Alþýðublaðið - 24.08.1963, Blaðsíða 13

L'ITT HRIFNIR AF
KOMUBÁTUM
wfssa
ÞAÐ KEFUR gert vart við
sig undanfarið, að síldarsjó-
menn hafa látið í Ijós óánægju
með, að landað væri úr öðrum
bátum en heimabátum á hverj
um stað.
Þannig fengum við þær upp
lýsingar í Hafnarfirði í gær,
að mönnum þar væri meinilla
við, að síldarbátar frá Vest-
mannaeyjum væru afgreiddir
þar, og sömuleiðis, að þegar
spurzt hafi verið fjrir um það
í Vestmannae'yjum, hvort ekki
yrðu teknir slattar af Hafnar-
fjarðarbátum, ef með þyrfti,
kom það svar til baka, að svo
mikil andúð væri á því að taka
síld úr öðrum en heimabátum
þar, að þeir þyrðu ekki að
standa í því.
Þetta viðhorf er að sjálf
sögðu gamaldags og blátt áfram
hættulegt og minnir óneitan-
lega á þá tíð, er síldarbátár
„keyrðu niður“ torfur hver fyr
ir öðrum, ef hinn varð á undán
að torfunni. Aðalatriðið hlýtur
að vera að koma verðmætunuífi
á land.
Ef þetta viðhorf verður út-
fært til hins ýtrasta, getur það
ekki endað með öðru en því
að bátur úr Garðahreppi, þár
sem engin höfn er, fái yfirleitt
ekki að landa, og Sandgerðis-
bátur, sem er of stór fyrir höfn
ina í Sandgerði, kemst hvergi
að.
Heimildarmaður blaðsins í
Hafnarfirði kom fram með at-
hyglisverða uppástungu, sem
hér skal komið á framfæri, en
hún er sú, að komið verði á
miðstöð fyrir allan bátaflotann
á einhverjum þægilegum stað,
er hafi fullkomið yfirlit um,
hvernig ástatt er um löndun
á hinum einstöku stöðum og út
hluti síðan bátunum löndunar
stað hverju sinni.
VÍRAVIRKIÐ...
Framh. úr opnu | á Norðurlöndum. Ég held, að við j — Starfið er afskaplega skemmti
arnir eru flest allir gervisteinar megum vel við una. Hér eru marg legt og fjölbreytt. Það er mjög
Fólk áttar sig ekki alltaf á þessu. ir ungir strákar, sem eru raun-
Margir hverjir farr, inn í búð og verulegir snillingar.
kaupa ef til vill hring með rúbín
steini. Þeir halda, að þeir hafi
keypt ósvikna vöru. Það, sem hér
er á boðstólum eru syntetiskir
steinar, sem raunverulega eru lít-
ils virði. Tilbúinn rúbín hefur
alla sömu eiginleika og ekta.
Hann þekkist á því, að hann er
feirulaus. Vonlaust væri að selja
ekta rúbína hér. Annars eru dem-
antarnir í búðunum hér náttúru-
lega ekta.
— Hvenær var byrjað að slípa
íslenzka steina?
— Um 1945 hvatti Steinþór
Sæmundsson kunnmgja sinn, Egil
Jónsson glerslípara, að reyna að
slípa íslenzka steina. Byrjað var
á hrafntinnunni. Þetta sló alveg
í gegn og mátti sjá aðra hverja
manneskju í bænum með men úr
hrafntinnu. Upp úr því var farið
meira út í að slípa íslenzkt grjót.
— Hvaða steinar eru nú vin-
sælastir?
— Nú vilja allir hvíta ópalinn.
Segja má, að hvítu og lituðu
steinarnir, svo sem jaspis, séu vin-
sælastir. í ópalnum má stundum j
sjá sérstaklega skæran grænari lit.
Sérfróðir segja, r/ betta sé stein-
gert gras. íslenzku steinarnir hafa
mikla hörku. Mikill kostur við þá
er, að lítil hætta er á að fá ná-
kvæmlega eins steina.
— Er mikil steinvinnsla á ís-
landi?
— Nei. Ársæll Magnússon er
eini maðurinn, sem eiHhvað vinn
ur grjótið hér heima. Frá Ársæli
má til dæmis fá fallegar glugga-
kistur og sólbekki. Annars er mik
jð farið að nota smásteina og grjót
Ég hef meðal anna^s notað grá-
stein, grófpússa^an og olíuborinn
í litlar flaggstengur.
— Hvaðan fá íslenzkir gull-
smiðir hugmyndir sfnar?
— Að mestu levti eru þær frá
þeim sjálfum ruunar. Þeir fá
stundum hugmvnd r erlendis frá,
en fara svo sínar eisín leiðir. Þeir
eru sízt eftirbátar kollega sinna
skapandi. Eg get setzt niður í dag
og smíðað í hundrað ár og aldrei
Hvað vilt þú segja mér um sama hlutinn. Til að vera góður
gullsmiður þarf að vera góður
teiknari, handlaginn og hugmynda
ríkur. Meginhluti starfsins er
íslenzka borðbúnaðinn?
— Fyrirtæki Guðlaugs Magnús-
sonar er algjör leiðandi í borðbún
aðarlist. Hann er miklu ódýrari
en erlendur borðbúnaður inn-
fluttur og með sín eigin mynztur.
Það síðasta var teiknað af Jens
Guðjónssyni, einum lærðasta gull
smið okkar og er reglulega fall-
egt.
—- Hvernig eru samtök gull;
smiða?
— Þau eru léleg þessa mund-
ir,a. Ráðlegt etri, að gulkkniðir
tækju sig meira saman við að
kynna sína vöru. Þeir ættu jafn
vel að auglvsa sameiginlega til
hvatningar iðnaðinum almennt og
koma sér uno sýninearskánum.
Mér fyndist hárrétt að fá tízku-
skólana til að sýna, að íslenzkir
skrautgripir, þar á meðal víra-
virkið sómdi sér á hvaða klæðn-
aði sem vera skal.
Nú eru „simplu-“nælurnar
seldar á miklu meira verði til
dæm:s en ví-avirkisnælur. Hin
siðarnefnda endist alla ævi en
húðunin er farin af hinni eftir ör-
skamman tíma. Ekki veitir af, að
koma fólki í skilning um, fegurð-
argildi.
— Er margt kvenfólk gulismið-
ir?
— Nei, allt of fátt. Víravirki er
raunverulega vinna fyrir kven-
menn. Ragna Pétursdóttir er með-
al okkar beztu víravirkissmiða.
Valur vinnur við starf sitt
heima hjá sér. Hann býr í rúm-
góðu húsi í Kópavoginum. Á ann-
arri hæð hefur hann vinnustof-
— Hvernig líkar þér að hafa
vinnustofuna heima hjá þér?
— Það er mjög gott að geta
starfað heima, ef frúin og heim-
ilishald:ð truflar mann ekki ali
of mikið.
— Hvað vilt þú helzt fræða okl
ur um i sambandi við starfið?
hreinlegt en síðasta handbragðið
er mjög óþrifalegt. Sem sagt, það
sem gerir silfrið fallegast er slíp-
ingin og póleringin, gerir mann
kolsvartan yfir haus.
— Allt silfrið kemur í mismun-
andi þykkum plötum og vírum.
Sömuleið^s gullið. Við smíðum
beint úr silfrinu en gullið þurf-
um við að blanda sjálfir. Það er
blandað niður í fjórtán karata
með silfri og kopar. Fallegasta
blandan finnst mér vera helming
ur af hvoru.
Valur er nú að ljúka við stóra
pöntun vestur. Sú pöntun saman-
stendur einnig af viravirkismun-
um. Þeir eru mjög vinsælir og
auka má útflutning þeirra stórum.
Veiðitímabili í mörgum
Iðxám lýkur um mánaðamót
NU ER ALLMJÖG tekið að Hða
á laxveiðitímann í ár, en eins og
kunnugt er stendur hann í þrjá
mánuði einhvern tíma á tímabilinu
milli 20. maí og 20. september.
Veiði mun ljúka um mánaðmót í
nokkrum kunnum ám, eins og t.
d. Norðurá í Borgarfirði, Laxá í
Kjós og Miðfjarðará. Þá lýkur
tímabilinu í Elliðaánum 4. sept-
ember n.k., í Þverá í Borgarfirði
hinn 10. september og í Laxá í
Leirársveit líka 10. septcmber.
Ekki liggja fyrir neinar endan
legar tölur um laxveiðina í hinum
ýmsu ám í sumar. Fákk blaðið
þær upplýsingar hjá skrifstofu
Veiðimálastjóra í gær, að reynt
hefði verið að fá inn vikulegar
skýrslur um veiðina í sumar, en
misjafnlega hefði gengið að fá
slíkar skýrslur inn aftur.
Veiðin hefur, a.m.k. sums stað
ar verið góð, t. d. voru í gær ný-
komnar tölur frá Laxá í Þingeyj-
arsýslu um veiðina til 18. ágúst.
Fram að þeim tíma höfðu veizt
þar 959 laxar, en á sama tíma í
fyrra 827. Þess má geta til sam-
anburðar, að á öllu veiðitímabil-
inu í fyrra veiddust 958 laxar,
svo að veiðin er nú þegar orðin
meiri en allt tímabilið í fyrra.
Veiðimálastjórnin hefur eftirlits
menn starfandi með veiðum, bæði
netaveiði og stangaveiði, á tveim
vatnasvæðum, þ. e. í Borgarfirði
og á vatnasvæði Ölfusár og Hvítár,
en auk þess hefur sá maður einn-
ig eftirlit með Þjórsá og vötn-
irlitsstarf verið unnið í hjáverk-
um síðan 1932, en það var gert
Framhald á 5. síðu.
LAVARÐURiNN
SIGRAÐI
FVRSTI brezki lávarffur-
inn, sem hefur Iagt niffnr
titil sinn, hefur verið kosinn
á þing meff miklum meiri-
hluta atkvæffa í Bristol Saut
heast.
Lávarffurinn fyrrverandi,
Anthony Wedgewood Benn
úr Verkamannaflokknum,
jók fylgi sitt um nær 2.500
atkvæffi miðiað viff fylgiff,
sem hann hlaut slffast þeg-
ar hann var kjörinn á þing
1961. Það var áður en hann
varff aff láta af þingmennsku
og taka sæti í lávarðadeild-
inni þegar hann erfffi Jávarffs
stign föffur síns.
Kosningasigur Benns er
talinn lokakafli og endanleg
ur sigur í haráttu, sem hef-
ur veriff háð í þrettán ár, fyr
ir breytingu á þeim hefff-
bundnu ákvæffum, sem ein-
uffu erfingja aff leggja niffur
affalstign sína.
Afgreiðslusalur
F.l. stækkaður
ÞRENGSLI hafa
veriff mikil í afgreiffslusal Flug-
félags íslands á Reykjavíkurflug
velli og hefur félagið því horfiff
að því ráffi aff stækka salinn. Viff
þaff aff félagiff fékk hinar ágætu
skrifstofur í Bændahöllinni, losn
affi nokkurt húsrými í vesturálmu
byggingarinnar á flugvellinum.
undanfarið [ undir viðbót við afgreiðslu- og bið
sal, en þar að auki hefur verið
byggt framan við húsið, jafnlangt
tollafgreiðslunni, svo að salurinn
stækkar um helming, en auk þess
fæst þar gott útsýni út á völlinn,
sem ekki var áður (samanber
mynd). Þá mun vera ákveðið, að
stækka kaffibarinn í salnum,
þannig að nái líka inn í nýja sal-
Þetta húsrými verður nú tekið
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 24. ágúst 1963 |,3