Breiðablik - 01.10.1907, Blaðsíða 9

B R E I Ð A B L 1 K
73
ólíkt, þröngsýni í almennum málum ogf
ógnunarblær á boðskap kristindómsins.
Alt þetta befir heimatráboðinu danska
verið fundið til foráttu. Og að útibú
þess á íslandi á svo bágft með að láta
völl sinn grænka, virðist standa í ein-
hverju sambandi við, að þessi ræktunar-
áhöld hafi verið lánuð frá Danmörku.
Svo óheppileg virðast þau til að róta við
íslenzkum jarðvegi og auka gróðrarmagn
hans.
Sá, sem þetta ritar, þykist þvíallsekki
vera í nokkurri mótsögn við sjálfan sig,
eins og miður góðgjarnlega hefir verið
gefið í skyn, þó hann eitt sinn bæri blak
af trúboðinu danska, er það var ekki látið
njóta sannmælis, og þó hann hafi leitt
hjá sér, að safna steinum í vegg heima-
trúboðsins í Reykjavík. Tún dómgirn-
innar og þröngsýnisins langar harin ekki
að hjálpa til að rækta, né heldur til að
styðja ógnandi og ófrjálslyndan kristin-
dóm.
RUDYARD KIPLING.
NGINN frægur maður, sem til
Wlnnipeg hefir komið, hefir verið
borgarbúum annar eins aufusngestur og
Rudyard Kipling. Hann kom hingað 2.
okt. og varhaldið fagnaðar og heiðurssam-
sæti mikið af kanadiska klúbbnum. Enda
er hann nú frægastur maður allra þeirra,
er á enska tungu rita, og helztur rithöf-
undur, sem fram hefir komið í enskum
bókmentum eftir Carlyle. Hann er einn
af þremur höfundum, sem mest eru lesnir
í heimi, og eru hinir tveir Leo Tolstoy og
Henrj'k Sienkievicz. Hann flutti ágæta
ræðu í samsæti þessu og er því þó svo
óvanur, að konan hans, sem með honum
var, kvaðst ekki muna, að hann hefði gjört
það fyrr. Með ritstörfum sínum sagðist
hann hafa verið að leitast við að kenna
ungum mönnum með systurþjóðunum
brezku að skilja hver annan og verða
hugfangnir í störfum hvers annars. Því
allir væri þeir að seilast eftir sameigin-
legri velferð, og svo hefði þeir að eins
hver annan“. Um þjóðernistiifinninguna
sagði hann,að þar sem hún væri inni fyr-
ir, yrði lé egasti kofi, sem hrófað væri
upp úr varningskössum úti á sléttum,
regluleg’ höll. Báðar eru þessar setning-
ar gulh ægar og enginn varpar þeitn fram
í lítt hugsaðri samkvæmisræðu, nema
snillingur, sem finutr er orðinn í að fittna
fögrum hugsunum einkennilegan búning.
Enginn höfundur getur haft göfugra
markmið en þttð, að auka samúðarþelið
með mönnunum og kenna þeim að skilja
hver annan. Enda er það ávalt einkenni
þeirra ntanna, sem heimurinn tekur ást-
fóstri, og frægir verða. Og ekki eru
ádeilur neinna tnanna eins teknar til
greina og þeirra. Kipling er Jíka sannur
ástmögur þeirra, sem af ensku bergi eru
brotnir. Hann er ljóðskáld ekki síður en