Alþýðublaðið - 03.01.1964, Blaðsíða 4

MINNINGARORÐ:
Er brjóst okkar fyllist harmi
við andlát mikils manns, ber sá
.svip þess vctrar, er dýpst nistir.
Einn dag var mælt: ísak Jóns-
son ,er allur. Þögnin, sem fylgdi
var hávær og bitur.
Úr raddfióði ótal minninga og
margslunginna kennda, skar sig
<eitt hróp, nístandi og kalt: Þjóðin
.í kuldaði þessum manni. Nú verð
ur sú skuld aldrei greidd.
ísiendingar hafa ef til vill efni
á jólahaldi mangaraþjóðar enn um
-sinn, en þeir hafa elcki efni á því
að eiga brautryðjendur- Þeirra
vegna safnar þjóðin skuldabyrði.
Sál þjóðarinnar rýrnar í öfugu
Jilutfalli við líkamsþunga hennar.
ísak Jónsson er allur.
Hvers vegna koma mér þá í hug
-orð hins nýlátna mikilmennis
Jíehn F. Keíinedys: Spurðu ekki
hvað land þitt getur gert fyrir þig
— spurðu livað þú getur gert
fyrir land þitt?
Svárið er ekki slíkt, að það verði
allt skráð í einni setningu. Þó
veit ég eitt svar. Hann var hug-
sjónamaður og brautryðjandi. En
líka raunsæismaður-
Hann tók á sig þunga kvöð,
I:vöð þess, sem þorir að gnæfa
3r.fir fjöldann. Undan þeirri kvöð
vék hann aldrei til síðasta dags.
Að be.rjast gegn straumnum,
sigra hann, snúa honum til liðs
við sig, var dagskipun hans.
Það gefst fáum að lifa veru-
leikann að baki dagdraumum
■sínum.
Miklar hugsjónir verða sjaldan
að veruleika. Ekki vegna þess að
veruleikinn sé slitinn 'úr íengslum
ISAK JONSSON
ísak Jónsson. (Ein af síðustu mynd
um, sem tekin var af honum)-
við þær, heldur vegna hins að
i mikilmenni eru sjaldgæf.
Þeir menn, sem aldrei svikja,
verða ekki fjöldaframleiddir.
En slíkur maður var ísak Jóns-
son.
1 Og hann var meira .— hann var
tákn-
Hví skyldi það ekki sagt hér?
Hann var hataður, liann var elsk-
aður, misskilinn — metinn. Menn
gerðu sér myndir af honum —
líka án þess að þekkja manninn.
Nú er maðurinn horfinn en tákn-
ið varir.
Via, sem urðum þeirrar gæfu
aðnjótandi að kynnast manninum
bak við táknið, höfum hlotið í arf
dýrmæta leiðsögn.
Að vera maður or mikiifeng-
legt, að gera aðra að -mönnum
er grundvöllur æðra mannlífs.
Hann sagði: Virkja þarf til góðs
kjarnorku mannshugans.
Kjarnorka hans eigin huga var
ómótstæðileg, ómælanleg. Sú orka
var aflgjafi mikilla afreka hans
sjálfs, öðrum hvatning.
En einu er erfitt að gleyma-
Helft reynzlu hans ómetanlegrar
hvarf með honum, því að þjóðfé-
lagið hafði aldrei efni á því að
leyfa honum að skrá hana við
mannsæmandi skilyrði.
Hann er ekki sá fyrsti slíkra
manna íslenzkra — væntanlega
heldur ekki sá síðasti.
Það dregur ekki úr sviðanum.
Okkur fyrirgefst ekkert þess
vegna.
Kannski eru það þau eftirmælin
sem Lengst skyldi muna og mest
á byggja, að ísak Jónsson var
þjóðfélaginu of stór.
Hann taldi það skuld við þjóð-
félagið, sem honum bæri að
■ greiða, að skilja komandi kyn-
j slóðum eftir á skrifuðum blöðum
; uppgjör starfsævi sinnar. Hann
j þráði það heitara öðru hin síðustu
i ár. Hann ræddi oft þá skuld, og
i liann eyddi hverri frístund í að
I greiða afborganir af henni.
j Nú er því lokið- Uppgjörið er
; framlagt og endurskoðað. Þjóðin
stendur í skuld við, ísak Jónsson.
Nú verður sú skuld aldrei greidd?
Trú í aks Jónssonar var sú trú,
sem skapar kraftaverk. Það vit-
um við, sem unnum með honum,
nutum leiðsagnar hans. En eigum
j við þá trú?
Á þjóðin þá trú að dugi?
Högni Eg’lsson
Dregið í síma-
happdrætf
Reykjavík 27. des. — KG
Dregið var í símahappdrætti
Siyrktarfélags lamaðra og fatlaðra
á Þorláksmcssu- Tveir aðalvinn-
ingarnir voru að verðmæti 225
iþúsund krónur hvor. Komu þeir
upp á númer 17147 en eigandi
jþess símanúmers er Albert Þor-
geirsson vélstjóri hjá Eimskip.
Hafði hann keypt miðann, en er
nú í siglingu og' á því á góðu von,
þsgar hann kemur næst í land.
Hinn stóri viningurinn kom upp
á númer 23111, en eigandi þess
iiú.mers er Árni Jóhannsson, sem
einnig er starfsmaður hjá Eim-
skip. Hann vinnur í Skúlaskála.
Þegar við spjöiluðum stuttlega
við hann í dag, var hann þegar bú
inn að ná í vinninginn. Hann sagð-
ist ekki hafa verið heima þegar
hringt var og sonur lians tekið við
skiiaboðunum. Hann vissi ekki
hvort miðinn hafði verið keyptur
og mun því hafa verið nolckuð
óstyrkur á mcðan hann beið eftir
að pabbi hans kæmi heim. En það
fór allt vel því að Árni hafði
keypt miðann strax og hann átti
leið niður á símstöð-
Fyrir utan stóru vinningana
voru tiu vinningar að verðmæti
10 þús. kr. hver. Þeir komu upp á
þessi númer: 40426, 15860, 34406,
12283, 37789, 18352, 51500, 17175,
21437 og 37370
Vinningarnir eru allir skatt-
friálsir.
SKIPVERJAR Á HAMRA-
FELLISENDU 20 ÞÚS.
ARNI JOHANNESSON
fékk 225 þúsUnti í happdrætti
Við lokaafgreiðsiu fjárlaga fyrir
árið 1964, á síðasía starfsdegi Al-
þingis nú fyrir jólin, samþykktu
alþingismenn tillögu frá fjár-
veitmganefnd um 1 miil. kr. fram
lag til byggingar Hallgrímskirkju.
Skrið er uú komið á -byggingu
kirkjunnar og liafa framkvæmdir
á yfárstandandi ári verið meiri
en nokkru sinni frá því að fratn-
kvæmdir hófust'
Eins og áður liefur verið skýrt
frá í fréttum, hefir nú verið gerð
framkvæmda- og kostnaðaráætl-
un um byggingu Hallgrimskirkju
í áföngum, og er þar miðað við að
kirkjan vorði fúRgerð og vígð á
300. ártið sr. Hallgríms, áiið 1974
Béndir allt til þess, að þctta
takist. Auk hins myndarlcga fram
lags Alþingis má nefna, að á fjár-
hagsáætlun Reykjavíkurborgar
fyrir árið 1964 er framlag til
kirkjubygginga í Reykjavík hækk
að um tæp 35% frá því sem verið
hefur undangengin ár.
Þá hefur Lútherska heimssam-
bandið — sænska dei’din — sýnt
áhuga fyrir byggingu Hallgríms-
kirkju með því að senda hingað
fulltrúa sinn til að kynna sér ailt
er lýtur að byggingu kirkjunnar.
Er stuðnings að vænta frá sam-
bandinu' þegar á árinu 1964.
Hallgrímssöfnuður leggur ár-
lega fram álitlega upphæð til
bvggingprinnar, og stöðugt berast
síórar og smáar gjafir. Til dæmis
barst kirkjunni nu fyrir jólin gjöf
20 þús. kr- frá skipverjum á
Hamrafelii.
7 Beztu samningarnii
Atgreiðsla- GÖNHÚLL Ití.
'--: Vtri Njarðvík, sími 1950
■—- Flugvöiiur 6162
Eftir lokun 1284
FLUGVALLARLEIGAN s/t
SMURT BRAUÐ
Snittur.
Opið frá kl. 9—23.30.
Sími 16012
Brauðstofan
Vesturgötu 25.
Simi 24540.
Pússningarsandur
Heimkeyröur pússnlngar
sandur og vikursandur. sigtað
úr eða ósigtaður, við húsdym
ar eða kominn upp á hvaða hæf
sem er. eftir óskum kaupend*
Sími 41920.
SANDSALAN vi« Elliöavog s.i
Sigurgeir Sigurfónsson
hæstaréítarlögmaður
Málflutningsskrifstofa
Óðinsgötu 4. Sími 11943.
Sölumaímr MaUnías
Bílasalan BÍLLINN
Höfðatúni 2
hefur bílinn.

Fljót afgreiðsla
Sendum gegn póstkröfu.
Guðm. Þorsteinsson
gullsmiður
Bankastræti 12.
íekjur Styrktarfélagsins
námu 2.6 mitljónum
Aðalfundur Styrktarfélags lam-
aðra og fatlaðra var liaidinn sunnu
daginn 8. des. sl.
Formaður félagsins, Svavar Páls
son flutti skýrslu stjórnar fyrir
starfsárið 1. okt. 1962 - 30. sept.
1963.
Æfingastöðin á Sjafnargötu var
rekin með sama hætti og áður. —
353 sjúklingar koniu þangað á ár-
inu og fengu 9451 æfingameðferð.
Er þaö um 50% aukning á með-
ferðarfjölda frá fyrra ári.
Þá rak félagið sumardvalar-
heimili fyrir fötluð börn í Reykja
dai í Mosfellssveit. Dvöldust þar
40 börn um nokkurra vikna skeið
við leiki og æfingar.
Tekjur félagsins námu alls 2
millj. 660 þúsund krónum. Er
það fyrst og fremst ágóðahluti af
eldspýtnasölu — 1470 þúsund kr.
og síðan dánargjöf Ástríðar Jó-
liannesdóttur og Magnúsar Þor-
steinssonar húseignin Eiríksgötu
j 19 talin á brunabótamati rúmlega
1 milljón krónur.
Þcssum tekjum var varið til aS
greiða rekstrarhalla á æfingastöð
félagsins og á rekstri sumardval-
arheimila, sem samstaða nam rúm-
lega 1 milljón króna. Til eigna-
aukningar fóru 1577 þús. kr. —
Hrein eign félagsins nam skv. efna
liagsreikningi 5,3 milljónum króna
og eru þrjár fasteignir félagsins
taidar á brunabótamati.
1 stjórn féiagsins eru nú:
Svavar Pálsson, endursk.
Andrés G. Þormar, aðalgjk.
Baldur Sveinsson fulltrúi.
í framkvæmdaráði cru:
Haukur Kristjánsson yfirlæknir.
Hauksur Þorleifsson, bankafuUtr.
Sigríður Bachmann, yfirhj.k.
Guðjón Sigurjónsson, sjúkraþj.
Páll Sigurðsson læknir.
(Frá ajtyrktarfélagi lamaðra
og fatlaðra).
3. janúar 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ