Alþýðublaðið - 16.11.1962, Page 8

HEIMAVISTARSKÓLAR eru sjálfstæð rlki. Þar rfkir skólastjóri sem
konungur og með honum kennarar. Þar skapa nemendurnir þjóðfélagið, og
þeir hafa I höndum sér allt vald þess nema löggjafarvaldið. An þeirra yrði
þjóðféfagið að engu, og kennarar yrðu einskis nýtir sem slíkir. En án
kennara yrðu nemendurnir vissulega himsi sem slíkir, því án höfuðs dansa
tídd limir. *
honum, og skynjuðúm um i leið
. náveru fossins,..stolts Skógaskóla
og' sóma Fjallaxma. . Hann var
hvitur t gegn uin ljósaskiptin,
sjálfs sins herra, á sínum stað.
Heimavistarskólar eru merkilegar stofnanir vegna alls þessa og margs
fieira. Það var sumpart þess vegna, að við lögðum leið okkar, blaðamað-
ur óg Ijósmyndari austur að Skógaskóla undir austanverðum Eyjafjölium
um sfðustu helgi. Hitt hafði líka sín áhrif að báðir höfðu áður er numið við
skólann: „röm er sú taug, er rekka dregur föðurtúna til“.
Við komum í rökkri að skólan-hjá svörtum dranginum, sem
um, læddumst á hvítum bíl frambyrgir svo lengi fyrir útsýnið að
Skólinn var uppljómaður á
efstu haeð og néðstu, en slökkt í
kennslustofunum svo að þær
mynduðu svarta rák eftir honum
miðjum. I>að var auðséð' að helg-
in var gengin . í garð.. Skógaskóli
er falíeg bygging; og hann fellur
,vél inn í umhverfið, dregur dám
af fjallinu. Ingimundi fyrir ofan,
og hefur erft frá því gilið upp
að hellisskútanum, einstrengings-
legar rákir og fallegar.
Við gamlir nemendur brosum
þegar bíllinn fer ýfir brúna á
skólaveginum, og hlæjum, þegar
hann þýtur fram. hjá . „steininum"
skömmu síðar. Hér á allt sína
sögu.
Jón R: Hjálmarsson er skóla-
stjóri Skógaskóla. Hann tekur
okkur hið bezta og með; leyfi hans
megum við dvelja í skólanum og
reyna að kynna okkur lifið eins
og það gengur fyrir sig í skóla
Hversvegna
SKÓCASKÓLI?
AÐSOKN að Skógaskóla er mjög góð, og verður jafnan að neita
helmingi fleiri um inngöngu en að komast. En þess ber að gæta,
að skólaumdæmi skólans er mannmargt og menn fúsir að láta börn
sín læra meira en kverið, þó að þau búi í sveit. En hvað veldur því
að unglingar úr fjarlægum landshlutum kjósa heldur að vera í Skóga
skóla en einhverjum öðrum, sem nær liggja? Við leituðum til
fjöurra nemenda og spurðum þau þessarar spurningar. Hérna eru
svörin:
Agústa Hrund Emilsdóttir,
Grafamesi, Grundarfirði:
„Af því að ég vissi, að Skóga-
skóli er betri skóli en aðrir hér-'
aðsskólar. Svo líka vegna þess, að
systkini mín tvö hafa verið hér
áður, og borið skólanum gott
orð.“
— Hefur þú orðið fyrir von-
brigðum með skólann?
„Nei, alls ekki, mér líkar vel
við alla. En mér finnst ekki gam -;
an og það er mikið að læra.“ 1
Kristveig Þórhallsdóttir, Kópa-
skeri, N-Þing.:
„Það er gaman að sjá sig um,
kynnast fólki. Þess vegna kom ég
hingað, og einnig vegna þess að
systkini mín hafa verið hérna og
látið vel af. Mér líkar vel að vera
hérna, — hér er ágætt að læra.“
í skejnmtanalífi borgarinnar. I
reykvískum skólum eru manni
engar reglur settar varðandi lestrar
tíma, og ekkert eftirlit með lestri
utan kennslustunda. Hér eru fast-
ar reglur, sem halda manni við
námsefnið og gefa betri árangur."
Hvemig líkar þér veran í
skólanum, burtséð frá náminu?!“
„Ágætlega, hér eru skemmtileg-
ir félagár, og íþróttaiðkun mikil."
Þorgils ' Baldursson, Melabraut
43, Reykjavík:
„Það er erfitt að læra í bæn-
um, að tolla við lærdóminn —
Þór Thorarensen frá Selfossi,
formaður skólafélags Skógaskóla:
„Skólinn hefur gott orð á sér
út á meðal manna, og þess vegna
kom ég. Svp er þetta líka eini
„chansinn” til að ná landsprófi."
(„Þetta máttu ekki setja.”)
— Hvemig finnst þér að vera
formaður í skólafélagi eins og
því, sem hérna er?
„Það er ágætt að vera skólafé-
lagsformaður, og ég vonast til þess
að okkur megi takast að efla fé-
lagslífið meðal nemendanna að
mun í vetur, en það hefur eftir
! því, sem mér hefur virzt,
! ákaflega bágborið undan-
farin ár, þegar tillit er rekið til
þess, að margir góðar kraftar
hljóta að leynast í hóp eins og
þessum sem héma er.
Það er mestur vandinn hve
krakkarnir í þessum skóla eru ung.
Mér finnst þau yngri, en á að
vera með nemendur á gagnfræða
skólastigi."
— Hafa ekki verið haldnir mál-
ifundir í vetur?“
j „Við erum nýbúin að halda
1 málfund, þar sem talað var um
tjzkuna. Hann heppnaðist ágæt-
! lega. Það tóku 26 krakkar til
! máls.“
Agústa Hrund
Kristveig
Þorgils
Þór Thor.
eins og þessum. Aðrir kennarar
við skólann heita: • Jón Einars-
son, William Möller, Albert Jó-
hannesson, Amaldur Ámason og
Snorri Jónsson. Þessum mönnum
er falið að kenna á annað hundr-
að unglingum sama námsefni á 3
vetrum og reykvískir unglingar
eiga að læra á fjórum (ef allt
gengur að óskum), brúa bilið milli
bamaskóla og menntáskóla eða
frekara framhaldsnáms,- ef þess er
óskað.
Að vera kennari við. heimavist-
arskóla er erfitt starf. en það er
einnig mjög þroskandi; ef það er
tekið réttum tökum.
Þeirra skylda er einnig að við-
halda réttum anda meðal nem-
endanna, og að rækja allar þær
skyldur, sem kennurum við heima
vistarskóla eru lagðai; á herðar
öðrum fremur. Þess vegna er mik-
ill vandi að vera kennari við heima
vistarskóla.
En það er líka vandi að vera
nemandi í skóla eins og Skóga-
skóia. Það krefst mikils félags-
anda og ögunar, og hvort tveggja
getur orðið nemandanum til mik-
ils góðs. ef rétt er að farið. Hitt
er annað mál, hvort félagsandinn
er alltaf svo þroskandi. sem æski-
legt er, en ögun er alltaf bætandi.
Skógaskóli hefur mjög gott orð
á sér sem heimavistar- og héraðs-
skóli, og þrátt fyrir það, að skól-
inn er ungur að árum, hefur hann
mótast að fullu sem stofnun, sem
gegnir vandasömu hlutverki og
gegnir því vel. Þetta má þakka
kennurum, og einkum skólastjór-
unum, þeim Magnúsi Gíslasyni
núverandi námsstjóra og nú-
veranrti skólastjóra skólans,
Jóni R. Hiálmarssyni. Þeir hafa
báðir skilið sitt hlutverk og helg-
að því alla krafta sína, að bæta
skólann og þroska. En æskan er
alltaf söm, og á hverju hausti
blasa við sömu erfiðleikarnir, og
á hverjum vetri eru þeir yfir-
stígnir. Að vori liverfa nemend-
urnir heim, þroskaðri og heilli en
áður.
Þetta kvöld söng Arni Jónsson
óperusöngvari einsöng fyrir kenn-
ara og nemendur. Hann söng al-
geng og falleg íslenzk einsöngs-
lög, og virtust allir njóta komu
hans hið bezta. Að söng hans
loknum var svokölluð „hressing”,
þar sem nemendur fá sína síðustu
næringu á hverjum degi. Það er
alltaf svo, að á laugardagskvöld-
um koma ekki allar stúlkur nið-
ur í matsal, þær hafa stungið
pinnum í hárið og þora ekki að
láta strákana sjá sig með „sett f
Kramh. á 14. siðti
, 8 16. nóv. 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ