Óðinn - 01.03.1907, Blaðsíða 8

9(3
ÓÐINN
kringum það niörg hundruð faðma langa, og er
það nú alt vel girt með þeim og gaddavír, einnig
hefur hann bygt nátthaga og jarðeplagirðingar í
stórum stíl, eftir því sem þar tíðkast um sveitir.
Alla sína búskapartíð hefur Finnur átt við
mikið heilsuleysi að stríða, bæði á sjálfum sjer og þó
sérstaklega á konu sinni, er misti sjónina um þrítugs-
aldur. Reyndi hann þá að láta hana ferðast til
Kaupmannahafnar til lækninga, en sú ferð varð
árangurslaus, en kostaði mikið fje. Mörgum árum
síðar læknaði Bjðrn Olafsson augnalæknir hana,
svo að síðan heflr hún haft nægilega sjón til þess
að standa fyrir búi sínu.
Heimili þeirra hjóna hefur alla tíð verið sann-
kallað íslenskt gestrisnis-
heimili. Pað er feikna fje er
þauhaía variðtil heinagesl-
um og gangandi, án nokk-
urscndurgjalds, sjerstaklcga
á fyrri árum, meóan efnin
voru meiri og vínnautnin
almenn þar um sveitir, því
í henni tók Finnur tals-
verðan þátt. Fn »þá skortir
síst vini er ölið er á könn-
unni«. Það meðal annais
lýsir velhyggindum og stað-
fastri lund Finns, að hann
nú fyrir nær.'JO árum fjekk
nokkra menn með sjcr, til
þcss að hætta algerlcga allri
vínnautn,og hefirhann hald
iðþað heit ágætlega síðan.
Finnur bóndi hcl'ur
miklar og liprar gáfur, hefði Fínnue
efiaust getað orðið gott skáld, cf hann hcfði iðkað
þá list, en hann helir jafhan verið óframgjarn og
látið lítið á sjer bera, er að líkindum stafar af því,
að hann hefur i'undið til þess meins, eins og svo
margir alþýðuinenn, að hann fór á mis við upp-
fræðslu á æskuárunum. Hann hcfur á cigin spýlur,
aflað sjer töluverðrar þckkingar í ínörgum fræði-
greinum, svo að óhætt mun vera, að telja hann
með fróðari og áhugasamari mönnum í bænda-
stjettinni á hans aldri. Hann hefur cptir megni
reynt að eignasl allar þær fræðibækur og rit á
íslenskri tungu, scin hann hcí'ur getað náð í, svo
fágætt mun vera, að bændur cigi fjölskrúðugra bóka-
safn en hann á nú.
Hann hefur ritað margar greinar og rilgerðir í
blöð og tímarit um ýms málefni, og má nefna
meðal annars um tamningu hesta, því hann er
mikill hestavinur, og tamningamaður talinn ágæt-
ur.
A yngri árum lagði Finnur mikið kapp á, að
komast niður í sönglistinni, því hann var sönginað-
ur góður; hafði hann þá ekki annað en Leiðar-
vísir Ara Sænnmdsens og svo langspilið sjer til
leiðbeiningar. Á efri árum eignaðist hann liar-
móníum, og hafa flest börn hans lært að spila á
það meira eða minna. Finnur er að náttúru-
fari mjög hneigður fyrir lækningar og hefur
reynslan og áhuginn aílað honum mikillar
þekkingar í þeirri grein, enda hefur hann í mörg-
um tilfellum hjálpað bæði
mönnum og skepnum
með handlægni sinni og
ráðleggingum.
Meðal annars, er ein-
kennir Finn frá mörgum
mönnum, cr það, hvað hann
er glöggskygn og minnugur;
hann hefur t. d. oft tciknað
myndir eftir minni, aí mönn-
um sem dánir hafa verið
fyrir fjölda mörgum árum,
svo líkar, að þeim er til
þeklu hefur þóll ótrúlegt.
Eins er hann minnugur á
alla viðburði fyr og siðar,
og hcfur hann nú skrifað
upp bv'sna stórl safn af
sögum og viðburðum, sjer-
slaklega frá fyrii hlula æli
Jónsson. sinnar,ermungcymamikinn
sögulegan fróðleik fyrir eflirkoinandi kynslóð.
Finnur er glcðimaður mikill og Ijettur í lund,
en þó þjettur fyrir og gætinn, ef á hlula hans hel'-
ur áll að gcra, svo að ójafnaðarlilraunir í hans
garð hafa jafnan að cngu orðið. Það er óhætt að
segja, að hann hefur verið um of óeigingjarn, hans
örláta höfðingslund hefur ætíð verið svo iðin að
starfa öðrum til greiða, ekki sist fátækum, að efni
hans liafa ekki getað rönd við rcist.
Flestum störíum, sem hreppsfjelög útheimla,
hefur Finnur gengt að meira cða minna leyti.
Hann hefur verið hreppstjóri í 20 ár, frá 187Í5—
1899. Sáltamaður frá 1889. í sýslunefnd og
liicppsncl'nd hcl'ur hann verið mörg ár o. s. frv.
f ölluin framfarafyrirlækjum í sínu hrcppsfjelagi