Alþýðublaðið - 19.01.1964, Page 15

fyrsta október. Hann bað Jasper
að hringja strax til sín, svo að
þeir gætu rætt nánar ýmis smá-
atriði, og gert samning.
Beata kinkaði kolli. Hún lagði
höndina ástúðlega á sótUieitt
enni Kims.
Það liðu fáeinar mínútur, en
svo komst Kim smám saman til
meðvitundar aftur. Hann opnaði
augun, en bros hans varð að sár
sauka grettu. Hann tók enn þá
ekkert eftir Jasper, bara Be-
ötu.
— Ástin mín, hvíslaði hann___
Ég er svo hamingjusamur . . .
af því að þú ert hjá mér.
Hún þurrkaði tár úr augum
hans, og strauk varlega hið dökka
liár hans. — Bráðum verður allt
gott aftur, sagði hún.
— Heldurðu það, sagði hann'
með andköfum. — Heldurðu
það?
— Já, Kim, ég er viss um það.
— Beata. Hann greip um
hönd hennar, og tókst að reisa
höfuðið öfturlítið upp frá kodd
anum. Rödd hans var hás og á-
köf.
— Já, Kim?
— Elskar þú mig?
— Já, sagði hún hiklaust. —
Það geri ég, Kim.
— ... Viltu giftast mér, ef
ég næ mér aftur?
Spumingin kom henni algjör-
lega á óvart. Hún stirðnaði upp,
og andartak stóð hún og hugsaði
um það, sem doktor Möller hafði
sagt.
Gefið honum eitthvað til að
hlakka til. í guðs bænum segið
ekki neitt, sem gæti dregiS
kjark úr honum.
9. kafli.
— Ungfrú Sandby, sagði hjúkr
unarkonan í símann. — Getið
þér komið strax til sjúkrahúss-
ins? Herra Lund er kominn til
meðvitundar, og spyr eftir yð-
ur. ...
— Ég kem strax, svaraði Be-
ata. Hún flýtti sér að leggja á,
og liljóp út í anddyrið til að ná
í kápuna sína. — Mamma, liróp
aði liún. — Ég ætla að heim-
sækja Kim. Hann er nú kominn
til meðvitundar. Má ég taka bíl-
inn?
— Auðvitað, vina mín.
Beata ók í bíl móður sinnar
út úr bílskúrnum, og ók svo
skemmtu leið til sjúkrahússins.
Hjúkrunarkona stöðvaði hann fyr
ir framan dymai- að herbergi
Kims.
— Sjúklingurinn er nýsofnað
ur, sagði hún. — Ég átti að biðja
yður að fá yður sæti, og bíða
andartak.
Beata settist á einn af bekkj
unum í hinum langa ,hvlta
sj úkrahússgangi. Hálftími leið.
Doktor Möller kom ekki, en aft-
ur á móti birtist Jasper altt í
einu í gangdymnum.
— Jasper, hrópaði Beata. ____
Vissir þú, að ég væri hér?
Hann kinkaði kolli, og settist
við hlið hennar á bekkinn. _____
Ég hringdi til móður þinnar.
Hún sagði mér, að þú hefðir þot
ið a.f stað. Þegar ég frétti, að
Kim hefði fengið meðvitund, á-
kvað ég að aka strax hingað. Ef
til vill fæ ég líka að heilsa upp
á liann.
Doktor Möller kom skömmu
seinna.
— Þaklca yður fyrir, að þér
skylduð koma, sagði hann vin-
gjarnlega, og rétti Beötu hönd-
ina. — Eins og hjúkrunarkonan
hefur líklega sagt þér, hefur
sjúklingurinn spurt mikið eftir
yður. í þessum kringumstæðum
boðar það gott. það þýðir. að
þrátt fyrir allt er heimikið eftir
af lífsvilja hjá honum
— Þér skiljið, ungfrú, það er
afar mikilvægt, að þér farið
strax inn til hans, þegar liann
vakiiar. Reynið að styrkja mót-
stöðukraft hans. Reynið að gefa
honum eitthvað til að hlakka tii
í framtíðinni. Það er mjög mik-
ilvægt. Ég get næstum kveðið
svo fast að orði, að það sé eina
vonin til að hann lifi þetta af.
Hann er svo máttfarinn, að lík
ami hans sýnist helzt vilja gef
ast upp. Það er bara löngunin
til að lifa, sem getur bjargað
honum. Ef þér getið styrkt þann
vilja hans, ungfrú . . . viljan til
markcmuna, sagði Jasper og
gekk til dyra.
Beata hvíslaði lágt til hans:
— Það er ekki nauðsynlegt, Jasp
er, kastið er liðið hjá.
Kim hneig aðframkominn nið
ur í rúmið aftur, og lá nokkra
stund með lokuð augu.
— Líður þér betur núna, Kim?
spurði Beata. Hún þurrkað ienni
hans varlega með vasaklútnum
sínum.
—. Kim, heyrir þú til mín?
Jasper er hérna líka. Við erum
bæði lijá þér . . . og við erum
svo glöð vegna þess að doktor
Möller sagði okkur að þér væri
að batna. Kim, heyrir þú til
mín.
Hann svaraði ekki, og hún tók
um slagæð hans og hlustaði á-
hyggjufull eftir veikum andar-
drætti hans.
— Hann hefur aftur misst með
vitund, hvíslaði Jasper.
að það heyrðist varla. — Loksins
kemur þú . . .
— Kim, hvíslaði hún blíðlega,
beygði sig yfir liann og kyssti
hann á ennið. — En hvað það er
dásamlegt, að þú skulir vera
kominn til meðvitundar aftur. Nú
verðurðu bráðum frískur.
Hann horfði aðeins á hana
þessum tómu augum sínum, svo
hristi hann hægt höfuðið. —
Hvers vegna fór ég ekki að þín-
um ráðum í Sandby . . .
— Hvað áttu við, Kim?
— Þér geðjaðist aldrei að á-
huga mínum á skotvopnum og
baðst mig um að fleygja fyrstu
þyssunni, sem ég keypti — í
bókabúðinni . . . Ef ég hefði orð
ið við bón þinni, væri Maja
mamma enn lifandi og ég sjálf-
ur . . .
. .. — Þú verður bráðlega kominn
á fætur aftur. Þú ert þegar orð-
inn miklu hressari, Þegar ég
kom til þin í gær, varstu enn
. ekki kominn til meðvitundar.
Hann brosti þreytulega. Hann
sá aðeins hana. Hann hafði enga
hugmynd um að Jasper stóð í
skugganum, liinum megin við
rúmið hans.
— Mig dreymir alltaf svo und
arlega, sagði hann, og rödd hans
varð aftur svo veik, að hún heyrð
ist varla. — Mig dreymir um
skólann í Tellinge, um „Þyrni-
husið“, um Jasper, mig og þig,
Hann fór skyndilega að hósta,
ándlit hans varð eldrautt og vott
af svita . . . Hann greip andann
á lofti, eins og hann væri að
kafna, og kvaladrættir mynduð
ust kringum munninn.
— Ég verð víst að ná í hjúkr
i — Gerið eins og ungfrú Sand
by. Farið inn til hans, þegar hann
vaknar . . . og reynið að upi>örva
liann eins og þér getið.
Fótatak heyrðist á ganginum
fyrir aftan Jasper og Beötu, og
hjúkrunarkona kom til þeirra.
Hún snéri sér að doktor MöÍTer.
— Læknir, sagði hún, Sjúkl-
ingurinn á stofu sex er vaknað-
— Þökk fyrir, svaraði læknir-
inn. Vingjamleg augu hans
hvildu andartak á Beötu, og svó
á Jasper. — Farið inn til liáns
. . . og veitið honum þá hjálp, er
hann þarfnast svo mjög. í guðs
bænum, segið ekki neitt Við
hann, sem gæti dregið úr.hon-
um kjark,
Kim lá fölur og máttfarinn í
rúminu-og starði framundan sc’r
tómum gljáandi augum, Hann
heyrði ekki að Beata og Jasper
komu inn. Hann heyrði ekki til
þeirra, er þau buðu honurn góð-
an dág. Það var ekki fyrr en Be-
ata kom alveg að rúminu til
hans og tók aðra máttvönu hönd
Egr er orðin hrifin af öðrum, mamma
WHILE |N íteve's room—deka lambeth has
SVZUCK PAY PIRT... V~7-"C--—
• THE A/MERIÍAN >
PILÓT IS CALLEP
BY NAME CAPTAIN
MARK LEEFl HE
PEMONSTBATES A
@ NEW RADAR PE-
SviCETOTHETtlEk-
% ISH PILOTS.../
BUT No PEMONSTRATION TODAY.
THE WEATHER T ,. .So W£ GOTO~
MAKES A DIETy THE HoTEL ANP
fACE AT US... . LIETO EACH
^ OTHEP. ABOUTOUE
J U^fLyiNú CAREÉRS
SEVERAL FOPCES
AEE AT VVORLT IN
ÖTÍ/.TURICEy AT
THIS MOME.NT..
— Hann hefur lika oft kallað
á yður í morgun. Þér eruð bezti
vlinur bans, er það ekki?
- — Jú.
Ýmislegt fer nú af staff f Utu. — Ame-
ríski flugmaffurinn er kaUaffur, Leef, flug-
stjóri. Hann er aff kenna tryknesku flug-
mönnunum á nýtt radartæki.
— Þaff verffur engin sýnikennsla í dag.
— Veffurútlitiff t-r ekki sem bezt. Viff
skuluiu bara koma heim á hótel og ljúgra
flugrsögum hvor aff öffrum.
— Deku bregffur nú heldur en ekki f
hrún. — Iláriitunarefni.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 19. janúar 1%4 J5