Alþýðublaðið - 02.04.1964, Blaðsíða 7

- og sératkvæði minnihlutans
KJA&ADÓMUR synjaði í fyrra
öas rikisstarfsmönnum um 15%
fcauphækkun til samræmis við
bækkanir annarra stétta, og var
það g-ert á þeim grundvelli, að
þjóðarhagur þyldi ekki slíka
bækknn, þar sem aðrar hækkanir
tnundu fylgja í kjöll'arið.
Dómurinn var þrískiptur lun
jþessa niðurstöðu. Alþýðublaðið
birtir hér á eftir niðurstöður
tneirihlutans, þeirra Sveinbjörns
Jónssonar, Jóhannesar Nordal og
Svavars Pálssonar, svo og álit
minnihlutanna, þeirra Benedikts
Sigurjónssonar og Eyjólfs Jóns-
eonar.
Niðurstöður þessara aðila fara
hér á eftir orðréttar:
WMWWWWWWWWWWI
Hofsjökull
Keykjavík, 31. marz - GO.
Hið nýja skip Jökla hf. var
sjósett í Grangemouth þ. 17.
þ. m. Skipið hlaut nafnið
Hofsjökull, en ungfrú Ólöf
Einarsdóttir, Sigurðssonar út
gerðarmanns, gaf skipinu
nafn.
Skipið er smíðað sem kæli
skip, eins og önnur skip fé-
lagsins og lestum þess er
hægt að halda í —20 stig-
lun á Celcius. Það mun ann-
ast fiskfiutninga frá landinu,
en ávaxtaflutninga og það
sem býðst til landsins. Það
er 2500 rúmlestir að stærð.
Skipið er knúið af 2575 ha.
Deutz vél og ganghraði þess
er áætlaður 13Vö sjómíla á
klukkustund. Það hefur ver-
ið smíðað samkvæmt reglum
íslenzku skipaskoðunarinnar
og brezka flutningamálaráðu
neytisins.
Myndin er frá sjósetning-
unni.
Hinn 21 marz birti dagblað-
ið Tíminn mjög athyglisverða
grein eftir Jóh> Hannesson próf
essor um sjónvarpsmálið. Virð
ist mér þau orð að mörgu
leyti það viturlegast 6em undir
ritaður hefur lesið í biaðinu
gegn sjónvarpinu. Lætur grein-
arhöfundur að því liggja að
fjársvik og ýmislegt annað mis-
ferli muni aukast og magnast
með áhrifum sjónvarpsins. Tel
ur J. H. að fróðlegt væri að
gera sama'nburð á lögbrotum í
Keflavík annars vegar, sem er
á sjónvarpssvæðinu og Akur-
eyri hins vegar sem er utan
þess. Ástæða er til að gefa þess
ari ti.lögu prófessorsins séi-
stakan gaum. Má ætla að af-
brotatala unglinga væri hér
gouur prófs.einn þar eð telja
verður fullvíst að fullorðnir
fái annars staðar fyrirmyndir
að óhæfuverkum. í þessu sam-
bandi eru mér ekki kunnar töl
ur frá Akureyri. Veit einungis
að þar býr yfirleitt sóma fólk.
. Aftur á móti get ég upp.ýst að
afbroiatala unglinga í Kefla-
vík hefur að undanförnu verið
fremur iág. Stafar það vafalítið
af því að löggæzlan hér hefur
tekið upp röggsama stefnu
gegn ýmsum spillingaröflum.
Hefur hér orðið mikil breyting
til batnaðar sem að mínu viti
orsakast aðallega af harðari og
vökulli löggæzlu en áður var.
Stangast þessar staðreyndir
ekki nokkuð á við sjónarmið
Jóhanns að í kjölfar sjónvarps
sízli spdling og hvers konar ó-
menning? Það er líti'fjörleg
sagnfræði og alröng að álasa
Ameríkönum um allt sem af-
laga fer hjá okkur. Að vísu dett
★ NIÐURSTAÐA MEIRI-
HLUTANS.
..Dómurinn hefur kynnt sér
framlögð sóknar- pg varnargögn
aðila og aflað sér viðbótargagna
eftir föngum. Hefur dómurinn
litið til allra tiltækra upplýsinga
um kjör þeirra, sem vinna sam-
bærileg störf hjá öðrum en rík-
inu, en um það liggja fyrir nýir
kjarasamningar, auk úrskurða
annarra kjaradóma, sem um slík
mál hafa fjallað síðan 3. júlí 1963.
Einnig hefur dómurinn haft hlið
sjón af gögnúm um kjör ríkis-
starfsmanna, eins og þau eru í
reynd, þ. á. m. skipun í launa-
flokka, greiðslur fyrir hvers kon-
ar yfirvinnu og aðrar aukagreiðsl-
ur til viðbótar föstum launum.
Þá hefur dómurinn eftir föng-
um kynnt sér hina almennu þróun
kaupgjalds og verðlags frá því í
júlí 1963 og hin alvarlegu vanda-
mál, sem skapazt hafa varðandi |
afkomu þjóoarbúsins vegna sí- j
felldra víxlhækkana kaupgjalds og i
I verðlags. Hefur kapphlaup um I
] launahækkanir milli stétta og
j starfshópa átt þar drjúgan þátt í,
| þ. á. m. samanburður annarra
við launakjör ríkisstarfsmanna
samkvæmt dómi Kjaradóms frá
3. júlí 1963. Áframhald þessarar
þróunar mun óhjákvæmilega
skapa stórfelld vandamál, að því
er varðar afkomu þjóðarbúsins í
heild og þar af leiðandi kjör
launþega, og er vandséð, hvernig
fram úr þeim megi ráða.
Ætla verður, að ákvæði 3. tl.'
20. gr. laga nr. 55, 1962, séu af
löggjafanum m. a. til þess sett að
varna því, að launahækkanir til I þeirrar skoðunar, að ríkisstarfs-1 legu þróun, sem átt hefur sér stað
starfsmanna ríkisins verði til að ! menn og annað fastlaunafólk hafi I að undanförnu, jafnvel þótt nokk-
skapa eða auka á slíka efnahags- j sérstaka ástæðu til að óttast áhrif 1 ur hluti ríkisstarfsmanna fengi
örðugleika, sem hér um ræðir. ; áframhaldandi launakapphlaups á ekki þá leiðréttingu kjara sinna,
Hér er hins vegar ekki eingöngu afkomu sína og aðstöðu. Það sem samanburður við aðra starfs-
ur mér ekki í hug að saka J. H.
um svo ómérkilegan málflutn-
ing. En þannlg virðist mér flest
ir þeir halda rnn þetta, er hæst
bafa í sjónvarpsmálinu. —
Því hefur rojög verið á lofti
haldið að Keflavíkufsjónvarp-
ið sýndi óþarflega mikið af
glæpamyndum. Vafalítið er það
rétt. En ég vll þó geta þess hér
að mörg sntUdarverk manns-
andans fjalla einmitt um glæpi
og glæpafólk. Nægir að geta
bóka Dostojekskis, kvikmynd
Bergmanns og íslendinga-
sagna. Ég tilfæri þetta hér þar
eð ýmsir slíkir þættir í Kefla-
víkursjónvarpinu flokkast skil-
yrðislaust undir listaverk.
Nefni ég í því tilefni þáttinn
The butonchables, sem fjallar
um baráttu amerísku lögregl-
unnar gegn bruggurum og öðr
um lögbrjótum. Fyrir skömmu
var þarna sýnd ágæt kvik-
mynd byggð á skáldsögn Willi-
am Faulkners, The Old men.
Þeir sem á annað borð hafa
kynnt sér sjónvarp erlendis
ljúka yfirleitt upp einum
munni að til Kef'avíkursjón-
varpsins sé vandað. Ýmsir
skemmtiskraftar þar séu af
bezta tagi og þar séu áhorfend
ur að mestu leyti lausir við
mjög hvim’eitt fyrirbæri ann-
ars staðar: auglýsingarnar.
Hitt er svo annað mál að margt
af því efni sem amerískar sjón
varpsstöðvar hafa á boðstóln-
um er okkur íslendingum fram
andi. Það höfðar til amerískra
þegna fyrst og fremst. En ég
get ekki tekið undir við þá
menn, sem sjá í Keflavíkur-
sjónvarpinu eitt hvert óguriegt
skrímsli sem líklegt sé að riða
íslenzkri menningu til helvítis
á fáum árum. Prófessor Jóhann
: benti réttilega á hve gífurlegan
kostnað íslenzkt sjónvarp hef-
ur í för með sér. Er greinilegt
að nokkur ár munu líða unz við
verðum fjárhagsiega færir að
reka slíka stöð. Á meðan finnst
mér engin goðgá að reynt
verði að komast að samkomu-
lagi við forráðamenn Keflavík-
ursjónvarpsins að sjónvarpa
þaðan íslenzku efni. Undanfar-
in ár höfum við átt mjög vin- j £
samleg samskipti við varnar- ”
liðið. Á Keflavíkurflugvelli
hafa verið háðir landsleikir í
handknattleik, þar eð Islend-
ingar eiga ekki enn nógu stóra
íþróttahöll til slíkra leikja. Þá
er augljóst að íslendingar eru
nú smátt og smátt að taka við
starfrækslu sjálfs flugvallar-
ins. Ég sé ekkert því til fyrir
stöðu að farið verði inn á svip
aða braut í sjónvarpsmálinu.
En að halda því fram að sjón
varp sé ekki nauðsynlegur hlut
ur eins og við og við skýtur
upp kollinum í grein J. H., það
held ég að sé einfaldlega að
stinga höfðinu niður í sandinn
og viðurkenna ekki staðreynd
ir. Við getum ekkí flúið tækn-
ina. Við verðum og eigum að
taka hana í þjónustu okkar.
Hjóli sögunnar verður ekki snú
ið við eins og hinir frægu 60-
menningar halda að sé hægt.
íslenzkt sjónvarp kemur áð-
ur en langt líður. Og ég er
sannfærður um að eins víð-
sýnn menningarviti og Jóhann
Hannesson mun eiga sinn þátt
i að gera það að öflugum menn
ingarmiðlara.
Hilmar Jónsson:

um að ræða almennt efnahags- | væri því til mikils að vinna, ef
vandamál, heldur er dómurinn I unnt reyndist að stöðva þá hættu-
hópa kynni nú að gefa tilefni til.
Þegar öll framangreind atriði
eru virt, telur dómurinn, eins og
nú er ástatt, að sýkna beri varn-
araðila af kröfum sóknaraðila í
máli þessu.
D ó m s o r ð :
Varnaraðili skal vera sýkn a£
kröfum sóknaraðila í máli þessu.
Sveinbjörn Jónsson,
Svavar Pólsson,
Jóhannes Nordal.
★ Sératkvæði
Benedikts Sigurjónssonar.
Eg er sammála rökstuðningi j
meiri hluta dómsins, en felst i
ekki á niðurstöðu hans. Eg tel að
hinar erfíðu horfur í þjóðarbú-
skapnum eigi ekki að valda 'því,
að ekki sé nú að nokkru leiðrétt
sú röskun, sem orðið hefur í
launahlutfalli því, sem sett var
milli ríkisstarfsmanna og annarra
launþega með dómi Kjaradóms
hinn 3. júlí 1963. Tel ég því, að
rétt hefði verið'" að taka kröfu
sóknaraðila að nokkru til greina.
Ben. Sigurjónsson.
★ Sératkvæði
Eyjólfs Jónssonar.
Mál þetta er höfðað samkvæmfc
ákvæðum 2. mgr. 7. gr. laga nr.
55, 1962, en þar segir m. a. „Ni»
verða almennar og verulegai'
kaupbreytingar á samningstíma-
bili, og má þá kxefjast endurskqð—
unar líjarasamnings án uppsagn—
ar hans.” í greinargerð, er fylgdiL
frumvarpi til laga þessara, er þaut.
voru lögð'fram á Alþingi, kemui-
fram, að átt er "við endurskoðurx.
á kaupgjaldsákvæðum kjai'asamn—
ings.
Samkvæmt 1. mgr. 7. gr. lágst
nr. 55, 1962, er gildistími kjara -
samnings tvö ár, í fyrsta sinn þó*
tvö og hálft ár skv. niðurlags—
ákvæði laganna, eða miklu leogrk
en tíðkast um kjarasamningat
annarra stétta. Samkv. 1. tl. 20.
gr. laganna ber Kjaradómi vjSí
úrlausnir sínar að liafa hliðsjón
af kjörum launþega, er vinna viit
sambærileg störf hjá öðrum
ríkinu. Þegar til þessa er litíð,,
verður augljóst, að komíð vérði
í veg fyrir, að hlutfallið miUii'
launa starfsmanna ríkisins . óff
annarra stótta raskist verulega á
samningstímabilinu, frá því sjqn*
kveðið var á um í samningi eðu
dómi. Verður þetta og enn ijós*
Framh. á 10. eíðu
ALÞYÐUBLAÐIÐ
2. apríl 1964 7 c
a