Alþýðublaðið - 07.08.1964, Blaðsíða 4

^VHVMUMMMMUMMMVmtUUUMtMUtlW! JMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM,

»
, »
:S
« »
4*
>
V »
. »
. »
:!
:!
- »
. »
. >
« »
»Þ
k
H P
i
!;i
1!
E»
p
i
Fór til íslands
á þumalfingrinum
Reykjavík 6. ágúst GO.
MÍCHAIL MATHER lieitir
22ja ára gamall Englendingur,
sem hér er á feWJ klæddur
stuttbuxum og peysu. Maðurinn
sá hefur enn ekKi gert víðs-
reist um Iandið, en séð sig um
í nágrenni Reykjavíkur og hald
ið sig í pámuntta við það sem
hann kailar „the main attrac-
tio‘“ eða segiUinn sem dró
hann hingað; unga stulku sem
hann kynntist í háskólanum í
Cambridge. Ekki vildi hann
Ijóstra upp nafni stúlkunnar að
henni lorspurðri. Sannur brezk
ur séntilmaður.
Michail er búinn að stunda
nám viö' Cambridge í 5 ár og
næsta ar ætlar liann að nema
viff nýjan háskóla í Coventry
og reyna siðan við doktorsgráðu
í stærfffræði.
Miohail mun liafa veriff stadd
ur i Grimjsby snemma í síðustu
viku. Þar kom liann auga á ís-
lenzkau íogara og síðan er ekki
aff sokum aff spyrja. í skálduð
um próiíj b/v. Bjarna Ólafs-
sonar birtist honum mjúkur
mi-yjarvangi og hann gckk fyr
ii karlinn „Jú við siglum til
Iteykjavíkur klukkan 10 í fyrra
máliff og þér er velkomið að
vera meö“. Svo ferffaðist liann
eins og höfðingi á fyrsta far-
rými þurfti ekkfert að borga og
steig á Iand hér á laugardag-
inn.
Nú þarf hann ekki lengur að
töfra fram ímynd elskunnar
sinnar úr. ryöguffum trollara-
kinnungi, heldur nýtur návist-
ar hennar sjálfrar á heimili for
eldranna. Rómantíkin er ekki
aldeilis dauff.
Hann segist ekki hafa nokkr-
ar sérstakar áætlanir um ferffa
lög, en þó langi sig til aff sjá
Rangárvellina og Bergþórshvol,
sögustaði Njálu. Hann hefur
lesiff þá bók í ágætri enskri
þýffingu og þá væntanlega fyrir
áeggjan stúlkunnar.
Michail er frá litlum bæ í
nágrenni Grimsby, hann heitir
Scunthorpe, telur eitthvað um
70 — 80 búsund íbúa, sem lifa
á námugreftri. Ekki segir hann
aff hægt sé meff nokkrum rétti
aff bera Reykjavík saman viff
sitt heimapláss. Þar sé t. d.
ekki nema 1 leikhús, nætur-
klúbbar heldur klénir, en golf
vellir helmingi fleiri en hér,
þ. e. tveir.
í ljós kemur aff hann er eng
inn viðvaningur í ferffalögum.
Heldur er hann búinn aff leggja
undir sig mestalla Vestur-Ev-
rópu meff. þumalfingrinum ein
um. Þumalferffalög, effa „hitc
liiking" eins og þaff heitir á
erlendu máli, eru mikiff sport
hjá námsmönnum. Þetta er aff
sögn Michails bæði erfiffur
ferðamáti og skemmtilegur.
Menn kynnast góðu og greiff-
viknu fólki, en stundum geta ör
lögin veriff grálynd í meira
lagi. Einu sinni stóð hann í 5
klst. á hraðbrautinni frá Stutt-
gart til Munclien. Hann var
Suttgartmegin. Þegar hann
loks fékk far og komst til á-
kvörðunarstaðarins, kom I Ijós
aff fólkið sem hann ætlaði aff
hitta var í Stuttgart!
En þumalferffalög eru ekki
eina áhugamál hans. Hann syng
ur og leikur undir á gítar (en
þaff gerði Rómeó reyndar líka,
effa var þaff lúta?). Ekki er hann
samt á bítlalínunni, heldur legg
ur hann fyrir sig þjóðlega tóri-
list, sem hann segir aff eigi æ
meiri vinsældum aff fagna í
Englandi.
Vitanlega langar Michail til
aff læra íslenzku, en gallinn er
bara sá að tíminn er stut'ur og
kennslubækur fáar og ófull-
komnar. Þar á móti kemur, aff
stúlkan kennir honum eitt og
annaff, og þegar hún er ekki
heima verður hann aff gera sig
skiljanlegan viff fjölskylduna,
sem enga talar enskuna.
Svo á hann annaff takmark í
lífinu en aff verffa doktor í
stærfffræffi (og þaff skilur undir
ritaffur mætavel.) en þaff er aff
b.vggja sjálfur sitt eigiff hús.
Hlaffa múrsteinunum líverjum
upp á annan og sjá húsiff sitt
rísa af grunni undan sigggrón-
um liöndunum á sér (þaff skil-
ur undirritaffur hins vegar
ekki).
Viff óskum Michail Maiher alls
góffs í íslandsheimsókninni og
vonum, aff honum verffi meira
úr sinni Bjarmalandsför en Þór
bergi forffum í Hrútaflrffinum.
,lWMMMMMMMMMMMMMIMtt%MMMMil*WWtwMWWWWy|mmmmm4m^«M«MW
mið býr djúpt með þjóð minni. Og
af sömu ástæðum óskum við eftir
sísterkari samtökum Sameinuðu
þjóðanna, er geta unnið að friði
með friðarumleitunum, komið í
veg fyrir ófrið, séð um að mann-
réttindin verði virt og almennt
unnið að vaxandi skilningi og sam
vinnu þjóða í milli”, sagði forset-
inn.
Búist er við því að forsetinn og
U Þant muni m. a. ræða um fjár-
hagsvandamól SÞ og neitun Sovét-
ríkjanna við þátttöku í kostnaði
við friðargæzlu SÞ.
Friðarvilji
ítrekaður
Washington, 6. ágúst
(NTB - Reuter).
„Allt sem viff gerum miðar aff
jþví aff liindra styrjöld og hindra
aíðra í aff stofna til styrjaldar”
asagði Johnson forseti í ræffu í dag,
«er hann fagnaffi heimsókn U Þant,
Jiramkvæmdastjóra Sameinuðu
jþjóffanna, í Hvíta húsiff. „Banda-
^ríkin hafa neyffzt til sjálfsvarnar
■«3g munu aldrei skirrast við að
Hbeita sjálfsvörn, þegar hún er brýn
-uauffsyn. Land vort býr yfir mikl
aum styrk og hefur mikiff traust. —
JStyrkur vor er aff baki öllum þeim,
ef meta mikils frelsi sitt og sjálf-
I stæöi, heldur í heiffri frelsi sínu
I og virðir rétt annarra til þess aff
í stjórna sér sjálfir” sagöi forsetinn.
j U Þant var allan daginn í dag í
j Washington. í Hvíta húsinu tók á
móti honum móttökunefnd emb-
ættismanna og þjóðþingsmanna.
Fögnuðu þeir ákaft með lófataki,
er forsetinn lagði á það áherzlu í
ræðu sinni ,að Bandaríkin óskuðu
eftir að liindra styrjöld.
„Á sama máta og styrkur vor er
að baki þeim, er vill verja frelsi
sitt og sjálfstæði, snýst hann gegn
þeim, er vill rjúfa friðinn, ganga
á rétt annarra þjóða. Þetta sjónar-
KRÖFTUG skothríð átti sér stað
í kvöld í fjallahéruðunum á NV-
Kýpur. Börðust þar Tyrkir og
Grikkir. Barist var með sprengju-
vörpum og vélbyssum. Talsmenn
Sameinuðu þjóðanna segja að aldr
ei hafi þeir séð svo marga menn
taka þátt í vopnuðum átökum á
Kýpur og aldrei hafi þeir séð svo
mörgum og þungum vopnum beitt.
4 7. ágúst 1964 — ALÞÝÐUBLAÐiÐ
Framh. af bl. 1
tæki föður síns, WiIIiam H. Robin-
son, sem liafði keypt þaff úr Biblio
teca Phillippica 1945. Fræðimenn
telja, aff verði Skarðsbók boðin
upp nú, muni hún tæplega fara á
minna en tvær milljónir íslenzkra
króna.
Tvær rithendur eru á skinnhand
ritinu, en í því eru Péturs saga
postula, Andreas saga postula.
Tveggja postula saga Jóns og Jak-
obs, Tómas saga postula, Filippus
saga postula, Jakobs saga postula,
Bartholomeus saga postula, Matt-
hías saga postula, Tveggja postula
saga Símons og Júdas, og Matt-
heus saga postula. Á síffur, sem
upphaflega hafa verið skildar eft-
ir auðar, fremst og aftast í hand-
ritinu hafa síðar verið skráðir
tveir máldagar Skarðskirkju, ein
tíundargerð auk ýmissa athuga-
semda, sem finna má á spássíum.
Um höfund eða höfunda þess, sem
skráð er í Skarðsbók, er ekkert að
fullyrða né heldur um, hverjir
hafi ritað hana, þó að tilgátur hafi
verið uppi um það. Aðeins er ó-
hætt að fullyrða, að hinn uppruna-
legi hluti handritsins er frá 14.
öld.
Um sögu handritsins er það
helzt að segja, að eigandi Skarðs á
Skarðsströnd gaf Skarðskirkju
handritið árið 1401, eins og sjá má
í máldaga kirkjunnar í handritinu
sjalfu. Gefandinn var Ormur
Snorrason. Síðan fara engar sög-
ur af handritinu, en það var enn
varðveitt á Skarði á dögum Árna
Magnússonar og er líklegast, að
það hafi þá verið búið að vera þar
frá því að Skarðskirkja eignaðist
það. Hvað sem því líður, tókst
Árna að fá Skarðsbók lánaða suð-
ur í Skálholt, þar sem hann bar
liana saman við afrit, sem hann
hafði látið Eyjólf Björnsson taka
af henni — annaðhvort þar á staðn
um eða annars staðar, jafnvel
vestur á Skarði. Ekki er vitað með
vissu, hvenær það afrit var tekið,
en því var þó Iokið haustið 1712,
og sennilega hefur uppskriftin
ekki hafizt, fyrr en um áramót
1710-1711. Varð Árni að láta sér
nægja afritið, og er það nú í Árna
safni. Hafi Skarðsbók verið skil-
að aftur vestur að Skarði eftir að
hún var lánuð að Skálholti, og ef
hún hefur verið þar, þegar Árni
Magnússon féll frá, er eins líklegt,
að hún hafi verið geymd þar tals-
vert Iengur. En hvað sem um það
er, þá fara engar sögur ,af henni,
f.vrr en hún var boðin til sölu í
Lundúnum 1836. Enn veit eng-
inn, hver átti handritið á síðari
helmingi 18. aldar og í byrjun
þeirrar 19., né hver fór með það
eða sendi það úr landi, hvort það
fór þá beint til Englands eða kom
við annars staðar á leiðinni. Hef-
ur mörgum getum verið að þessu
leitt, en ekkert er hægt að full-
yrða um það, svo að óyggjandi sé.
En árið 1836 gaf Thomas Thorpe
bóksali í Lundúnum, út skrá um
fjöldamörg forn handrit úr ýms-
um áttum, sem hann hafði þá til
sölu, og var Skarðsbók þeirra á
meðal. Öll þessi handrit keypti
einn og sami maðurinn, Sir Thom
ar Phillipps, sem átti stærsta einka
safn í heimi, þegar hann lézt 1872.
Varð hann að ílytja frá Worcest-
ershire árið 1863, af því að hann
var búinn að fylla liið stóra hús
sitt þar af handritum og bókum og
flutti þá í annað stærra, Thirlest-
aine House í Celtenham. Þar skoð
aði Eiríkur Magnússon Skarðsbók
um 1890, en fram að þeim tírna
liöfðu flestir lialdið, að frumhand-
rit hennar væri glatað. Þegar Sir
Phillips dó, komst hús hans og
,safn í hendur fjárhaldsmalnna
1 yngstu dóttur hans, Katrínar, sem
gift var séra John E. A. Fenwick.
Sonur þeirra, Thomas Fitzroy Fen
wick, tók síðan að selja úr safninu
smám saman og var dýrseldur.
Hann dó 1936, en það, sem eftir
var af safninu, þ.á.m. Skarðsbók,
var selt fyrirtækinu William H.
Bobinson í Lundúnum árið 1945,
og komst það nokkrum árum síð-
ar í eigu bræðranna Lionel og
Philip Robinson, sem síðan hafa
átt það.
Gátu ekki
Framhald af síffu 1.
komið undir sjó kólnar það ekki
strax og má sjá glóðina undir yf-
irborðinu mjög greinilega í skugg
sýnu. Gígskálin er nú að verða
jafnhá hærri brúninni, þannig að
þá og þegar getur farið að renna
yfir á hina hliðina.
Kyikmyndaleiðangurin,n fór £
land í Vestmannaeyjum og er núi
á leið út á bát. Með honum eru
svo nokkrir íslendingar og er æti
unin að reyna að ryðja braut á
norðurströndinni, ef sækja þurfti
mennina í snatri. Þeir eru búnir
talstöðvum.
Björn hefur að undanförnu far
ið þrjár ferðir til Grænlands á
Vorinu fyrir dönsku flugmála-
stjórnina. Síðustu ferðina fór hanrs
í dag til Meistaravíkur og var rétt
róma mjög veðurblíðuna og nátt-
rómar mjög veðurblýðuna og nátt
úrufegurðina á austurströndinni.
Til Meistaravíkur eru 500 mílur
beint í norður frá Reykjavík.
Aöalfundur Sam-
bands lúðrasveita
TÍUNDI aðalfundur Sambands ísl.
lúðrasveita var haldinn í Reykja
vík hinn 21. júní síðastliðinn á 10
ára afmælisdegi þess. Karl O. Run
ólfsson, tónskáld, sem gekkst fyr
ir stofnun S.Í.L. á sínum tíma, og
verið hefur formaður þess frá upp
hafi, hefur nú látið af formanns-
störfum og við af honum tekiS
Karl Guðjónsson, fyrrverandi al-
þingismaður. •
Aðrir í stjórn voru kosnir: Jó-
hann Gunnarsson, ritari, Halldór
Eiharsson, gjaldkeri, og til vara
Oddgeir Hjartarson, Stígur Herulf
sen og Gunnar Jónsson.
■S.I.L. liefur nú sæmt Karl O.
Runólfsson heiðursmerki sínu úr
gulli og kjörið hann heiðursféiaga.