Frækorn - 30.06.1903, Side 2

82
FRÆKO RN.
þess. Það sumar ritaði hann í »Skuld«,
blað Jóns Olafssonar, þá á Eskifirði, á-
gæta bindindisritgjörð, er hann nefndi :
»Herhvöt gegn þjóðfjanda, óviniguðs og
mannac. Síðan ritaði hann árlega bind-
indisritgjörðir, sem »Skuld« flutti. Það
er enginn vafi á þvi, að bindindisritgjörðir
þessar hafa valdið því, að bindindisfélög
voru þá stofnuð víða um land. Bindind-
isfélagið á Norðfirði óx og dafnaði, fyrir
dugnað hans og áhuga, og fékk hann í
það marga góða drengi, einnig margar
konur. Síðan komu upp bindindisfélög
í nærsveitunum, og kom hann á innbyrð-
is félagsskap millum þeirra þannig, að
haldnir voru, stundum á ári hverju, að-
albindindisfundir fyrir öll félögin,og mættu
þar fulltrúar allra félaganna og fleiri
bindindismenn. Var þar rætt bindindis-
málið frá ýmsum hliðum, borin saman
lög félaganna o. fl. Hann skrifaðist á
við mörg bindindisfélög hér á landi og
jafnvel einnig erlendis, t. d. »Det norske
totalafholdsselskab« og útvegaði hann
nokkur eintök af blaði þess. »Menneske-
vennen« (er út kemur í Kristjaníu) og
studdi að útbreiðslu þessa blaðs í kring
um sig. Einnig skrifaðist hann á við
bindindisfélag í Færeyjum.
Það liggur í augum uppi, að hann
hlaut að verja allmiklum tíma og fé til
allrar þessarar bindindisstarfsemi sinnar,
og var hann þó fátækur maður.
Seinustu árin reit hann hina ágætu
bók sína: »Bindindisfræði«. Sýnir bók
sú ljóslega, bæði hve mikinn áhuga hann
hafði á málefni þessu, og líka fróðleik
hans um bindindi, bæði hér á landi og
úti um heiminn á öllum öldum. Þá er
bók þessi var fullritin, sendi hann hana
til yfirlesturs séra Daníeli Halldórssyni,
þrófasti á Hólmum í Reyðarfirði, merk-
um manni og lærðum vel, og lauk hann
lofsorði á hana.
A Laufási hélt séra Magnús bindind-
isstarfsemi sinni áfram með engu minni
ábuga né fylgi en áður. Þannig veitti
hann bindindisféJagi ( sveit sinni forstöðu,
og um tíma var hann sjálfur meðlimur
einnar goodtemplarastúku á Akureyri. í
Laúfási skrifaði hann einnig bindindis-
ritgjörðir eins og áður. Sumar þeirra
komu í blöðin, en sumar gaf hann út
sérstakar.
Mjög lét hann sér umhugað um bind-
indisfélagið í Norðfirði, þótt hann væri
farinn þaðan, og tók sér mjög nærri, ef
hann hafði grun um, að því hnignaði.
Því mun seint verða með orðum lýst,
hve mikið Island á þessum dygga syni
sínum að þakka fyrir bindindisstarfsemi
hans. Og með réttu munu íslenzkir
bindindismenn halda minning hans í heiðri.
Séra Magnús var sannur trúmaður og
guðhræddur af hjarta, enginn fordildar-
maður né hræsnari, einarður og blátt
áfram, siðavandur mjög, bæði við sjálfan
sig og aðra.
/• D.
"<j)
Það er ómögulegt.
Pað er ómögulegt að guð geti logið.
Heb. 6, 18. Opinb. 19, 9.
Pað er ómögulegt að nokkur maður
geti inn gengið í guðs ríki án endur-
fæðingar. Jóh. 3, 5-7. Matt. 18, 3.
Pað er ómögu/egt, að nokkur maður
geti trúað á drottinn Jesúm og orðið
glataður. Mark. 16, 16. Jóh. 3, 16. Ef.
2, 8.

Hver er mesta konan í heimi ?
200 skólakennarakonur héldu nýlega
fund í Atlanta Mo., Norðurameríku. Skóla-
umsjónarmaðurinn setti fram ofangreinda
spurningu, og mörg svör komu; þetta var
verðlaunað:
»Eginkona sú, sem sjálf tilreiðir mat-
inn á heimili sínu, þvær fötin og strau-
ar, og auk þess elur upp stóran hóp af
drengjum og stúlkum til nýtra meðlima
mannfélagsins — og samt fær tíma til að
efla sálargáfur sínar, — hún er mesta
konan í heimi.«