnir 700
Valafell 400
Ásgeir 350
Hrönn II. 400
Arnfirðingur ’ 200
Fróðaklettur 300
Dóra 400
Sigurfari AK 300
FRÁ SÍLDARLETINNI
Á SEYDIRFIRÐI:
Vattarnes 400
Björgvin EA 250
Gullver 300
Hugrún ÍS 450
Hafrún NK 400
Höfrungur II. 600
Gylfi II. 700
Rán SU 200
Fólkiff horfir á glímukappana
H. Söngkonan
ALÞÝÐUBLAÐIB - 5. júlí 1962 §