Alþýðublaðið - 21.04.1963, Blaðsíða 9

Alþýðublaðið - 21.04.1963, Blaðsíða 9
fiafa lýst yfir að gert verði, ef núlað þörfum okkar og möguleikum og athuga, hvað hægt sé að gera til þess að þoka málinu áfram. í því sambandi þykir mér rétt að vekja athygli á vissu atriði. t'erandi stórnarflokkar halda ekki meirihluta sínum í kosningunum i sumar. Með landhelgissamkomulaginu var á það fallist, að Bretar mættu iun takmarkaðan stuttan tíma reiða á vissum stöðum innan 12 mílnánna. Þessi tími er útrunnin i marzmánuði næsta ár. Stjómar andstaðan heldur því fram, að Bret ar muni fara fram á framlengingu þessa tíma og að núverandi stjórn arfl. muni: fallast á það. Hvort tveggja er fjarstæði. Bretar niunu ekki fara.frám á neitt slikh iS'rir liggja ítarlegar yfirlýsingar Breta um algjöra viðurkenningu á 12 mílunum og að þeir muni enga tilraun gera til að fá umþóttunar- tíma framlengdan þegar hann renn j ur út í marz næsta ár. Það er bein- línis móðgandi við Breta að halda því fram, að þeir muni fara fram á framlengingu eftir þær yfinýs- ingar, sem þeir hafa gefið. Að því er varðar stjómarflokkanna, þá myndu þeir hvorki taka við né hlusta á tilmæli um framlengingu á umþóttunartímanum. Umræður um slíka hluti koma ekki til mála, enda dettur hvorki Bretum né ís- lendingum slíkt í hug. Það er alkunna, að með útfærsl- unni í 12 mílur hafa íslendingar ekki náð endanlegu takmarki sínu í landhelgismálinu. Yfirráðin yfir landgrunninu öllu er takmark ís- lendinga og í samkomulaginu við Breta var því yfirlýst að við mynd um halda áfram að vinna að þessu marki. Til þessa höfum við ekkert skref stígið í landhelgismálinu, án þess að undirbúa það áður rækilega á alþjóðavettvangi. Þróun í fiskveiði málum ræður miklu um, hvernig A Genfarráðstefnunni 1958 var samþykktur samningur með tilskyldum meirihluta atkvæða um yfirráðarétt strandríkis yfir landgrunnsbotninum Samkv. þessum samningi er strandríki heimilt, að helga sér hafsbotn- inn á landgrunninu og það, sem i honum er, án þess þar með að öðlast rétt yfir hafinu yfir land grunnsbotninum og því, sem í því er. Með landgrunninu í þess um samningi er miðað við 200 m. dýpi. Samningurinn öðlast gildi þegar 22 ríki hafa staðfest hann. Mjög fá ríki hafa staðfcst þennan samning, mér er aðeins kunnugt um 6. Engu að síður hefi ég ástæðu til að ætla, að ýmsir þjóðréttarfræðingar telji efni samningsins gildar þjóð- réttarreglur. Hygg ég, að þið fengi staðist af alþjóðarétti að íslendingar helguðu sér land- grunnsbotninn. Spurningin er, hvort það er okkur hagkvæmast að stíga slíkt spor eða ekki. Hér er um að ræða mál, sem íslendingar þurfa að athuga gaum- gæfilega. í dag þekkjum við engm þau verðmæti á eða undir hafsbom inum, sem við þurfum að helga okk ur. Hins vegar þurfum við að gera upp við okkur, hvort við færumst nær því marki, að allt landgrunn- ið komist undir íslenzka fiskveiði- lögsögu með því að helga okkur landgrunnsbotninn að 200 m., eða hvort við með slíku skrefi leggjum stein í götu þessa máis. Þetta er Verkstjórasambandið 25 ára framhald landhejgismálsins verður vandamál, sem ekki verður ráðið Okkar er að vera á verði og hyggjafram úr, án nákvæmari athugunar. Verkstjórasamband fslands á um þessar mundir 25 ára afmæli. Það var stofnað 10. apríl 1938. Stofnendur voru 36 verkstjórar úr Reykjavík og utan af landi, sem þá sáu brýna þörf þess að sam- eina verkstjóra í allsherjar sam- tök. Beittu þessir menn sér fyrir að stofnaðar voru félagsdeildir víðs vegar um landið, sem gengu í sambandið. Verkstjórafélag Reykjavíkur, sem þá hafði starfað í 19 ár, gerðist þá einnig aðili að sambandinu og hefur það verið forystufélag í samtökunum síðan. Verkstjórasambandið telur nú 14 félagsdeildir með um 600 fé- lagsmönnum. Margir mætir menn hafa komið við sögu sambandsins á þessum árum óg má þar helzt til nefna forseta þess, sem hafa verið þeir: Jóhann Hjörleifsson, yfirverkstj. hjá Vegagerð ríkisins árin 1938 til 1945 og 1947 til 1948. Karl Friðriksson, yfirverkstj. hjá Vegagerð ríkisins á Akureyri árin 1945-’47. Jón G. Jónsson, nú gjaldk. hjá Happdrætti Háskólans árin 1946-’47 og 1951-’59. Þorlákur Ottesen, yfirverkstj. hjá Reykjavíkurhöfn árin 1949-’51. Guðlaugur Stefánsson yfirverk- stj. hjá Reykjavíkurbæ, síðan 1959. Tvo heiðursfélaga hefur sam- bandið heiðrað fyrir dygga þjón- ustu í þágu samtakanna, þá Guð- jón Bachmann vegaverkstj. í Borgarnesi, sem er nú elztur verk stjóra á landinu, nálega 95 ára gamall — og símaverkstj. Jónas Eyvindsson, sem gegndi gjald- kerastörfum fyrir sambandið frá stofnun þess til 1959. Báðir þessir menn liafa látið af störfum fyrir aldurs sakir. Eitt af höfuðverkefnum sam- bandsins og sem ætíð hefur setið í fyrirrúmi fyrir öðrum málum hefur verið barátta fyrir aukinni fræ'ðslu og menntun verkstjóra til starfa sinna. í því skyni beitti það sér og stóð fyrir nám- skeiðum fyrir verkstjóra og verk- stjóraefni um árabil. Þáverandi vegamálastjóri Geir Zoega veitti þessum málum mikið lið og þau nutu góðs skilnings Vinnuveitendasambands íslands, forráðamanna bæjarins og ríkis- ins sem veittu fjárstyrk til nám- skeiðanna. Námskeið þessi komu að góðum notum, svo langt sem þau náðu og munu um 180-200 manns hafa notið fræðslu þeirra. Öll þessi ár hafa verkstjórar haft fyrir augum og unnið að, að ! stofnaður yrði fullkominn skóli, ! þar sem verkstjóraefni gætu feng- ! ið fræðslu um hin almennu og ' sameiginlegu fræði verkstjórnar, þar sem einnig yrðu haldin sér- I námskeið fyrir verkstjóra úr hin- um ýmsu starfsgreinum atvinnu- lífsins. Skóli þessi hefur nú haf- ið göngu sína. Var hann stofnað- ur með lögum árið 1961 og tók til starfa sl. haust. Mikil aðsókn að námskeiðum skólans sýnir glöggt brýna nauðsyn á þannig skipulagðri fræðslu, enda láta þátt takendur í ljós einróma álit sitt um ágæti hans. Xðnaðarmálastofn- un íslands sér um stjórn og rekst- ur skólans, en honum veitir for- stöðu Sigurður Ingimundarson verkfræðingur. Verkstjórasam- bandið á sæti í skólanefndinni.-.. Sem tengilið við verkstjóra hef ur sambandið gefið út blaðið Verkstjórinn síðan 1943. Kemur það út tvisvar á ári og flytur marg víslegt efni um málefni verkstjóra og annað er þá varðar. Það hefur ætíð fengið orð fyrir vandaðan frágang og efni. Snar þáttur í starfsemi Verk- ' stjórasambandsins er launa og kjaramál verkstjóra. Fjrrsti samn- i ingur er það gerði, var við Vinnu- j veitendasamband íslands árið 1944. Samningur sá var í upphafi |vel gerður miðað við þær aðstæð- ur er þá ríktu. En þjóðfélagslegar breytingar og hækkandi kaup verkafólks með æ fleiri sértöxtum, meira og minna vegna tæknibreyt- inga, hefur valdið því, að verk- stjórar hafa ekki haldið í horfinu hvað launamismun snertir. Þó hafa orðið nokkrar breytingar á, nú í seinni tíð, til hins betra og er þá helzt að geta þess, að í undirbúningi er stofnun lífeyris- sjóðs verkstjóra, sem mun taka Framh. á 14. síðu STJÓRN Verkstjórasambands ís iands. Myndin tekin á stjórnar af 25 ára afmæli sambandsins fundi, er haldinn var í ti'efni 10. apríl 1983. Frá vinstri: Guffni Bjarnason Guðjón V. Þorsteins- son, GuSlaugur Stefánsson, Þórður Þórffarson, Þórarinn G. Sigurjónsson, Jón G. Jónsson. Á myndina vantar Adolf J. G. Petersen. SIGGA VIGGA GG TILVERAN ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 21. apríl 1,963 &

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.