Alþýðublaðið - 18.08.1962, Blaðsíða 1

EQfífiUP
43. árg — Laugardagur 18. ágúst 1962 — 186. tbl.
SAMNINGAR UM KAUP OG KJÖR:
UM leiS og mcnn dást að afreki Sovétríkjanna í geimrann-
sóknum, blasir við sú staðreynd, sem teiknarinn hefur bent á
með myndinni að neðan. Kommúnisminn hefur ekki leyst ein-
földustu vandamál á heimavigstöðvunum, sérstaklega ekki í
landbúnaði. Þeir búa til spútnika, en þeir geta ekki framleitt
góða handsápu eða naegan mat.

22 VERKALÝÐSFÉLÖG í Reykjavík hafa undaufarið gert
nýja kaup- og kjarasamninga, sagði Þorsteinn Pétursson starfs-
maður Fulltrúaráðs verkalýðsfélaganna í Reykjavík, er Alþýðu
blaðið leitaði frétta hjá honum í gær um lanadeilur verkalýðs
félaganna. Er þetta rúmlega helmingur þeirra verkalýðsfélaga,
er aðild eiga að Fulltrúaráðinu en í því eru nú 40 verkalýðs-
félög.
Trésmiðafélag Reykjavíkur liefur boðað verkfall n.k. mánudag
hafi ekki náðst samningar fyrir þann tíma. Hið íslenzka prent-
arafélag hefur sagt upp samningum sínum og renna þeir út um
næstu mánaðarmót.
Þessi félög hafa þegar samið:
Verkamannafélagið Dagsbrún,
Iðja, félag verksmiðjufólks í Reykjavík,
Félag ísl. rafvirkja,
Félag járniðnaðarmanna,
Múrarafélag Reykjavíkur,
ASB, félag afgreiðslustúlkna í brauða og mjólkurbúðum,
Bakarasveinafélag íslands,
Bifreiðastjórafélagið Frami,
Félag bifvélavirkja,
Félag blikksmiða,
Félag framreiðslumanna,
Félag garðyrkjumanna
Félag ísl. kjötiðnaðarmanna,
Félag sýningarmanna í kvikmyndahúsum,
Félagið Sk'jaldborg,
Mjólkurfræðingafélag íslands,
Starfsstúlknafélagið Sókn,
Sveinafélag húsgagnabólstrara,
Sveinafélag húsgagnasmiða,
’Sveinafélag pípulagningarmanna,
Sveinafélag skipasmiða,
Verkakvennafélagið Framsókn.
Af félögum, sem ekki hafa enn samið má nefna auk HÍP og
Trésmiðafélagsins, Málarafélag Reykjavíkur, Prentmyndasmiða
félag íslands og Rakarasveinafélag Reykjavíkur.
IVVWWWWWWWWVVVWVWWWWHWVWWWtWWWV
FYRIR einu ári neitaði Sölu-
miðstöð hraðfrystihúsanna að
senda frystan fisk sérstaklega
karfa til Sovétríkjanna. Var þá
lítið um karfa, og þóttust SH-menn
geta fengið nokkrum aurum betra
verð annars staðar, og hirtu bá
ekkcrt um að halda Rússlandsmark
aðinum við. Urðu stjórnarvöld
landsins að Ieggja hart að Sölu-
miðstöðinni í þessu máli, en samt
var aldrei sent til Rússa nema
þriðjungur þess, sem þeir höfðu
fengið 1960.
Þessi sama stofusi,SH, þykist
nú vera þesa umkouún að gefa út
opinberar tilkynningar til að ávíta
Alþýðublaðið fyrir skrif um viö-
skiptin við Austur-Evrópu. í þess
um skrifum hafði Alþýðublaðið þó
undirstrikað nauðsyn íslendinga á
þessum mörkuðum og sýnt fram á,
að ríkisstjórnin hefði gert mikið
til að varðveita þá, meðal annars
að reyna að koma vitinu fyrir SH
í fyrra.
Hins vegar skýrði Alþýðublaðið
frá margvíslegri gagnrýni, sem
fram hefur komið á innflutningi
okkar, aðallega frá Tékkóslóvakíu
og Austur-Þýzkalandi. Er erfUt aA'
sldlja, nvau pau kemur SH viu, og
kvers vegna útflutningsfyrirtæki
er að skipta sér opinberlega af inn
flutningsmálum á 'svo 'furðulegan
hátt.
Hin þvermóðskulega afstaða SH
í fyrra olli þjóðinni margvíslegum
erfiðleikum. í samningum um verð
fiskjarius gerðu þessi samtök mjög
háar kröfur, og stóð allt fast, unz
aðrir tóku áf skarið. Þar sem SH
fékkst aldrei til að senda nema
þriðjung þess fiskmagns, sem
Rússar höfðu fengiö 1960, minnkaði
útflutningurinn til Sovétríkjanna
'"■'•''lega. Ríkisstjórnin ætlaðist
»>ius vegar til, að þessi viðskipti
yrðu eðlileg og létu halda áfram
innkaupum að austan. Skapaðist
þannig mikil skuld íslendinga við
Rússa.
Vörukaup okkar frá Tékkóslóva
kíu og Austur-Þýzkalandi eru allt
annaö mál. Þaðan hefur reynzt ó-
gerningur að fá í ár ýmsar vöru-
tegundir, sem við höfðum áður
fengið frá þessum löndum. Enda
þótt iimflutningur frá þeim sé
rækilega vcrndaður með höftum,
hefur ekki tekizt að halda eðlileg
um viðskiptum. Þar sem öll verzl
un er í höndum ríkisins í þessum
löndum, er engin önnur leió en
að ræða þessi mál opinberlega og
eðlilegt, að íslendingar óski eftir
leiðréttingu á því, sem þeim finnst
miður fara, rétt eins og austan-
menn óska leiðréttinga, ef eitthvað
er athugavert við þær vörur, sem
við seljum þeim eða afgreiðslu og
verð þeirra.