Alþýðublaðið - 30.04.1964, Blaðsíða 6

^MMMMMIMMMMMMIMMMMMMM'llMMMMMMMMMIMMMIMMMMMMMMMMMMMMMMMMMII
Þegar vetrarolympíuleik-
□ unum var lokið lét Ham-
borgarblaðið Die Welt gera
töfiu, þar sem þjóðunum var rað
að niður, ekki eftir fjölda þeirra
vinninga, sem þær fengu, heldur
fjöldanum miðað við fólksfjölda.
Á þennan hátt lentu Sovétríkin
í tóifta sæti hjá blaðinu en ekki
fyrsta.
Þetta fékk austurþýzka blaðið
Neue Dautschland til þess að
gera eftirfarandi atliugasemd:
Því miður gleymdi Die Welt að
gera samanburð á Austur- og
Vestur-Þýzkalandi. Þá hefði blað-
ið orðið að gefa Austur-Þýzka-
landl 2,30 stig, en Vestur-Þýzka-
landi 0,8 stig. Að þessu sinni
þurfum við þvi ekki að vera óá-
nægðir með kapítalistíska útreikn-
inga.
Þér ættuð sannarlega að
□ taka yður bað áður en þér
farið til læknis, sagði sér-
fræðingurinn við sjúklinginn —
og gret'ti sig.
—• Eg fer í bað á hverjum
einasta degi, prófessor góður.
— Þá er kannski reynandi að
skipta um vatn 'annað slagið.
★ Yfirlæknirinn sagði, að ég j 1
yrði að lifa hófsamara lífi.
— Og hefurðu farið eftir því? [ =
— Vitaskuld. Nú leita ég ein- i =
ungis til venjulegs heimilis-1 =
læknis. 1
|
Kviðdómur í Chicago hef- [
□ ur sýknað mann, sem hafði §
skotið annan, en sá hafði I =
farið í taugarnar á honum með i
því að þeyta bílhorn sitt fyrir j
aftan hann. Dómarinn, Herbert i
Friedlund, nánast sprakk í loft |
upp þegar hann heyrði niðurstöðu ;
kviðdómsins. i 1
— Það er svo að sjá sem fólk, i
sem flautar tvisvar sinnum, sé . \
með öllu réttlaust. Þetta er sú |
versta dómsniðurstaðá, sem ég |
hef nokkru sinni kynnzt á ævi ; f
minni. | f
Vitni báru það, að ungur mað- j f
ur. Eddie Herster hefði flautað ; f
tvisvar, þegar hann var kominn ’ f
fast að bifreið Edwards Smiths. f
Edward kastaði fyrst skrúf- f
lykli að honum, en hitti ekki. Þá |
stökk hann út, dró skammbyssu [
upp og skaut hann.
Kviðdómurinn gaf enga skýr- §
ingu á þessari furðulegu niður- =
stöðu. Smith gekk út úr dómsaln- I
um frjáls maður.
’VT I
Hreppstjóri nokkur skrifaði f
á skjöl skipstjóra, sem strand- |
aði skipi sínu: „Við dagbók- =
Ina er ekkert að athuga, skipið §
er löglega strandað,’. f
IIIIMMMIIUMMIIMMMMIMIM111111111111111111111111111111211 lllll MMMIMMMIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIII '/>’
BÍTLARNIR TIL DANMERKUR1
Bítlarnir koma til Danmerk-
ur — með sérstöku persónu-
legu leyfi Hans Hækkerups
dómsmálaráðherra.
— Eftir miklar yfirveganir
og vangaveltur höfum við á-
kveðið að leyfa, The Beatles
að koma fram í KB-höllinni 4.
júní, sagði ráðherrann, með
einu skilyrði: að hljómleik-
arnir séu haldnir með hálfs
annars tíma millibili.
Ákvörðunin var tekin gegn
ákvörðun lögreglustjórans í
Friðriksbergi, sem hafði af-
þakkað bítlana í sitt hverfi.
Hækkerup kvaðst vel skilja
lögreglustjórann, það væri alls
ekki réttlátt að hið opinbera
bæri kostnað af slíkum fyrir-
tækjum, en hjá því yrði ekki
komizt þar sem kalla yrði út
aukalið lögreglumanna. En það
er ekki undir nokkrum kring-
umstæðum hlutverk lögregl-
unnar að leggja gæðamat á
þessa tónleika, sagði hann.
Hækkerup hefur séð kvik-
mynd af bítlunum. — Það var
voðalegt að sjá hvernig ungu
stúlkurnar höguðu sér, mælti
hann, við skulum vona, að
þetta fari ekki þannig fram
hjá okkur hérna.
Að baki heimsókn bítlanna
til Danmerkur standa tveir 23
ára gamlir umboðsmenn,
Knud Thorbjörnsen og Niels
Wenkens. Þeim hefur tekizt
það sem reyndari menn í
þeirra stétt höfðu gefizt upp
við, að gera samning við bítl-
ana, sem sætta sig ekki við
minna en sem svarar 600 þús.
ísl. króna fyrir hvern konsert
Það er hæsta verð fyrir
skemmtikrafta, sem þekkzt
hefor i Danmörku.
Myndin, sem hér fylgir, er
af sautján ára gamalli stúlku,
Jane Asher, sem hefur upp
á síðkastið verið orðuð allmjög
við bítilinn Paul McCartney.

iiiiiii iiiimiiiiiiiiiiilimiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMimiiiniiiiiiniiiiiiiiniiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiMiiiimuiiMii
IMMIMI IIII1111111111111111111'^/
aumaklúbbur karlmann
Flest 'r góðir borgarar Sambands
lýðveldisins Vestur-Þýzkalands
eiga sér eltthvað tómstunda-
gaman Sumir safna frí-
merkjum, aðrir bjórflöskumiðum,
enn aðrir, eins og Adenauer
gamli, rækta rósir.
Qlldi tómstundaiðjunnar felst
fyrst og fremst í því, að hún
veitir hvíld og hugardreifingu
frá daglegum störfum.
Um það bil tuttugu manna hóp-
ur í Iíelmstedt í Vestur-Þýzka-
landi á aldrinum 18 til 67 ára,
á sér allsérstæöa tómstundaiðju.
Þeir hafa stofnað klúbb, sem
nefndur er „Die Masche” og þeir
koma saman til þess að prjóna.
Klúbburinn var stofnaður árið
1959 og er talinn, vafalítið með
réttu, fyrsti saumaklúbbur karl-
manna í Vestur-Þýzkalandi. Á
þeim fimm árum, sem liðin eru
frá,stofnun klúbbsins, hefur mik-
ið verið prjónað og mörg bjór-
glös verið tæmd. Þeir bera fyrir
sig orð ensks prófessors, að prjón
sé mjög vel fallið til að róa taug-
arnar.
Konur þessara manna litu þetta
uppátæki þeirra mjög óhýru auga
í úpphafi. Þær litu svo á, að slík
iðja væri eingöngu kvennaverk.
En mennirnir svöruðu því til, að
ekki ómerkari maður en Friðrik
mikli Prússkonungur hefði prjón
að alla sína sokka sjálfur og fyrir
þessi störf verið að langmestu
leyti verið í höndum karlmanna.
Eftir þetta gáfust konurnar upp
og gengu svo langt að gefa klúbbn-
um fána, prjónaðan, með mynd
af tveim krosslögðum prjónum.
,.Die Masche” stendur nú í
bréfa'-ambandi við kvennaklúbba
(kvenna) úti um allan heim. Það
er ekkert smáræði sem þeir hafa
afkastað á þessum fimm árum.
Stolt þeirra eru sérstakar prjón-
aðar buxur til að vera i heima við.
Klúbbmeðlimir prjóna oftar
en á klúbbkvöldum. Oft í frí-
stundum eða, á viðskiptaferðalög-
um taka þeir handavinnu sína
upp feimnislaust og taka til við
prjónaskapinn.
Fordæmi þeirra er farið að
hafa áhrif. Umsóknir um uþptöku
í klúbbinn drífur að frá alls kon-
ar mönnum, meira að segja yfir-
mönnum 1 sjóhernum.
Prófessor einn kom inn í veit-
ingahús ogr bað um jarðaber og
rjóma. Litlu síoar kom framistöðu
stúlkan með jarðaberin og voru
þau umflotin rjóma.
— Eg bað um jarðaber og rjóma
sagði prófessorinn.
— Og það hafið þér fengið, svar
aði stúlkan.
— Nei ég hef ekki fengið, jarða
ber og rjóma, heldur jarðaber
með rjóma.
— Já, en er það ekki. hið sama?
— Nei, kæra nngfrú, svaraði
prófessorinn. Það er álíka mikili
munur á því og „konu og barni“
og „konu með barni“.
í
0 30. apríl 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ