Óðinn - 01.10.1928, Blaðsíða 11

ó Ð I N N
83
legar nýjungar og fljótari en allur þorri manna.
Hefur eigi komið til greina nýjungagirni, heldur
glöggur skilnintiur á því, hvers virði þær væru, er
um var að ræða hreyttar og bættar búnaðarað-
ferðir. Til þeirra nýjunga má telja fyrst og fremst
notkun hestsaflsins til þess að spara mannsnflið.
Þar hefur hann sjeð lengra fram en allur þorri
manna, og hann hefur reynt að hvetja fólk til
að færa sjer þess háttar í nyt. En honum hefur
einatt fundist fólkið vera helst til tregt i taumi,
of seinlátt til þess að færa sjer þær nýjungar i
nyt, sem hann laldi nauðsynlegastar. Eru að
vísu margar og afsakanlegar ástæður til þess,
sem of langt yrði upp að telja. — Jeg h el marg-
oft sagt honum, að hann megi eftir atvikum vel
við una, þar sem hugsjónir hans sjeu óðum að
rætast a þá leið, að landslýðurinn er smámsam-
an og hröðum fetum að færa sjer einmitt þær
nýjungar í nyt, sem fyrir honum hafa jafnan
vakað Og mjer skilst, að það sje alveg sj^rstakt
lán að vita hugsjónir sínar rætast í lifanda lífi.
Margir, því miður, sem sjá lengra fram en al-
menningur, lifa það alls ekki sjálfir, að fólkið í
heild sinni taki það á arma sína, sem er þeim
heitast áhugamál.
Eggert hefur verið spámaður á sinu sviði. Hitt
er sjálfgefið, eins og reynslan hefur jafnan sýnt,
að röddu spámannsins er ekki til hlítar gaum-
ur gefinn fyr en síðar og mörgum sinnum eigi
fyr en eftir langan tima.
Eggert er f eðli sfnu geðríkur maður, þó hann
sje hversdagslega með atbrigðum stiltur. Von um
hann, að honum hafi einatt gramist, að sveit-
ungar hans hafi orðið seinni til en hann óskaði.
En hann má vel við una, að þeir eru að vakna
hröðum fetum og eru fyrir löngu vaknaðir í
ýmsum þeim efnum, sem honum eru kærust,
og hann lifir það að sjá fleiri og fleiri fagra
ávexti þess meðal annara, sem hann hefur reynt
að sá. Sæðið þarf tímann fyrir sjer, það vita allir.
Eggert hefur orðið að lúta því lögmáli lífsins
eins og aðrir.
Þó nefndar hafi verið ýmsar framkvæmdir
Eggerts á Meðalfelli, þá eru það fyrst og fremst
hugsjónir hans, sem gera hann að merkismanni
og það, að hann hefur alla tíð verið þeim trúr
og er það enn af heilum huga. Hann er enn
ungur í anda, þó elli færist yfir. Þess vegna er
honum af mörgum þakkað og verður enn meir
þakkað, er frá líður.
Að visu er Eggert hjer að eins einn af mörg-
um, sem eru vakningamenn. En hann er einn í
fríðri fylkingu og stendur þar áreiðanlega harla
framarlega.
Eggert byrjar að nota hest og plóg án nokk-
urra verklegra leiðbeininga. Hnfði hann hug á
að komast á búnaðarskólann í ólafsdal, en þar
var með öllu á skipað. Bergur heitinn Thorberg
rjeði honum þá til þess að fara til Noregs. Þar
var hann á búnaðarskóla í Stend um tveggja
ára tima. Þangað fór hann 1880. — Jeg hef
spurt hann, hvort þar hafi hann aðallega fengið
áhuga fyrir búnaðarframkvæmdum. Hefur hann
sagt mjer, að þann áhuga hafi hann átt áður,
og af þeim áhuga er að vísu för hans þangað
sprottin.
Eltir að Eggert kemur frá Noregi, fer hann
að fást við smáskamtalækningar. Hafa margir
leitað hans og orðið að trú sinni. Ivveðst hann
hafa lesið eitthvað af húslækningabókum og fer
hann nærri um ýmsa sjúkdóma. Löngun til þess
að verða læknir kveðst hann þó ekki hafa haft.
En annað átti hann: Ríka tilfinning og þrá til
þess að verða öðrum að liði. Því Eggert hefur
jafnan verið sjerstaklega hjálpsamur maður og
viðkvæmur fyrir þörfum annara.
Eitt hefur hann fengist mikið við bæði fyr og
síðar: Að hirða um sár og meiðsli, gera að bein-
brotum og öðru þess háttar. Þetta hefur farið
honum snildarvel úr hendi og hefur fjölmörgum
orðið að ágætu liði. Að öðru leyti er hann verk-
hagur maður og verksjeður.
Eggert er alvörumaður eins og margir þeir,
sem hafa sett sjer stöðugt mark og mið í lifinu.
Hann er fáskiftinn um annara hag, með afbrigð-
um ráðvandur í orðum og umtali, falslaus mað-
ur og undirhyggjnlaus og tryggur og góður vin-
um sínum og sveitungum. Híbýlaprúður er hann
og gestrisinn. Bindindismaður hefur hann verið
alla tíð og þar sem ella trúr sinni hugsjón. Að
almennum málum hefur hann lítt gefið sig, ekki
þó af því, að hann hafi eigi jafnan haft sínar
ákveðnu skoðanir, heldur af því, að hann hefur
haft nógu að sinna heima fyrir. En í hvert skifti
og hann lætur uppi skoðun sína, gerir hann það
með fáum orðum; hann er þar ákveðinn og
eigi myrkur í máli. Aðaláhugamál hans eru
breyttir og bættir búnaðarhættlr.
í hreppsnefnd var hann þó um eitt skeið, í sókn-
arnefnd lengi vel, í stjórn búnaðarfjelagsins o. fl