Alþýðublaðið - 12.10.1962, Blaðsíða 2

Ritstjórar: Gísli J Ástþórsson (áb) og Benedikt Gröndal.—Aðstoðarritstjóri
Björgvin Guðmmidsson. — Fréttaritstjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. — Símar:
14 900 — 14 902 — 14 903. fi uglýsingasími: 14 906 — Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Rrentsmiöja Alþyðublaðsins, Hverfisgötu 8-10 — Áskriftargjald kr. 65 00
á mónuði. I lausa^ölu kr. 4.00 eint. Útgefandi: Alþýðuflokkurini). — Fram-
kvœmdastjóri: Ásgeir Jóliannesson.
: NOVOTSJERKASK
FRÉTTIR utan úr heimi segja svo frá, að nýlega
hafi komið til stórfelldra óeirða í bænum Novot-
sj.órkask, skammt frá Rostov í Sovétríkjunum.
Stóðu óeirðir þessar í sambandi við miklar hækk-
anir á verði matvöru, og skort á matvælum, og
segja sumar heimildir, að hundruð manna hafi fall
ið.
Mikið af þeirri samúð og þeim skilningi, sem
rússneska byltingin hefur notið, byggðist á sínum
tíma á fregnum um það, að hermenn keisarans
skutu á sveltandi alþýðu landsins. Nú virðast her-
menn kommúnistastjórnarinnar hafa fengið sama
hlutverk: að skjóta á alþýðufólk, sem gerði upp-
þot vegna skorts á matvælum og hækkandi verðs
á því litla, sem fæst.
Vitað er, að þrátt fyrir kjamorkusprengjur og
géimför hafa kommúnistaríkin aldrei getað komið
matvælaframleiðslu sinni í viðunandi horf. Hafa
allar tilraunir til að knýja bændur til að sætta sig
við kommúnistískt landbúnaðarskipulag leitt til
upplausnar og ónógrar framleiðslu, þannig að mat
vælaskortur hefur ávallt verið á næsta leyti í Sovét
ríkjunum. Pólverjar standa líka andpsænis slíkum
skorti, en hafa hingað til bjargazt meðal annars
rríeð því að fá matvæli frá Bandaríkjunum.
Af þessum sökum getur fregnin um uppþotin í
Novotsjerkask verið sönn, þótt ótrúleg kunni að
virðast nú á dögum. Og enginn þarf að efast um,
að „alþýðustjóm:n“ hefur verið reiðubúin að siga
hermönnum sínum á alþýðuna, ekki síður en keis-
arinn.
TRAUSTUR FJÁRHAGUR
FJÁRLÖG hafa verið lögð fram. Gera þau ráð
fyrir verulegri hækkun, en blessunarlega án hærri
skatta og gjalda. Stafar þetta af því, að með vax-
andi framleiðslu og hækkandi verðlagi vaxa tekju
stofnar ríkisins og það fær meira með óbreyttum
t^xtum.
' Það er sjálfsagður hlutur, að fjárlög ríkisins
hækki, þegar framleiðsla þjóðarbúsins eykst um
5% árlega og fólkinu fjölgar um 4-5 000. Jafnframt
h ;fur verið mikil atvinna og liækkandi verðlag.
V erða laun starfsmanna ríkisins, tryggingar og all
u • borri útgjalda að fylgja með — og á ýmsum
S' iðum kemur þessi velmegun fram í nýjum frám
k /æmdum.
STauðsynlegt er, að fjárlögin verði hallalaus —
e ns og frumvarpið gerir ráð fyrir, og mætti jafn-
v :1 safna nokkrum afgangi til erfiðari ára, meðan
fi 11 atvinna er í landi og efnahagslíf í fullum gangi.
11 fjárlagafrumvarpið ber vott um traustan ríkis
húg og blómlegt efnahagslíf í landinu.
★ Teak kassi.
★ Tveir hátalar.
★ 23“ Myndalampi af nýjustu
grerð gefur skýrari mynd.
★ Tækin eru sérstaklega grerð
fyrir 220 v 50 riða netspenni
sem kemur í vegr fyrir titringr
á myndinni.
★ Engar prentaðar rásir.
★ Tvöföld sjálfvirk styrkstilling
gefur skarpari mynd við erifð
skilyrði.
FuHkomin viðgerða- og varahlutaþjónusta
Hagkvæmir greiðsluskilmálar
Hafnarstræti 1 — Sími 20455.
HANNES
Á HORNINU
★ Foreldrar athugið!
★ Útivist barna.
★ Strangara eftirlit.
★ Enn um lýsingu í lestrar
sal Landsbókasafnsins.
ÞAÐ ER VERT fyrir foreldra og
forráðamenn barná, að veita at-
hygli, skrifum og tilkynningum
um útivist barna. Það hefuv verið
tilkynnt, að framvegis, verði á-
kvæðum lögreglusamþykktarinnar
fylgt stranglega, en í þessu efni
hefur verið mikill misbrestur síð-
ari ár. Það er sök forcldranna i
langflestum tilfellum, en stundum
— og fáum tilfellum þó, liefur að-
staða foreldra verið erfið, þegar
barn hefur flækzt frá heimili sínu.
ÞAB VERÐUR að ætlast til
þess, að mjög hart verðt tekið á
því, þegar útivist bama eftir til-
settan tíma á kvöldin, stafar af
algerri vanrækslu foreldranna, en
mýmörg d.æmi eru um hana eftir
því, sem lögreglan heíúr sagt.
Jafnvel kveður svo ramm'. að
þessu, að foreldrarnir eru við
drykkju, annað hvort heima eða aö
heiman og láta börnin afskiftajaus
jafnvel til miðnættis. Þegar um
þetta er að ræða, ætti að sækja
foreldrana til sakar og sýna enga
linkind.
„ANNAR GESTUR" skrifar á
þessa leið af gefnu tilefni: „Á mið-
vikudaginn birtir þú biéJ um
lestrarsal Landsbókasafus og
fleira. Nefndi bréfritavinn sig
„Gest“. — Ég hef verið gestur í
Landsbókasafninu næstum því dag
lega um langt skeið, og ég verð
að segja það, að ég get okki verið
bréfritara sammála. Ég skifti mér
ekki af því, sem hann segir um
lóð Safnshússins og heldur ekki
ýms atriði önnur í bréfinu, en mér
finnst, að honum skjátlist hrapa-
lega, þegar hann fordæmir lýsing-
una í lestrarsalnum.
ÉG HEF NOTIÐ hennar oft og
mörgum sinnum. Mér hefur fund-
ist hún mjög góð. Hún einangrar
lesendur, ef svo má.segja, þannig.
að manni finnst að maður áé út
af fyrir sig, einn í sínu horni og
það er mikið atriöi, þegar maður
stundar fræði sín, jafnvel, þó að
maður geri ekki annað en að lesa
sér til skemmtunar. Mér þótti lýs-
ingin — og lamparnir, gerð þeirra
og allt fyrirkomulag, lýsa smekk-
vísi og hyggju, þannig, að þeim,
sem ákváðu að hafa lýsinguna
eins og hún er, liefði verið það
atriði fullkomlega ljóst, aö hún á
að einangra þann, sem nýtur.
BRÉFRITARINN minnist á það,
að Ijósið kastist niður á bókina og
endurkasti svo birtunni í augu les-
anca. Þetta hef ég aldrei orðið var
við, og fyrst ég lief ekki orðið var
við það, þá getur það ekki hafa
valdið mér neinum óþægindum
heldur þvert á rr.óti. Hann segir að
þetta sé slæmt þcgar um gljápappír
sé að ræða. Það er nú svona að
fæstar bækur eru prenlaðar á gljá
pappír. Ég hef þó flett slikum bók
um, og einnig fkrifað á gljáandi
pappír — og ekki hefur ljósbrot
frá pappirnuni sært mig i augum.
ÉG GAT EKIU ORÐA bundist
þegar ég las bréf Gests og vildi
segja þér mína skoðun. Mér líður
alltaf vel þegar ég er seztur í ræti
mitt í lestrarsalnum, hvort sem
er um hábjartan daginn eða eftir
að ljósatími byrjar. Yfirleitt ljður
manni þar vel. Er það okkt bezti
dómurinn um það, hvernig búið
er að gestunum. Það er hrein fá-
sinna að halda því fram, að lýsingin
sé þannig, að bókavörðum gangi
illa að finna gesti, sem haf.u beðið
um fyrirgreiðslu Aldrei hef ég orð
ið var við neitt slíkt. — Sg vil að
Framhald á 14. síðu.
2 12- október 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ