Alþýðublaðið - 04.01.1963, Blaðsíða 7
MYNDIN er tekin á borgarstjórnarfundi fyrir áramót.
Fjárhagáætlunin fyrir árið 1963 er til umræ'ðu. Óskar
Ilallgrímsson, borgarfulltrúi AlþýSuflokksins, er í ræSu
stól. Geir Ilallgrimsson borgarstjóri situr yzt til vinstri
en Auður Auðuns forseti borgarstjórnar er fyrir miSju.
ÞEGAR þau tíðindi spurðust,
að Gunnar Thoroddsen væri að
láta af embætti sem borgarstjóri
í Reykjavík og við mundi taka
Geir Hallgrímsson, sögðu margir,
að sú breyting mundi boða aukna
íhaldssemi í rekstri Reykjavíkur- ,
borgar. Gunnar Thoroddsen þótti
sem borgarstjóri vera frjálslynd
ur, en Geir Hallgrímsson var álit
inn ungur fulltrúi íhaldsaflanna í
Ejálfstæðisflokknum, þeirra afla,
er vildu skefjalausan einstaklings
rekstur o'g sem minnst opinber af
skipti. En Geir hefur sem borgar
stjóri sízt reynzt íhaldssamari en
Gunnar og undanfarið hefur það
gerzt hvað eftir annað, að sam-
þykktar hafa verið tillögur frá
andstæðingum Sjálfstæðisflokks-
ins í borgarstjórn. Slíkt gerðist
mjög sjaldan í borgarstjóratíð
Gunnars Thoroddsen. Og það er
raunar ekkert séreinkenni á af-
greiðslu mála í borgarstjórn, að
tillögur minnihlutaflokkanna fari
flestar í ruslakörfuna. Þannig viii
það einnig verða á Alþingi.
Á næstsíðasta fundi bcrgarstjórnar
Reykjavikur gerðist það, að Sjálf
stæðisflokkurinn tók upp tillögu
frá Alþýðuflokknum, sem verið
l.afði mikið hitamál í síðustu borg
srstjórnarkosningum. í kosninga-
stefnuskrá Alþýðuflokksins við
kosningarnar var þess krafizt, að
borgin gerði ráðstafanir til lækk
unar byggingarkostnaðar og var
fcent á þá leið í því skyni, að kom
ið yrði á fót stórum framkvæmda
sðilum í byggingariðnaðinum. A1
þýðuflokkurinn benti á í kosn-
ingastefnuskrá sinni, að borgin
yrði að koma slíkum byggingafyr
irtækjum á fót og eðlilegt væri,
að hún ætti aðild að stóru bygg
iiigafyrirtæki. Þessi tillaga Alþýðu
fiokksins fékk slæmar undirtektir
hjá Morgunblaðinu. Blaðið sagði,
að nú ætti að fara að „reyra all
ar framkvæmdir Reykjavíkur á
k’.afa þjóðnýtingar". Og til þess
að æsa almenning í Reykjavík
gegn þessari tillögu Alþýðuflokks
ins bætti Morgunblaðið því við, að
Alþýðuflokkurinn vildi greini-
lega banna einstaklingum að
byggja. í hita kosningabaráttunn
ar er margt sagt og ritað, sem
menn mundu undir venjulegum
kringumstæðum og við rólega yf
mvegun aldrei láta frá sér fara.
Og þannig hefur þetta verið með
fyrrnefnd ummæli Morgunblaðs-
ins um tillögur Alþýðuflokksins í
fcyggingamálunum. Þau hafa nú
verið dæmd ómerk með þeirri sam
þykkt, er borgarstjórn gerði um
byggingarmálin á fundi sín-
um. Óskar Hallgrímsson borg-
arfulltrúi Alþýðuflokksins flutti
þá tillögu um lækkun byggingar-
l.ostnaðar og stofnun stórra bygg
ingarfélaga og Sjálfstæðisflokkn
um þótti skynsamlegast að láta
samþykkja tillöguna með örlítilli
orðalagsbreytingu. Vissulega get-
ur meirihluti borgarstjórnar ekki
verið á móti því, að borgin reyni
að lækka byggingarkostnaðinn í
borginni.
Ég vil láta í ljós sérstaka á-
nægju mína með samþykkt borg
arstjórnar um þetta mál. Allt frá
því, að Samband ungra jafnaðar-
manna efndi í apríl 1961 til ráð-
stefnu um byggingarmál, hef ég
haft mikinn áhuga á þeim málum
og varið nokkrum tíma til þess að
kynna mér þau. Það var fyrst og
fremst eitt atriði úr skýrslu
bandaríska sérfraeðingsins Davis-
sons sem vakti mig til umhugs-
unar um þessi mál og það var
þetta: „Meðalíbúð hér á landi kost
ar helmingi meira en í Bretlandi,
Bandaríkjunum og Kanada“. Með
þá staðreynd í huga hljótum við
að gera okkur ljóst, að unnt væri
að stórbæta lífskjör almennings
með því að lækka byggingarkostn
aðinn. Og stendur nokkrum aðila
það nær en Reykjavíkurborg,
stærsta bæjarfélaginu, að gera á-
tak í þessu skyni? Ég held ekki.
Hinn 31. marz 1962 ritaði ég
grein um byggingarmálin í Al-
þýðublaðið og byggði í henni veru
lega á upplýsingum Davisson um
hinn óeðlilega háa byggingarkostn
að hér á landi. Og í þessari grein
varpaði ég fram þeirri hugmynd,
að borgin ætti að beita sér fyrir
stórrekstri í byggingaciðnaðinum.
Orðrétt sagði ég í greininni: „Borg
in ætti þegar i stað að reisa verk
smiðju, sem byggja mundi hús-
fcluta og á skömmum tíma færa
byggingarkostnaðinn niður. Vera
má,’ að það brjóti í bága við hug-
myndir meirihluta borgarstjórn-
ar um einstaklingsframtakið að
láta borgina koma á fót byggingar
fyrirtæki. En ef meirihlutinn vill
ekki ganga lengra á braut opin-
bers rekstrar, er sú leið fyrir
hendi einnig að laða einstaklinga
til samstarfs um að koma á fót
stóru byggingarfyrirtæki, sem
borgin gæti þá ef til vill átt eitt-
hvað í. Rekstrarformið á því fyr-
irtæki, sem hér um ræðir skiptir
ekki máli. Aðalatriðið er, að það
líþmist á fót.“
'Ég er enn þeirrar skoðunar, að
æskilegt væri, að Reykjavíkurborg
ættl sitt "eigið byggingafyrirtæki
fckt og mörg borgarfélög erlend-
is. En eins og ég tók fram í grein
inni 31. marz 1962 tel ég það
ekkert aðalatriði. Hitt er mikil-
vægara, að borgin hafi for-
göngu um að stofna stórt bygg-
ingafyrirtæki og taki þátt í því.
Og meirihluti borgarstjórnar hef
ur nú samþykkt að fara þessa síð
ari leið. Samþykkt borgarstjórn-
ar, sem gerð var á fundinum 22.
des., var á þessa leið: „Borgar-
stjórn telur brýna þörf á að leit-
að sé allra tiltækra leiða til lækk
unar byggingarkostnaðar. í þeim
tilgangi felur borgarstjórn borg-
arstjóra og borgarráði að kanna
möguleika á því, að komið verði
á fót í borginni stórum fram-
kvæmdaaðilum, t. d. með sam-
starfi borgarinnar og byggingarfé
laga, sem starfandi eru í borginni,
Framh. á 13. síðu
Knall-
rauður
ÞETTA kvað vera ekta, hundrað prósent, ó-
blandaður rauðskinni og indíánahöfðingi í þokkahót.
Hann kom til Kaupmannahafnar skömmu fyrir jól.
Erindið var að auglýsa bandaríska kvikmynd frá
villta vestrinu, sem frumsýnd var í Höfn á annan
jóladag. Sá gamli er síorindíáni, giftur og fimm harna
faðir. Hann heitir Svarti elgur.
í RÚSSLANDI hefur nýlega vcr-
ið gefið út frimerki, sem á er mynct
af Vassili Blucher, sem var eitjs
af fórnardýrum Stalíns einræðis-
herra í hreinsunum miklu. Vas>
sili þessi hafði í fjölda mörg ái-
verið yfirhershöfðingi fyrir liinum
austurlenzku hersveifum Ráðstjóm.
arríkjanna. Þetta er í fyrsta sinni,
sem fórnardýr Stalíns er heiðraðT
méð mynd á frímerki, en í ráði ei“
að senn verði gefið út annað meff
mynd af Tuchatchevsky marskálkit
sem var drepinn samkkvæmii
skipun Stalíns árið 1938.
ALÞÝÐUBIAÐIQ ift- 4. ijariúar 1962 ]