Breiðablik - 01.08.1908, Síða 4
36
BREIÐABLIK
kjarna trúarinnar ogf umbúðanna,
sem bundnar eru við tíma og til-
viljan; umbúðirnar skoðar hún í
ljósi vísindanna, mannkynssög-
unnar, heimspekinnar og fer með
þær eftir meginreglum, sem al-
ment eru viðurkendar í rannsókn-
um veraldlegra vísinda.
,,Nýja guðfræðin hefir skipað
hlutunum aftur á réttan stað;
trúnni hefir hún skipað á svæði
samvizkunnar, veraldlegri þekk-
ingu á svæði skynseminnar. Með
þessu móti hefir hún unnið mál-
efni fagnaðarerindis Jesú Kristis
hið þarfasta verk og létt af því
dauðri byrði liðinna alda, sem að
meira og minna leyti kom í veg
fyrir alla framþróan. Annars veg-
ar hefir hún fært burtu þröskuld á
leiðinni til guðs og hins vegar
hefir hún frelsað mannssálir, sem
voru að missa andann í köfnunar-
lofti gamla rétt-trúnaðarins. Á-
vinningurinn í siðferðislegri ein-
lægni er tjarska mikill og frásjón-
armiði trúarinnar er mest um það
vert. “
Það er því misskilningur meir
en lítill, að ímynda sér,að hin nyja
hugsanahreyfing í guðfræðinni sé
í áttina frá Kristi. Hún er ein-
mitt öll í áttina til Krists, fram
hjá öllu hrófatildri mannanna.
Af því hún leitast við að nálgast
Krist betur en mönnunum hefir
áður tekist og láta hann segja sér,
hvað sé guðs orð og hvað ekki,
hvað ómengað gull sáluhjálplegra
sanninda og hvað mannlegur sori,
sem lent hefir þar saman við, hlýt-
ur hún að verða endurfæðingar-
laug trúarinnar, — flóðalda nýs
trúarlífs,—hægfara siðbótarhreyf-
ing, — bylting í andlegum efnum,
sem engu er minna um vert en þá
bylting í hugsunarhætti og trúar-
skoðunum, er s iðbótarhreyfing
sextándu aldar hratt af stað.
SYNDAFALLIÐ.
Sögunni kveikti ást hans á
Ut’ í nátt-myrkrinu,
Svo af heitri þjóðar-þrá
Þögul orðin skinu.
Nú á von og löngun lands
Leg'g'ur hann annan dóminn —
Því er á seinni sögum hans
Sortnaður allur Ijóminn. ■
Stephan G. Stephansson
YNDISLEG TRÚVÖRN.
AMEININGIN flytur langan
lestur á sex blaðsíðum um
afturgföngur ogf drauga út af
ritgjörS minni um kenningar-
frelsi, sem höfundurinn kallar
,,reiðilestur“. Eg ætla aö biðja menn að
lesa þann greinarstúf jafnframt þessum
afturgöngu-samsetningi og gætaað, hvor
lesturinn muni vera meiri reiðilestur.
Eins langt og eg man,hefir það verið
svo, þegar síra Jóni hefir runnið í skap,
að alt hefir breyzt fyrir augum hans í
drauga og afturgöngur. ,,Má eg detta?“
loflegrar minningar, stóð líka að lesainn-
an um annað guðs orð í Sam. Þórólfur
bægifótur og Glámur eru hér ekki nefndir
fyrsta sinni. Það eru gamlir förunautar
s