Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1897, Side 149

149
Klæði frá Verviers (werwest, tcernest) er nefnt
þrisvar sinnum.1
Hetta frá Bríi£;ge er nefnd einu sinni.2 3
C. Frakkneskur vefnaður og fatnaður.
Frakkneskt höfuðl/n (franzeisfaldr) er nefnt á
einum stað.8
Stigvjel frá Reims (rœimestowle) eru nefnd einu
sinni.4
Skýofinn (marmoreret) vefnaður (tism marbré)
er nefndur einu sinni.5 * *
D. Þýzkur vefnaður.
Þýzkir dúkar og borðþurkur eru nefndir einu
sinni.
Af öðrum þýzkum vefnaði er nefnt einskonar
ljerept, sem vafið var um klæðastrangana (slagdúkr
1) D. N. VI. no. 278, IX. no. 70. og 71. (1371 og 1384).
2) D. N. III. no. 202 (1381).
3) D. N. IV. no. 359 (1352).
4) D. N. III. no. 202 (1340, meðal lausafjár Magnúsar
Eiríkssonar.)
5) D. N. III. no. 160 í (Kapruni af) marbri hlytur að
vera hið frakkneska marbré, þráðurinn var öðruvísi litur en
fyrirvafið (Viollet- le- Duc »Dictionnaire du mobilier
frangais((, 3. bls. 372.
Vefnaður, sem opt er nefndur í Noregi er sœi (satin eða
sægin). Það er hið sama sem hið frakkneska saier, sem
kemur af latn. saga, (alm. sagum »hermannakápa úr ull«).
Orð þetta er einnig í þyzku Sei (smækkunar orð se t) og
táknar þar ullar vefnað, sem opt var litaður purpurarauður,
(sjá Schultz, — »Höfisches Leben« I. bls. 355). Ekki get
jeg sagt, hvort þessi vefnaður kom frá Þyzkalandi eða Frakk-
landi til Noregs.